BhG 1.33-34

analiza syntaktyczna

yeṣām arthe (dla korzyści których) naḥ (nasze) kāṅkṣitam (upragnione) rājyaṃ (królestwo) bhogāḥ (przyjemności) sukhāni ca (i radości) [santi] (są),
te (ci) ime (owi) ācāryāḥ (nauczyciele), pitaraḥ (ojcowie), putrāḥ eva ca (i właśnie synowie), tathā pitāmahāḥ (a także dziadowie), mātulāḥ (wujowie), śvaśurāḥ (teściowie), pautrāḥ (wnuki), tathā syālāḥ (a także szwagrowie), sambandhinaḥ (krewni),
[te] (oni) prāṇān (życia) dhanāni ca (i bogactwa) tyaktvā (porzuciwszy) yuddhe (w bitwie) avasthitāḥ (ustawieni).

analiza gramatyczna

yeṣām	–	yat sn. 6i.2 m. – których;
arthe	–	artha 7i.1 m. – dla korzyści (od: √arth – pragnąć, prosić; w znaczeniu dla korzyści, wymaga genetivusu – czyjej?);
kāṅkṣitam	–	kāṅkṣita (√kāṅkṣ – pragnąć) PP 1i.1 n. – upragniony, pożądany;
naḥ	–	asmat s.n. 6i.2 – nasze (skrócona postać od: asmākam);
rājyam	–	rājya (√rāj – władać) PF 1i.1 n. – królestwo, władza;
bhogāḥ	–	bhoga 1i.3 m. – przyjemności (od: √bhuj – jeść, radować się);
sukhāni	–	sukha 3i.3 n. – radości, wygody (od: su – preverbium: dobry, wspaniały, piękny, szlachetny; kha – zagłębienie, otwór, piasta; su-kha – radość, szczęście, dosłownie: dobre zagłębienie [przez które przechodzi oś rydwanu] stąd poruszanie się gładko; lub od: su-√sthā; przeciwieństwo do: duḥkha – cierpienie, niedola);
ca	–	av. – i;
te	–	tat sn. 1i.3 m. – ci;
ime	–	idam sn. 1i.3 m. – oni;
avasthitāḥ	–	avasthita (ava-√sthā – znajdować się) PP 1i.3 m. – ustawieni;
yuddhe	–	yuddha 7i.1 n. – w walce (od: √yudh – walczyć);
prāṇān	–	prāṇa 2i.3 m. – oddech, życie (od: √prāṇ – oddychać, żyć);
tyaktvā	–	√tyaj (porzucać) absol. – porzuciwszy;
dhanāni	–	dhana 2i.3 n. – podboje, łupy, bogactwa;
ca	–	av. – i;

******

ācāryāḥ	–	ācārya 1i.3 m. – nauczyciele (od: ā-√car – zbliżać się do; ācāra – właściwe zachowanie; droṇādayaḥ – poczynając od Drony);
pitaraḥ	–	pitṛ 1i.3 m. – ojcowie (pitṛvyā bhūriśravaḥ-prabhṛtayaḥ – starsi członkowie rodziny poczynając od Bhuriśrawasa);
putrāḥ	–	putra 1i.3 m. – synowie (od: √puṣ – rozkwitać, putra – dziecko, potomek, tradycyjnie: pu-tra – ratujący od piekła; lakṣmaṇādīn – poczynając od Lakszmany);
tathā	–	av. – a także;
eva	–	av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
ca	–	av. – i;
pitāmahāḥ	–	pitā-maha 1i.3 m. – dziadkowie (od: pitṛ – ojciec; √mah – powiększać, mahant – wielki; bhīṣmādīn – poczynając od Bhiṣmy);
mātulāḥ	–	mātula 1i.3 m. – wujowie (śalya-śakuni-prabhṛtayaḥ – na czele z Śalją i Śakunim);
śvaśurāḥ	–	śvaśura 1i.3 m. – świekrowie, teściowie (kṛtāvarmādayaḥ – poczynając od Krytawarmana);
pautrāḥ	–	pautra 1i.3 m. – wnukowie (od: √puṣ – rozkwitać, putra – dziecko, potomek, tradycyjnie: pu-tra – ratujący od piekła; lakṣmaṇa-tanayādīn – poczynając od potomków Lakszmany);
syālāḥ	–	syāla 1i.3 m. – szwagrowie;
sambandhinaḥ	–	sam-bandhin 1i.3 m. – spokrewnieni (od: sam-√bandh – dobrze związywać, łączyć);
tathā	–	av. – a także;

warianty tekstu

yeṣām → eṣām (ich);
kāṅkṣitam no → jivitaṃ me (moje życie);
bhogāḥ → bhogaiḥ (radościami);
ta ime ‘vasthitā yuddhe → ta eva me sthitā yoddhuṃ (ci właśnie stoją [by] walczyć dla mnie);
dhanāni ca → sudustyajān (trudni do porzucenia);
ca pitāmahāḥ→ prapitāmahāḥ (pradziadkowie);
śvaśurāḥ → svasurāḥ / śvasurāḥ / svaśurāḥ (teściowie);
pautrāḥ → paurāḥ (mieszkańcy miasta, poddani);
syālāḥ → śyālāḥ (szwagrowie);
sambandhinas tathā → saṃbaṃdhi-bāṃdhavāḥ (spokrewnieni krewni);

Śāṃkara

brak komentarza aż do wersu BhG 2.10

Rāmānuja

brak komentarza aż do wersu BhG 1.47

Madhva

brak komentarza aż do wersu BhG 2.11

Śrīdhara

komentarz wspólny przy wersecie BhG 1.35

Viśvanātha

brak komentarza aż do wersu BhG 1.36

Baladeva

komentarz wspólny przy wersecie BhG 1.35

Michalski

Ci oto, którym, ku woli pożądamy panowania, rozkoszy i szczęścia — ci stoją tam przed nami, gotowi oddać w bitwie swe życie i bogactwa: nauczyciele, ojce, synowie, dziadowie, wujowie, teściowie, wnucy, dziewierze i inni krewniacy.

Olszewski

Ludzie, którym życzylibyśmy panowania, rozkoszy, bogactw, stoją tu w szyku bojowym, gardząc swem życiem i mieniem. Nauczyciele, ojcowie, synowie, dziady, zięcie, wnuki, dziewierze, wreszcie sprzymierzeńcy:

Dynowska

gdy ci, gwoli którym pragnąć możemy królestwa, uciech i radości, stoją dziś oto powaśnieni ze sobą, swe dobra i życie oddać gotowi – nauczyciele, ojcowie, i syny, dziadowie i wuje, teściowie i wnuki, stryjowie, dziewierze i inni krewniacy.

Sachse

skoro ci, dla których bym pragnął
królestwa, radości i szczęścia,
stoją tu, gotowi zginąć w walce
i poświęcić mienie:
mistrzowie, ojcowie, synowie,
a także sędziwi starcy,
wujowie, teściowie, wnuki,
szwagrowie i dalsi krewni.

Kudelska

Przecież to dla tych, którzy tu stoją gotowi do walki, nie dbając o życie ani o bogactwa,
Dla nich to pragniemy królestwa, przyjemności i szczęścia.
Oto nasi nauczyciele, ojcowie, synowie, jak i również dziadowie,
Wujowie, teściowie, wnuki, szwagrowie oraz inni krewni.

Rucińska

Ci wszyscy, dla których pragnę królestwa, dóbr i rozkoszy
Stoją gotowi do walki, życiem szafując i mieniem!
Nauczyciele, ojcowie, synowie i praojcowie,
Wujowie, teściowie, wnuki, szwagrowie i inni krewni!

Szuwalska

Gdy ci, dla których mógłbym pragnąć je zdobywać,
Stoją tu, na tym polu, gotowi, by zginąć.
Gdy patrzę na swych wujów i nauczycieli,
Synów, wnuków i dziadków oraz innych krewnych
Gotowych oddać życie i całe bogactwo,

Byrski

Ci, dla których pragnę szczęścia i królestwa i rozkoszy,
Do boju uszykowani porzucili myśl o życiu
I nie myślą o bogactwach.
Nauczyciele, ojcowie, synowie oraz dziadowie,
Wujowie, teściowie, wnuki, szwagrowie, powinowaci.

Ci, dla których mógłbym pragnąć
władzy, dóbr i wygód wszelkich,
stoją tu na polu bitwy,
życia, bogactw się wyrzekłszy.
Mistrzowie, ojcowie, dzieci,
jak też i dziadowie nasi,
wujowie, teściowie, wnuki,
szwagrowie, powinowaci –