BhG 17.25

analiza syntaktyczna

tat iti [udāhṛtya] (TAT oznajmiwszy)
phalam (owocu) anabhisandhāya (nie mając na celu),
mokṣa-kāṅkṣibhiḥ (przez tych, którzy pragną wyzwolenia) vividhāḥ (rozmaite) yajña-tapaḥ-kriyāḥ (akty ofiarne i ascetyczne) dāna-kriyāḥ ca (i akty darowizny) kriyante (są podejmowane).

analiza gramatyczna

tat	–	tat sn. 1i.1 n. – to;
iti	–	av. – tak (zaznacza koniec wypowiedzi);
anabhisaṃdhāya	–	na abhi-sam- √ dhā (zamierzać się na, mieć na celu) absol. – nie mając na celu;
phalam	–	phala  2i.1 n. – owoc, rezultat (od: √ phal – dojrzewać);
yajña-tapaḥ-kriyāḥ	–	yajña-tapaḥ-kriya 1i.3 m. ; DV / TP : yajñānāṃ ca tapasāṃ ca kriyā iti – akty ofiarne i ascetyczne (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić, yajña – ofiara, czczenie, imię Wisznu; √ tap – topić, palić, tapas – gorąco, asceza; √ kṛ – robić, kriyā – akt, praca, szczególnie o rytualnym charakterze);
dāna-kriyāḥ	–	dāna-kriya 1i.3 m. ; TP : dānānāṃ kriyā iti – akty obdarowywania (od: √ dā – dawać, dāna – dar, jałmużna, dobroczynność; √ kṛ – robić, kriyā – akt, praca, szczególnie o rytualnym charakterze);
ca	–	av. – i;
vividhāḥ	–	vi-vidha 1i.3 n. – różne, rozmaite, rozgałęzione;
kriyante	–	√ kṛ (robić) Praes. pass. 1c.3 – są wykonywane;
mokṣa-kāṅkṣibhiḥ	–	mokṣa-kāṅkṣin 3i.3 m. ; TP : ye mokṣaṃ kāṅkṣanti taiḥ – przez tych, którzy pragną wyzwolenia (od: √ muc – wyzwalać, mokṣa – uwolnienie, wyzwolenie, porzucenie; ā- √ kāṅkṣ – pragnąć, tęsknić, ākāṅkṣā – pragnienie, tęsknota; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne);

warianty tekstu

yajña-tapaḥ-kriyāḥ → yajñas tapaḥ-kriyāḥ / yajñās tapaḥ-kriyāḥ (ofiara i akty ascetyczne / ofiary i akty ascetyczne);
dāna-kriyāś ca → dānaḥ kriyāś ca (dar i akty);
kriyante → kriyaṃtām (niech będą wykonywane);

Śāṃkara

tad ity anabhisaṃdhāya | tad iti brahmābhidhānam uccāryānabhisaṃdhāyaś ca yajñādi-karmaṇaḥ phalaṃ yajña-tapaḥ-kriyā yajña-kriyāś ca tapaḥ-kriyāś ca yajña-tapaḥ-kriyā dāna-kriyāś ca vividhāḥ kṣetra-hiraṇya-pradānādi-lakṣaṇāḥ kriyante nirvartyante mokṣa-kāṅkṣibhir mokṣārthibhir mumukṣubhiḥ

Rāmānuja

athaiteṣāṃ tad iti śabdānvayaprakāram āha
phalam anabhisandhāya vedādhyayanayajñatapodānakriyāḥ mokṣakāṅkṣibhis traivarṇikair yāḥ kriyante, tāḥ brahmaprāptisādhanatayā brahmavācinā tad iti śabdena nirdeśyāḥ; „sa vaḥ kaḥ kiṃ yat tat padam anuttamam” iti tacchabdo hi brahmavācī prasiddhaḥ / evaṃ vedādhyayanayajñādīnāṃ mokṣasādhanabhūtānāṃ tacchabdanirdeśyatayā tad iti śabdānvaya uktaḥ / traivarṇikānām api tathāvidhavedādhyayanādyanuṣṭhānād eva tacchabdānvaya upapannaḥ

Śrīdhara

dvitīyaṃ nāma prastautīti tad iti tad ity udāhṛtya iti pūrvasyānuṣaṅgaḥ | tad ity udāhṛtyoccārya śuddha-cittair mokṣa-kāṅkṣibhiḥ puruṣaiḥ phalābhisandhim akṛtvā yajñādyāḥ kriyāḥ kriyante | ataś citta-śodhana-dvāreṇa phala-saṅkalpa-tyajanena mumukṣutva-sampādakatvāt tac-chabda-nirdeśaḥ praśasta ity arthaḥ

Madhusūdana

dvitīyaṃ tac-chabdaṃ vyācaṣṭe tad iti | tattvam asi ity ādi-śruti-prasiddhaṃ tad iti brahmaṇo nāmodāhṛtya phalam anabhisandhāyāntaḥ-karaṇa-śuddhy-arthaṃ yajña-tapaḥ-kriyā dāna-kriyāś ca vividhā mokṣa-kāṅkṣibhiḥ kriyante tasmād atipraśastam etat

Viśvanātha

tad ity udāhṛtyeti pūrvasyānuṣaṅgaḥ | anabhisandhāya phalābhisandhim akṛtvā

Baladeva

tad iti nirdeśam udāhṛtya phalam anabhisandhāya yajñādī-kriyā mokṣa-kāṅkṣibhis taiḥ kriyante anuṣṭhīyante | niṣkāmatayā mumukṣā-sampādanān mahā-prabhāvas tac-chabdaḥ

Michalski

TAD bywa używane przez ludzi nieoczekujących zapłaty i dążących do zbawienia, – przy różnych obrzędach podczas ofiary i pokuty oraz przy obrzędzie obdarowywania.

Olszewski

To: oto co mówią w nadziei powrotu ci, którzy pragną wyzwolenia, spełniając różnorodne czyny, ofiary, dobroczynności i umartwienia.

Dynowska

A słowem „Tat”, bez najdrobniejszej myśli o nagrodzie, akty ofiarne, dary i wysiłki rozpoczynają ci, którzy wyzwolenia pragną.

Sachse

[Słowo] TAT towarzyszy czynnościom
związanym z ofiarą i ascezą,
oraz rozmaitym czynnościom związanym z darem,
spełnianym przez tych, którzy dążą do wyzwolenia
i nie zważają na owoc czynu.

Kudelska

Słowem Tat rozpoczynają każdą ofiarę, ascezę, czyn, oraz wszelkie działania, nie oczekując za nie nagrody,
Ci ludzie, którzy poszukują brahmana.

Rucińska

Z Tat, nie szukając owocu, spełniają różne obrzędy
Ofiar, ascezy i darów ci, którzy chcą wyzwolenia.

Szuwalska

TAT wypowiada człowiek, który przez ofiary
Nie pragnie się wzbogacić ni przez wyrzeczenia,
Za dary swe i pracę nie liczy też w zamian
Na nic oprócz zbawienia.

Babkiewicz

A zaś chciwi wyzwolenia
z okrzykami „TAT” spełniają
ryt, ofiarę, dar, ascezę
bez dążenia do owocu.