BhG 18.kolofon

iti śrī-mahābhārate bhiṣma-parvaṇi catvāriṃśo ‘dhyāyaḥ

bhagavad-gītā samāptā

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.


tłumaczenie polskie


A oto czterdziesty rozdział w chwalebnej Mahabharacie w parwanie Bhiszmy.
Koniec Bhagawadgity.
 

warianty tekstu


iti śrī-mahābhārate śata-sāhasryāṃ saṃhitāyāṃ vaiyāsakyāṃ bhīṣma-parvaṇi*
A oto w chwalebnej Mahabharacie, w sanhicie Wjasowej, posiadającej sto tysięcy [wersów] w parwanie Bhiszmy
śrīmad-bhagavad-gītāsu upaniṣatsu brahma-vidyāyāṃ yoga-śāstre śrī-kṛṣṇārjuna-saṃvāde mokṣa-saṃnyāsa-yogo / vibhūta-yogo / saṃnyāsa-yogo / nirṇaya-saṃnyāsa-yogo / paramārtha-nirṇayo / sarva-karma-phala-tyāga-pūrvakaṃ kāmya-karmaṇāṃ samyak nyāsa-pūrvakaṃ satva-rajas-tamo-guṇa-maya-jagad-vivaraṇa-pūrvakaṃ brahma-prāpti-yogo / paramārtha-nirguṇa-mokṣa-yogo / chinna-saṃśayo / saṃnyāsādi-tattva-nirṇaya-yogo / sarvopaniṣad-artha-pratipādana-mokṣa-yogo / saṃgrāma aṃgīkāro / sakala-veda-śāstra-purāṇa-saṃgraha-mokṣa-yogo / mokṣa-yogo / arjuna-subodho aṣṭādaśo ‘dhyāyaḥ
W chwalebnych pieśniach Pana, w upaniszadach, w wiedzy o brahmanie, w księdze jogi, w rozmowie chwalebnego Kryszny z Ardźuną osiemnasty rozdział zatytułowany: Joga wyrzeczenia i wyzwolenia / Joga wyrzeczenia i wyzwolenia / Joga potęgi / Joga wyrzeczenia / Joga ostatecznego wyrzeczenia / rozważenie najwyższego pożytku / Joga osiągnięcia brahmana poprzedzona rozważaniem nad światem złożonym z gun – sattwy, radźasu i tamasu oraz poprzedzona właściwym wyrzeczeniem upragnionych czynów a także odrzuceniem owoców wszystkich czynów / Joga wyzwolenia i bezcechowości będącej najwyższym pożytkiem / Przecięcie wątpliwości / Joga podsumowania prawd począwszych od wyrzeczenia / Joga wyrzeczenia podsumowująca znaczenie wszystkich upaniszad / Zgoda na walkę / Joga wyzwolenia podsumowująca wszystkie Wedy, pouczenia i purany / Joga wyzwolenia / Właściwe zrozumienie Ardźuny.

ṣaṭ śatāni saviṃśāni ślokānāṃ prāha keśavaḥ
arjunaḥ sapta-pañcāśat sapta-ṣaṣtis tu saṃjayaḥ
dhṛtarāṣraḥ ślokam ekaṃ gītāyā mānam ucyate
Keśawa wypowiedział sześćset dwadzieścia wersów,
Ardźuna pięćdziesiąt siedem, Sandźaja sześćdziesiąt siedem,
a Dhrytarasztra jeden wers – oto rozmiar Gity.

vaiśaṃpāyana uvāca
gītā sugītā kartavyā kim anyaiḥ śāstra-vistaraiḥ
yā ceyaṃ padma-nābhasya mukha-padmād viniḥsṛtā
sarva-śāstra-mayī gītā sarva-veda-mayo hariḥ
sarva-tīrtha-mayī gaṅgā sarva-veda-mayo manuḥ
gaṅgā gītā ca gāyatrī govindeti hṛdi sthite
catur-ga-kāra-saṃyukte punar-janma na vidyate
Wajśampajana powiedział:
Gita jest łatwa do wyśpiewania, cóż po innych rozwlekłych pouczeniach?
Ona to wyemanowała z lotosowych ust Lotosopępkiego.
Gita jest esencją wszystkich pouczeń, Hari jest esencją całej Wedy,
Ganges jest esencję wszystkich miejsc pielgrzymek,
a Manu jest esencją całej Wedy.
Gdy Ganga, Gita, Gajatri i Gowinda przebywają w sercu,
to dla osoby zespolonej z tymi czterema literami „Ga” – nie ma następnych narodzin.

bhāratāmṛta-sarvasva-gītāyā mathitasya ca
sāram uddhṛtya kṛṣṇena arjunasya mukhe hṛtam
Esencję ubijania [masła], Gitę – nektar całej Mahabharaty
wydobył Kryszna, a utrzymuje w ustach Ardźuna.

* Ta część kolofonu z: Śrīmad-Bhagavad-gītā (czcionka bengalska), komentarz: Śrīdhara Svāmipāda “Subodhinī”, tłumaczenie na język bengalski: Nārāyaṇa-dāsa Bhakti-sudhā-kara, Gaudīya mission Kalkuta 1996r.

 
 



Śrīdhara


tenaiva dattayā matyā tad-gītā-vivṛtiḥ kṛtā |
sa eva paramānandas tayā prīṇātu mādhavaḥ ||
paramānanda-pādābja-rajaḥ-śrīdhāriṇādhunā |
Śrīdhara-svāmi-yatinā kṛtā gītā-subodhinī ||

sva-prāgalbhya-balād vilobhya bhagavad-gītāṃ tad-antar-gatam
tattvaṃ prepsur upaiti kiṃ guru-kṛpā-pīyūṣa-dṛṣṭiṃ vinā |
ambu svāñjalinā nirasya jaladher āditsur antarmaṇī
nāvarteṣu na kiṃ nimajjati janaḥ sat-karṇa-dhāraṃ vinā ||

 

Viśvanātha


sārārthavarṣiṇī viśva-janīnā bhakta-cātakān |
mādhurī dhinutād asyā mādhurī bhātu me hṛdi ||
iti sārārtha-varṣiṇyāṃ harṣiṇyāṃ bhakta-cetasām |
gītāsv aṣṭādaśo 'dhyāyaḥ saṅgataḥ saṅgataḥ satām ||
 

Baladeva


upāyā bahavas teṣu prapattir dāsya-pūrvikā |
kṣipraṃ prasādanī viṣṇor ity aṣṭādaśato matam ||
pītaṃ yena yaśodā-stanyaṃ nītaṃ pārtha-sārathyam |
sphītaṃ sad-guṇa-vṛndais tad atra gītaṃ paraṃ tattvam ||

yad icchā-tariṃ prāpya gītāpayodhau
nyamajjaṃ gṛhītāti-citrārtha-ratnam |
na cottātum asmi prabhur harṣa-yogāt
sa me kautukī nanda-sūnuḥ priyastāt ||

śrīmad-gītā-bhūṣaṇaṃ nāma bhāṣyaṃ
yatnād vidyā-bhūṣaṇenopacīrṇam |
śrī-govinda-prema-mādhurya-lubdhāḥ
kāruṇyārdrāḥ sādhavaḥ śodhayadhvam ||

 
 

Both comments and pings are currently closed.