BhG 18.77

analiza syntaktyczna

hareḥ ca (i Hariego) tat aty-adbhutam rūpam (tę wielce zdumiewającą postać) saṃsmṛtya saṃsmṛtya (wciąż rozpamiętując)
me (moje) mahān vismayaḥ [asti] (wielkie zdziwienie jest),
punaḥ punaḥ (ciągle i ciągle) [aham] (ja) hṛṣyāmi (raduję się).

tłumaczenie polskie

I gdy wciąż przypominam sobie tę przecudowną postać Hariego
wielce się dziwuję i nieustannie na nowo się raduję.

analiza gramatyczna

tat	–	tat sn. 2i.1 n. – to;
ca	–	av. – i;
saṃsmṛtya saṃsmṛtya	–	sam- √ smṛ (pamiętać w pełni, przypominać sobie) absol. – ciągle przypominając sobie (powtórzenie w znaczeniu continuum);
rūpam	–	rūpa 2i.1 n. – postać, kształt, piękno (od: √ rūp – formować);
aty-adbhutam	–	ati-adbhuta 1i.2 n. – ponad miarę zadziwiające (od: ati – prefiks: ponad; adbhuta – nadnaturalny, wspaniały, zadziwiający);
hareḥ	–	hari 6i.1 m. – zabierającego, niosącego; żółtego, brązowo-czerwonego, ognia, słońca, lwa, małpy; Hariego (od: √ hṛ – zabierać; Raghu-vaṃśa 3.49: harir yathaikaḥ puruṣottamaḥ smṛtaḥ – jako Hari znany jest pierwszy najlepszy z ludzi);
vismayaḥ	–	vismaya 1i.1 m. – zdziwienie, zdumienie, konsternacja (od: vi-√smi – dziwić się, być dumnym);
me	–	asmat sn. 6i.1 – mój (skrócona forma od: mama);
mahān	–	mahant 1i.1 m. – wielki ( √ mah – powiększać);
rājan	–	rājan 8i.1 m. – o władco! (od: √ raj – władać);
hṛṣyāmi	–	√ hṛṣ (ekscytować się) Praes. P 3c.1 – raduję się, ekscytuję się;
ca	–	av. – i;
punaḥ punaḥ	–	av. – ponownie, jeszcze raz, z powrotem (powtórzenie w znaczeniu continuum);

warianty tekstu

saṃsmṛtya saṃsmṛt → saṃsmṛtya paramaṃ (przypominając sobie najwyższą [postać]);
mahān rājan → mahā-rāja (wielki król);
hṛṣyāmi → prahṛṣye (raduję się);

Śāṃkara

tac ca saṃsmṛtya saṃsmṛtya rūpam atyadbhutaṃ hareḥ viśva-rūpaṃ vismayo me mahān rājan hṛṣyāmi ca punaḥ punaḥ

Rāmānuja

tac cārjunāya prakāśitam aiśvaraṃ harer atyadbhutaṃ rūpaṃ mayā sākṣātkṛtaṃ saṃsmṛtya saṃsmṛtya hṛṣyato me mahān vismayo jāyate; punaḥ punaś ca hṛṣyāmi

Śrīdhara

kiṃ ca tac ceti | viśva-rūpaṃ niridiśati | spaṣṭam anyat

Viśvanātha

komentarz wspólny przy BhG 18.74

Baladeva

tac ca viśva-rūpaṃ yad arjunāyopadiṣṭam

Michalski

I ilekroć razy wspomnę sobie ten przecudowny kształt Harego, ogarnia mnie podziw, wielki królu, i cieszę się znowu i znowu.

Olszewski

I kiedy myślę, kiedy jeszcze myślę o tej postaci nadprzyrodzonej Hari, staję w osłupieniu i radości mej niema końca.

Dynowska

Pamiętając, wspominając tę Boga postać najcudniejszą, granic nie ma mój zachwyt, o królu i raduję się wciąż i wciąż od nowa.

Sachse

A kiedy tylko przypomnę sobie
nadzwyczajną postać Harego,
opanowuje mnie wielkie zdumienie, o królu,
i znowu ogarnia mnie radość.

Kudelska

Jak tylko sobie przypomnę, królu, przecudowną postać Kriszny,
Zachwyt mój jest ogromny i znów na nowo się raduję.

Rucińska

Gdy tak wspominam, wspominam cudowną Harego postać,
Zdumiewam się wielce, królu, raz po raz drżę ze wzruszenia!

Szuwalska

Gdy tylko w mej pamięci pojawia się postać
Niewyrażalnie piękna, zmysł porywająca,
To Kryszna, Hari, królu… Nie mogę się oprzeć
Radości, co jej widok budzi wciąż, bez końca.