BhG 18.59

analiza syntaktyczna

[tvam] (ty) ahaṃ-kāram (na egotyzmie) āśritya (wsparłszy się)
[aham] (ja) na yotsye iti (nie będę walczyć) yat (jeśli) manyase (myślisz),
[tarhi] (wówczas) te (twoje) eṣaḥ vyavasāyaḥ (to postanowienie) mithyā (fałszywie).
prakṛtiḥ (natura) tvām (ciebie) niyokṣyati (zaprzęgnie).

analiza gramatyczna

yat	–	av. – jeśli (od: yat sn. – co);
ahaṃ-kāram	–	ahaṃ-kāra 2i.1 m. – egotyzm, ego, samolubność, dumę (od: aham – ja; √ kṛ – robić, kāra – twórca);
āśritya	–	ā- √ śri (przylegać, spoczywać na, wspierać się na, polegać na) absol. – wsparłszy się, schroniwszy się (u kogo? – łączy się z accusativusem);
na	–	av. – nie;
yotsye	–	√ yudh (walczyć) Fut. Ā 3c.1 – będę walczyć;
iti	–	av. – tak (zaznacza koniec wypowiedzi);
manyase	–	√ man (myśleć) Praes. Ā 2c.1 – myślisz, uważasz;
mithyā	–	av. – niewłaściwie, fałszywie, oszukańczo;
eṣaḥ	–	etad sn. 1i.1 m. – ten;
vyavasāyaḥ	–	vyavasāya 1i.1 m. – wysiłek, determinacja, ustalone postanowienie, działanie (od: vi-ava- √ so – ustanowić, ustalić);
te	–	yuṣmat sn. 6i.1 – twój (skrócona forma od: tava);
prakṛtiḥ	–	prakṛti 1i.1 f. – natura, podstawa, praprzyczyna, przejawiony świat (od: pra- √ kṛ – stwarzać);
tvām	–	yuṣmat sn. 2i.1 – ciebie;
niyokṣyati	–	ni- √ yuj (łączyć, angażować) Fut. P 1c.1 – zaprzęgnie, zaangażuje;

warianty tekstu

yad ahaṃ-kāram āśritya → yo ‘haṃ-kāram upāśritya / yady ahaṃ-kāram āśritya (kto wsparłszy się na egotyzmie / jeśli wsparłszy się na egotyzmie);
na yotsya iti → na yotsyāmīti (nie będę walczyć);
mithyaiṣa → mithyaiva / mayyeva (zaiste fałszywie /);
vyavasāyas te → vyavasāyās te (postanowienia twoje);
mithyaiṣa vyavasāyas te → mithyaivādhyavasāyas te (fałszywie, twoje postanowienie);
prakṛtis tvāṃ → prakṛtis tvā / prakṛtiṃ tvā (natura ciebie / naturę i ciebie);
niyokṣyati → niyokṣyate / niyokṣyasi / nirakṣyati (zaprzęgnie / zaprzęgniesz / przeniknie);

Śāṃkara

idaṃ ca tvayā na mantavyaṃ svatantro’ham, kim-arthaṃ paroktaṃ kariṣyāmi ? iti—
yadi cet tvam ahaṃkāram āśritya na yotsye iti na yuddhaṃ kariṣyāmīti manyase cintayasi niścayaṃ karoṣi, mithyaiṣa vyavasāyo niścayas te tava | yasmāt prakṛtiḥ kṣatriya-svabhāvas tvāṃ niyokṣyati

Rāmānuja

yadi ahaṃkāram ātmani hitāhitajñāne svātantryābhimānam āśritya manniyogam anādṛtya na yotsya iti manyase, eṣa te svātantryavyavasāyo mithyā bhaviṣyati; yataḥ prakṛtis tvāṃ yuddhe niyokṣyati matsvātantryodvignaṃ tvām ajñaṃ prakṛtir niyokṣati

Śrīdhara

kāmaṃ vinaṅkṣyasi na tu bandhubhir yuddhaṃ kariṣyāmīti cet tatrāha
yad ahaṃkāram iti | mad-uktam anādṛtya kevalam ahaṅkāram avalambya yuddhaṃ na kariṣyāmīti yan manyase tvam adhyavasyasi eṣa tava vyavasāyo mithyaiva asvatantratvāt tava | tad evāha prakṛtis tvāṃ rajo-guṇa-rūpeṇa pariṇatā satī niyokṣyati pravartayiṣyatīti

Viśvanātha

nanu kṣatriyasya mama[lub necchasīti] yuddham eva paro dharmas tatra bandhu-vadha-pāpād bhīta eva pravartituṃ necchāmīti tatra sa-tarjanam āha yad aham iti | prakṛtiḥ svabhāvaḥ | adhunā tvaṃ mad-vacanaṃ na mānayasi, yadā tu mahāvīrasya tava svābhāviko yuddhotsāho durvāra evodbhaviṣyati tadā yudhyamānaḥ svayam eva bhīṣmādīn gurūn haniṣyan mayā hasiṣyasa iti bhāvaḥ

Baladeva

yadyapi kṣatriyasya yuddham eva dharmas tathāpi guru-viprādi-vadha-hetukāt pāpād bhītasya me na tatra pravṛttir iti kṛtyākṛtya-vijñātṛtvābhimānam ahaṅkāram āśritya nāhaṃ yotsye iti yadi tvaṃ manyase, tarhi tavaiṣa vyavasāyo niścayo mithyā niṣphalo bhāvī, prakṛtir man-māyā rajo-guṇātmanā pariṇatā mad-vākyāvahelinaṃ tvāṃ gurv-ādi-vadhe nimitte yuddhe niyokṣyati pravartayiṣyaty eva

Michalski

Jeżeli ufny w siebie, zawołasz: „nie będę walczył”, – postanowienie twoje będzie daremne: – twoja własna natura skłoni cię do walki.

Olszewski

Własną się myślą kierując, rzekłeś sobie: »nie będę walczył«; to jest próżne postanowienie, natura gwałt ci zada.

Dynowska

Samością i pychą zaślepiony mówisz: „nie będę walczył”; próżna twa chęć, własna natura cię do tego zmusi.

Sachse

Jeśli, powodowany pychą, pomyślisz:
„nie będę walczył”,
próżne będzie to twoje postanowienie,
albowiem sama twoja natura cię ujarzmi.

Kudelska

I gdy z powodu myśli „ja czynię” nie podejmiesz walki,
Niewłaściwa będzie twa decyzja, do walki zmusza cię twa naturalna skłonność.

Rucińska

Jeśli uniósłszy się pychą pomyślisz: „Nie będę walczył”,
Daremny to będzie zamiar – natura twoja cię zmusi!

Szuwalska

Gdy poddasz się swojemu „ja”, pomyślisz sobie,
Że nie zamierzasz walczyć – twe postanowienie
Będzie kłamstwem jedynie, bo twoja natura
I tak do walki zmusi cię wbrew twojej woli.

Babkiewicz

Gdy na egotyzmie wsparty,
myślisz: „walki nie podejmę!”,
fałszywie postanowiłeś,
gdyż natura cię zaprzęgnie.