BhG 2.30

dehī nityam avadhyo yaṃ dehe sarvasya bhārata
tasmāt sarvāṇi bhūtāni na tvaṃ śocitum arhasi

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna

he bhārata (o potomku Bharaty!),
sarvasya (każdego) dehe (w ciele) ayam (ten) dehī (mający ciało) nityam (zawsze) avadhyaḥ (nie do zabicia) [asti] (jest).
tasmāt (dlatego) tvam (ty) sarvāṇi (nad wszystkimi) bhūtāni (nad istotami) śocitum (rozpaczać) na arhasi (nie powinieneś).

 

tłumaczenie polskie

O potomku Bharaty, nigdy w żadnym ciele nie można zabić posiadacza ciała.
Dlatego nie powinieneś rozpaczać nad żadnym stworzeniem.

 

analiza gramatyczna

dehī dehin 1i.1 m.mający ciało (od: dih – namaszczać, kleić, deha – forma, kształt, ciało; dehin = dehavant = dehābhimānin – posiadacz ciała, myślący [o sobie jako] o ciele);
nityam av.stale, regularnie (od: nitya – wieczny, stały);
avadhyaḥ a-vadhya (han – zabijać) PF 1i.1 m.nie do zabicia (od: vadhya – przeznaczony do zabicia, którego należy zabić);
ayam idam sn. 1i.1 m.on;
dehe deha 7i.1 m.w ciele (od: dih – namaszczać, kleić, deha – forma, kształt, ciało);
sarvasya sarva sn. 6i.1 m.każdego, wszystkich;
bhārata bhārata 8i.1 m.o potomku Bharaty;
tasmāt av.dlatego (od: tat sn. 5i.1 m. – z tego);
sarvāṇi sarva sn. 2i.3 n.nad wszystkimi;
bhūtāni bhūta 2i.3 n.nad stworzeniami (od: bhū – być, PP bhūta – będący, prawdziwy);
na av.nie;
tvam yuṣmat sn. 1.1 – ty;
śocitum śuc (rozpaczać) inf.rozpaczać;
arhasi arh (być godnym, móc) Praes. P 2c.1powinieneś, godzi ci się;

 

warianty tekstu

na tvaṃ śocitum → nānuśocitum / nātra śocitum (nie lamentować / tutaj nie rozpaczać);

 
 

Śāṃkara

Legenda:
fragmenty komentowanego wersetu
cytaty z różnych pism
wprowadzenie polemiki

A teraz, by podsumować znaczenie niniejszego działu, mówi:

athedānīṃ prakaraṇārtham upasaṃharan brūte

Wcielonego nigdy w żadnym ciele zabić nie można, Bharatowicu.
Dlatego nad żadnym stworzeniem rozpaczać nie powinieneś.

dehī nityam avadhyo ’yaṃ dehe sarvasya bhārata |
tasmāt sarvāṇi bhūtāni na tvaṃ śocitum arhasi ||2.30||

Wcielonego, czyli właściciela ciała, nigdy (nityaṁ) w żadnych warunkach, nie można zabić, ponieważ nie ma części i jest wieczny. Tutaj, w żadnym ciele zabić nie można – pomimo, że z powodu wszechprzenikalności przebywa we wszelkich ciałach począwszy od [istot] nieruchomych.

dehī śarīrī nityaṃ sarvadā sarvāvasthāsu avadhyaḥ niravayavatvān nityatvāc ca | tatra avadhyo ’yaṃ dehe śarīre sarvasya sarva-gatatvāt sthāvarādiṣu sthito ’pi |

Zatem, gdy zabijane są ciała wszystkich, czyli zrodzonych posiadaczy oddechu, ów wcielony nie jest zabijany, „dlatego nie powinieneś rozpaczać nad żadnym stworzeniem” – [autor mówi] wskazując na Bhiszmę i innych.

sarvasya prāṇi-jātasya dehe vadhyamāne ’py ayaṃ dehī na vadhyo yasmāt, tasmād bhīṣmādīni sarvāṇi bhūtāni uddiśya na tvaṃ śocitum arhasi ||2.30||

 

Rāmānuja

sarvasya devādi-dehino dehe vadhyamāne’py ayaṃ dehī nityam avadhya iti mantavyaḥ | tasmāt sarvāṇi devādi-sthāvarantāni bhūtāni viṣamākārāṇy apy uktena svabhāvena svarūpataḥ samānāni nityāni ca | deha-gataṃ tu vaiṣamyam anityatvaṃ ca | tato devādīni sarvāṇi bhūtāny uddiśya na śocitum arhasi na kevalaṃ bhīṣmādīn prati

 

Śrīdhara

tad evam avadhyatvam ātmanaḥ saṅkṣepenopadiśan aśocyatvam upasaṃharati dehīty ādi | spaṣṭo ‚rthaḥ

 

Madhusūdana

idānīṃ sarva-prāṇi-sādhāraṇa-bhrama-nivṛtti-sādhanam uktam upasaṃharati dehīti | sarvasya prāṇi-jātasya dehe vadhyamāne ‚py ayaṃ dehī liṅga-dehopādhir ātmā vadhyo na bhavatīti nityaṃ niyataṃ yasmāt tasmāt sarvāṇi bhūtāni sthūlāni sūkṣmāṇi ca bhīṣmādi-bhāvāpannāny uddiśya tvaṃ na śocitum arhasi | sthūla-dehasyāśocyatvam aparihāryatvāt | liṅga-dehasyāśocyatvam ātmavad evāvadhyatvād iti na sthūla-dehasya liṅga-dehasyātmano vā śocyatvaṃ yuktam iti bhāvaḥ

 

Viśvanātha

tarhi niścitya brūhi kim ahaṃ kuryāṃ kiṃ vā na kuryām iti | tatra śokaṃ mā kuru yuddhaṃ tu kurv ity āha dehīti dvābhyām

 

Baladeva

tad evaṃ duradhigamaṃ jīva-yāthātmyaṃ samāsenopadiśann aśocyatvam upasaṃharati dehīti | sarvasya jīva-gaṇasya dehe hanyamāne ‚py ayaṃ dehī jīvo nityam avadhyo yasmāt tasmāt tvaṃ sarvāṇi bhūtāni bhīṣmādi-bhāvāpannāni śocituṃ nārhasi | ātmanāṃ nityatvād aśocyatvaṃ tad-dehānāṃ tv avaśya-vināśatvāt tattvam ity arthaḥ

 
 

Michalski

Ten duch jest zawsze niezniszczalny w ciele każdego, Bharato! a więc nie żałuj żadnego ze stworzeń na świecie!

 

Olszewski

Dusza zamieszkuje niedostępna ciosom we wszystkich ciałach żyjących, o Bharato; nie możesz jednak płakać nad wszystkiemi temi istotami.

 

Dynowska

W istocie każdej zamieszkały, wieczyście niezniszczalny jest On; przeto nad żadną istotą, o Bharato, boleć nie należy.

 

Sachse


Ten, kto przybiera postać cielesną,
w żadnym ciele nie podlega zniszczeniu, Bharato.
Dlatego nie powinieneś boleć
nad żadnym ze stworzeń.

 

Kudelska


W jakimkolwiek ciele zamieszkuje, jest to duch wieczny i niezniszczalny;
Tak więc nad żadnym stworzeniem boleć, Bharato, me należy.

 

Rucińska

Duch wieczny i nieśmiertelny
w każdym jest ciele, Bharato,
Toteż nad żadnym stworzeniem
nie godzi ci się rozpaczać!

 

Szuwalska

Jest ona niezniszczalna, choć w zniszczalnym żyje.
Po co więc lamentować nad śmiercią martwego.

 

Byrski

Wcielonego w żadnym ciele nigdy zabić niepodobna,
O Bharato, żadnych stworzeń więc nie godzi się żałować.

 
 

Both comments and pings are currently closed.