BhG 2.8

na hi prapaśyāmi mamāpanudyād yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām
avāpya bhūmāv asapatnam ṛddhaṃ rājyaṃ surāṇām api cādhipatyam

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna

bhūmau (na ziemi) asapatnam (bez rywala) ṛddham (prosperujące) rājyam (królestwo) [avāpya] (osiągnąwszy),
surāṇām ca (i bogów) ādhipatyam (władztwo) avāpya api (nawet osiągnąwszy),
yat (które) indriyāṇām (zmysłów) ucchoṣaṇam (wysuszający) mama (mój) śokam (smutek) apanudyāt (usunęłoby),
[tat] (tego) aham (ja) na hi prapaśyāmi (zaiste nie widzę).

 

tłumaczenie polskie

[Nawet gdybym] zdobył pozbawione rywala, bogate królestwo na ziemi,
czy też władzę jaką mają bogowie,
zaiste nie wiem, co mogłoby ukoić mój smutek wysuszający zmysły.

 

analiza gramatyczna

na av.nie;
hi av.ponieważ, albowiem, właśnie, zaiste, z pewnością (nie występuje na początku zdania);
prapaśyāmi pra-dṛś (widzieć jasno) Praes. P 3c.1widzę;
mama asmat sn. 6i.1mojego;
apanudyāt apa-nud (usuwać) Pot. P 1c.1usunąłby;
yat yat sn. 1i.1 m.który (korelatyw do: tat);
śokam śoka 2i.1 m.rozpacz, ogień (od: śuc – palić, rozpaczać);
ucchoaam ucchoṣaṇa 2i.1 m.wysuszający (od: ut-śuṣ – wysuszać):
indriyāṇām indriya 6i.2 n.zmysłów (od: ind – posiadać moc);
avāpya ava-āp (osiągać) absol.zdobywszy;
bhūmau bhūmi 7i.1 f.na ziemi;
asapatnam a-sa-patna 2i.1 n.nie mające rywala (od: sa-patna – rywal; sa-patnī – kobieta mająca tego samego męża, współżona);
ṛddham ṛddha (ṛdh – wzrastać) PP 2i.1 n.wzrosłe, prosperujące, obfite, które osiągnęło sukces;
rājyam rājya (rāj – władać) PF 2i.1 n.królestwo, władzę;
surāṇām sura 6i.2 m.bogów, niebian;
api av.jak również, także, co więcej, nawet;
ca av.i;
ādhipatyam ādhi-patya 2i.1 n.władztwo, supremacja, moc (od: adhi-pati – pan nad innymi, zwierzchnik);

 

warianty tekstu

yat → yaḥ (który);

 
 

Śāṃkara

brak komentarza aż do wersu BhG 2.10

 

Rāmānuja

evaṃ yuddham ārabhya nivṛttavyāpārān bhavato dhārtarāṣṭrāḥ prasahya hanyur iti cet, astu, tad-vadha-labdha-vijayād adharmyād asmākaṃ dharmādharmāv ajānadbhis tair hananam eva garīya iti me pratibhātīty uktvā, yan mahyaṃ śreya iti niścitaṃ tat śarṇāgatāya tava śiṣyāya me brūhīty atimātra-kṛpaṇo bhagavat-pādāmbujam upasasāra

 

Madhva

brak komentarza aż do wersu BhG 2.11

 

Śrīdhara

tvam eva vicārya yad yuktaṃ tat kurv iti cet, tatrāha na hi prapaśyāmīti | indriyāṇām ucchoṣaṇam atiśoṣaṇa-karaṃ madīyaṃ śokaṃ yat karma apanudyāt apanayet tad ahaṃ na prapaśyāmīti | yadyapi bhūmau niṣkaṇṭakaṃ samṛddhaṃ rājyaṃ prāpsyāmi | tathā surendratvam api yadi prāpsyāmi evam abhīṣṭaṃ tat tat sarvam avāpyāpi śokāpanodanopāyaṃ na prapaśyāmīty anvayaḥ ||8||

 

Madhusūdana

nanu svayam eva tvaṃ śreyo vicāraya śruta-sampanno ‚si kiṃ para-śiṣyatvenety ata āha nahīti | yac-chreyaḥ prāptaṃ sat-kartṛ mama śokam apanudyād apanuden nivārayet tan na paśyāmi hi yasmāt tasmān māṃ śādhīti so ‚haṃ bhagavaḥ śocāmi taṃ mā bhagavāñ chokasya pāraṃ tārayatu [ChāU 7.1.3] iti śruty-artho darśitaḥ | śokānapanode ko doṣa ity āśaṅkya tad-viśeṣaṇam āha indriyāṇām ucchoṣaṇam iti | sarvadā santāpa-karam ity arthaḥ |
nanu yuddhe prayatamānasya tava śoka-nivṛttir bhaviṣyati jeṣyasi cet tadā rājya-prāptyā dvāv etau puruṣau loke ity ādi-dharma-śāstrād ity āśaṅkyāha avāpyety ādinā | śatru-varjitaṃ sasyādi-sampannaṃ ca rājyaṃ tathā surāṇām ādhipatyaṃ hiraṇyagarbhatva-paryantam aiśvaryam avāpya sthitasyāpi mama yac chokam apanudyāt tan na paśyāmīty anvayaḥ | tad yatheha karma-jito lokaḥ kṣīyata evam evāmutra puṇya-jito lokaḥ kṣīyate [Chā 8.1.6] iti śruteḥ | yat-kṛtakaṃ tad-anityam ity anumānāt pratyakṣeṇāpy aihikānāṃ vināśa-darśanāc ca naihika āmutriko vā bhogaḥ śoka-nivartakaḥ kintu sva-sattā-kāle ‚pi bhoga-pāratantryādinā vināśa-kāle ‚pi vicchedāc choka-janaka eveti na yuddhaṃ śoka-nivṛttaye ‚nuṣṭheyam ity arthaḥ | etenehāmutra-bhoga-virāgo ‚dhikāri-viśeṣaṇatvena darśitaḥ

 

Viśvanātha

nanu mayi tava sakhya-bhāva eva, na tu gauravam | atas tvāṃ katham ahaṃ śiṣyaṃ karomi ? tasmād yatra tava gauravaṃ taṃ kam api dvaipāyanādikaṃ prapadyasva ity ata āha na hīti | mama śokam apanudyāt dūrīkuryād evaṃ janaṃ na prakarṣeṇa paśyāmi trijagaty ekaṃ tvāṃ vinā | svasmād adhika-buddhimantaṃ bṛhaspatim api na jānāmīty ataḥ śokārta eva khalu kaṃ prapadyeya iti bhāvaḥ | yad yataḥ śokād indriyāṇām ucchoṣaṇaṃ mahā-nidāghāt kṣudra-sarasām iva utkarṣeṇa śoṣo bhavati |
nanu tarhi sāmprataṃ tvaṃ śokārta eva khalu yudhyasva | tataś caitān jitvā rājyaṃ prātavatas tava rājya-bhogābhiniveśenaiva śoko ‚payāsyatīty āha avāpyeti | bhūmau niṣkaṇṭakaṃ rājyaṃ svarge surāṇām ādhipatyaṃ vā prāpyāpi sthitasya mamendriyāṇām etad ucchoṣaṇam evety arthaḥ

 

Baladeva

nanu tvaṃ śāstrajño ‚si sva-hitaṃ vicāryānutiṣṭha, sakhyur me śiṣyaḥ kathaṃ bhaver iti cet tatrāha na hīti | yat karma mama śokam apanudyād dūrīkuryāt tad ahaṃ na prapaśyāmi | śokaṃ viśinaṣṭi – indriyāṇām ucchoṣaṇam iti | tasmāc choka-vināśāya tvāṃ prapanno ‚smīti | itthaṃ ca so ‚haṃ bhagavaḥ śocāmi taṃ māṃ bhavān śokasya pāraṃ tārayatu iti śruty-artho darśitaḥ |
nanu tvam adhunā śokākulaḥ prapadyase yuddhāt sukha-samṛddhi-lābhe viśoko bhaviṣyasīti cet tatrāha avāpyeti | yadi yuddhe vijayī syāṃ tadā bhūmāv asapatnaṃ niṣkaṇṭakaṃ rājyaṃ prāpya yadi ca tatra hataḥ syāṃ tadā svarge surāṇām ādhipatyaṃ prāpya sthitasya me viśokatvaṃ na bhaved ity arthaḥ | tad yatheha karma-jito lokaḥ kṣīyata evam evāmutra puṇya-jito lokaḥ kṣīyate [ChāU 8.1.6] iti śruter naihikaṃ pāratrikaṃ vā yuddha-labdhaṃ sukhaṃ śokāpahaṃ tasmāt tādṛśam eva śreyastvaṃ brūhīti na yuddhaṃ śoka-haram

 
 

Michalski

Bo nic nie widzę, coby mogło oddalić odemnie — troskę, która mi zmysły wysusza, — nawet gdybym na ziemi osiągnął bez współzawodników kwitnące królestwo, nawet panowanie nad bogami gdybym osiągnął!

 

Olszewski

Nie widzę bowiem, coby mogło wygnać smutek, który trawi moje serce, chociażbym miał posiąść na ziemi wielkie państwo bez nieprzyjaciół, a nawet samo królestwo bogów.

 

Dynowska

Nie sądzę też, aby ten palący ból, co mi zmysły wszystkie wysusza, ukoić się mógł przez zdobycie choćby najwspanialszego na ziemi królestwa, a nawet nad Świetlistymi władania.

 

Sachse


Bo nie widzę,
co mogłoby rozwiać troskę,
która trawi moje zmysły,
choćbym zdobył tu na ziemi
królestwo bogate, przez żadnego nie zagrożone rywala,
albo nawet władzę bogów.

 

Kudelska


Bo widzę, że nawet zdobycie królestwa zasobnego, nie zagrożonego rywalem,
Ani władanie nad bogami nie zniweczy tego bólu, co zmysły mi wysusza.

 

Rucińska

Nie wierzę bowiem w to, że coś oddali
ten smutek, który zmysły moje trawi –
Ni niepodzielne królestwo na ziemi,
ani zwierzchnictwo pośród samych bogów

 

Szuwalska

Proszę, poucz mnie Kryszno, jak pokonać troskę
Palącą moje zmysły. Sam jej nie zwyciężę,
awet gdybym królestwo zdobył najwspanialsze
Z władzą bogom podobną« – rzekł Pogromca Wroga.

 

Byrski

Nic już nie widzę, co by oddaliło
Smutek suszący na wiór zmysły moje,
Chociaż bym ziemię zdobył bez rywali,
Bogactwo, władzę i przywództwo bogów.”

 
 

Both comments and pings are currently closed.