![werset 18.20-22](http://www.bhagavadgita.eu/wp-content/uploads/2010/07/skanuj0419.png)
sarva-bhūteṣu yenaikaṃ bhāvam avyayam īkṣate
avibhaktaṃ vibhakteṣu taj jñānaṃ viddhi sāttvikam
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
yena [
jñānena]
(dzięki której wiedzy) [
saḥ]
(on) vibhakteṣu sarva-bhūteṣu (w podzielonych wszystkich bytach) avibhaktam (niepodzielony) ekam avyayam bhāvam (jeden niezmienny stan) īkṣate (widzi),
[
tvam]
(ty) tat jñānam (tę wiedzę) sāttvikam (jako sattwiczną) viddhi (znaj).
sarva-bhūteṣu |
– |
sarva-bhūta 7i.3 m. ; sarveṣu bhūteṣu iti – we wszystkich bytach (od: sarva – wszystko; √ bhū – być, PP bhūta – będący, prawdziwy, istota, byt); |
yena |
– |
yat sn. 3i.1 n. – przez co, na skutek czego; |
ekam |
– |
eka sn. 2i.1 m. – jeden; |
bhāvam |
– |
bhāva 2i.1 m. – byt, stan, natura (od: √ bhū – być); |
avyayam |
– |
a-vyaya 2i.1 m. – niezmienny (od: vi- √ i – odchodzić, znikać, vyaya – odejście, rozchód, zniszczenie); |
īkṣate |
– |
√ īkṣ (patrzeć) Praes. Ā 1c.1 – widzi; |
avibhaktam |
– |
a-vi-bhakta (vi- √ bhāj – dzielić, rozszczepiać) PP 2i.1 n. – nierozdzielone, niepodzielone; |
vibhakteṣu |
– |
vi-bhakta (vi- √ bhāj – dzielić, rozszczepiać) PP 7i.3 n. – w rozdzielonych, w podzielonych; |
tat |
– |
tat sn. 2i.1 n. – to; |
jñānam |
– |
jñāna 2i.1 n. – wiedzę, mądrość, inteligencję (od: √ jñā – wiedzieć, rozumieć); |
viddhi |
– |
√ vid (wiedzieć) Imperat. P 2c.1 – wiedz, znaj; |
sāttvikam |
– |
sāttvika 2i.1 n. – związane z sattwą (od: √ as – być, PPr sant – będący, istnienie, abst. sattva – jestestwo, esencja, mądrość, duch, jedna z trzech gun); |
avyayam → avyaktam (nieprzejawiony);
īkṣate → īkṣyate (jest widziany);
taj jñānaṃ → yaj jñānaṃ (którą wiedzę);
jñānasya tu tāvat tri-vidhatvam ucyate—
sarva-bhūteṣu avyaktādi-sthāvarānteṣu bhūteṣu yena jñānena ekaṃ bhāvaṃ vastu—bhāva-śabdo vastu-vācī, ekam ātma-vastv ity arthaḥ | avyayaṃ na vyeti svātmanā sva-dharmeṇa vā, kūṭastham ity arthaḥ | īkṣate paśyati yena jñānena, taṃ ca bhāvam avibhaktaṃ pratidehaṃ vibhakteṣu deha-bhedeṣu na vibhaktaṃ tad ātma-vastu, vyomavat nirantaram ity arthaḥ | taj jñānaṃ sākṣāt samyag darśanam advaitātma-viṣayaṃ sāttvikaṃ viddhīti
brāhmaṇakṣatriyabrahmacārigṛhasthādirūpeṇa vibhakteṣu sarveṣu bhūteṣu karmādhikāriṣu yena jñānenaikam ātmākhyaṃ bhāvaṃ, tatrāpy avibhaktam brāhmaṇatvādyanekākāreṣv api bhūteṣu sitadīrghādivibhāgavatsu jñānākāre ātmani vibhāgarahitam, avyayaṃ vyayasvabhāveṣv api brāhmaṇādiśarīreṣu avyayam avikṛtaṃ phalādisaṅgānarhaṃ ca karmādhikāravelāyām īkṣate, taj jñānaṃ sāttvikaṃ viddhi
tatra jñānasya sāttvikādi-traividhyam āha sarva-bhūteṣv iti tribhiḥ | sarveṣu bhūteṣu brahmādi-sthāvarās teṣu vibhakteṣu parasparaṃ vyavṛtteṣv avibhaktam anusyutam ekam avyayaṃ nirvikāraṃ bhāvaṃ paramātma-tattvaṃ yena jñānenekṣata ālocayati taj jñānaṃ sāttvikaṃ viddhi
sāttvikaṃ jñānam āha — sarva-bhūteṣv iti | ekaṃ bhāvam ekam eva jīvātmānaṃ nānā-vidha-phala-bhogārthaṃ krameṇa sarva-bhūteṣu manuṣya-deva-tiryag-ādiṣu vartamānam avyayaṃ naśvareṣv api teṣv anaśvaraṃ vibhakteṣu parasparaṃ vibhinneṣv apy avibhaktam eka-rūpaṃ yena karma-sambandhinā jñānenekṣate tat sāttvikaṃ jñānam
sāttvika-jñānam āha — sarveti | sarva-bhūteṣu deva-manuṣyādiṣu deheṣu nānā-karma-phala-bhogāt krameṇa vartamāna-bhāvaṃ jīvātmānaṃ yenaikaṃ vīkṣyate | avyayaṃ naśvareṣu teṣv anaśvaraṃ vibhakteṣu mitho-bhinneṣu teṣv avibhaktam eka-rūpaṃ ca yena taṃ vīkṣyate taj jñānaṃ sāttvikam aupaniṣad-aviviktātma-jñānaṃ tad ity arthaḥ
Wiedza, za pomocą której we wszystkich rzeczach jedną tylko widzimy istotę, nieprzemijającą, pośród podzielnych niepodzielną, wiedz, ta wiedza jest sattwam.
Wiedza, która znajduje we wszystkich żyjących istotę jedyną, niezmienną, i niepodzielną w pojedynczych istotach, jest wiedzą prawdy.
Wiedza, która widzi jedyną, niezmienną Istność we wszystkich istotach, Jedność w wielości, Niepodzielne w podzielnym, wiedz, o Ardżuno, iż w harmonii ma swoje źródło.
Za pełną sattwy uznaj taką wiedzę,
dzięki której we wszystkich stworzeniach
dostrzega się jeden byt niezmienny i niepodzielny,
choć zawarty w oddzielnych [istotach].
Mądrość, poprzez którą postrzegasz niezmienną istotę w każdym stworzeniu, niepodzielną w tym, co złożone,
Wiedz, iż taka mądrość jest natury szlachetnej.
To, które w stworzeniach wszystkich jeden byt widzi niezmienny,
W oddzielnych nierozdzielony – wiedz, to sattwiczne poznanie!
Wiedza, która w istotach postrzegać pozwala
Nieskończoność ich bytu, jedność w podzielności,
Znajduje się pod wpływem harmonii jakości;
Dzięki niej we wszelkim bycie
jeden stan niezmienny widzi,
w rozdzielonym niepodzielny –
znaj tę wiedzę jako istną.