yajña-dāna-tapaḥ-karma na tyājyaṃ kāryam eva tat
yajño dānaṃ tapaś caiva pāvanāni manīṣiṇām
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
yajña-dāna-tapaḥ-karma (czyn ofiarny, darowizna i czyn ascetyczny) na tyājyaṃ (nie do porzucenia) [
asti]
(jest),
[
parantu]
(lecz) tat kāryam eva [
asti]
(on jest do wypełnienia).
yajñaḥ (ofiara) dānam (dar) tapaḥ ca eva (i zaiste asceza) manīṣiṇāṃ (ludzi) pāvanāni (czyścicielami) [
santi]
(są).
| yajña-dāna-tapaḥ-karma |
– |
yajña-dāna-tapaḥ-karma 1i.1 n. ; DV / TP : yajñānāṃ ca dānānāṃ ca tapasāṃ ca karmeti – czyny ofiarne, darowizny i czyny ascetyczne (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić, yajña – ofiara, czczenie, imię Wisznu; √ dā – dawać, dāna – dar, jałmużna, dobroczynność; √ tap – topić, palić, tapas – gorąco, asceza; √ kṛ – robić, karman – czyn, działanie i jego skutki); |
| na |
– |
av. – nie; |
| tyājyam |
– |
tyājya ( √ tyaj – porzucać) PF 1i.1 n. – do porzucenia; |
| kāryam |
– |
kārya ( √ kṛ – robić) PF 1i.1 n. – do zrobienia, praca, obowiązek szczególnie religijny; |
| eva |
– |
av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie; |
| tat |
– |
tat sn. 1i.1 n. – to; |
| yajñaḥ |
– |
yajña 1i.1 m. – ofiara, czczenie (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić); |
| dānam |
– |
dāna 1i.1 n. – dar, jałmużna, dobroczynność (od: √ dā – dawać); |
| tapaḥ |
– |
tapas 1i.1 n. – gorąco, asceza (od: √ tap – topić, palić); |
| ca |
– |
av. – i; |
| eva |
– |
av. – z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie; |
| pāvanāni |
– |
pāvana 1i.3 n. – oczyszczające, czyste (od: √ pū – oczyszczać); |
| manīṣiṇām |
– |
manīṣin 6i.3 m. – mądrych, myślących (od: √ man – myśleć, wierzyć); |
yajña-dāna-tapaḥ-karma → yajño dānaṃ tapaḥ-karma (ofiara, dar i czyn ascetyczny);
Pierwsza pada BhG 18.5 jest podobna do drugiej pady BhG 17.24 oraz taka sama jak trzecia pada BhG 18.3;
kaḥ punar asau niścayaḥ ? ity ata āha—
yajño dānaṃ tapa ity etat tri-vidhaṃ karma na tyājyaṃ na tyaktavyam, kāryaṃ karaṇīyam eva tat | kasmāt ? yajño dānaṃ tapaś caiva pāvanāni viśuddhi-karāṇi manīṣiṇāṃ phalānabhisaṃdhīnām ity etat
yajñadānatapaḥprabhṛti vaidikaṃ karma mumukṣuṇā na kadācid api tyājyam, api tu ā prayāṇād aharahaḥ kāryam eva
kutaḥ ?
yajñadānatapaḥprabhṛtīni varṇāśramasaṃbandhīni karmāṇi manīṣiṇāṃ mananaśīlānāṃ pāvanāni / mananam upāsanam; mumukṣūṇāṃ yāvajjīvam upāsanaṃ kurvatām upāsananiṣpattivirodhiprācīnakarmavināśanānītyarthaḥ
prathamaṃ tāvan niścayam āha yajñeti dvābhyām | manīṣiṇāṃ vivekināṃ pāvanāni citta-śuddhi-karāṇi
kāmyānām api madhye bhagavan-mate sāttvikāni yajña-dāna-tapāṃsi phalākāṅkṣā-rahitaiḥ kartavyānīty āha yajñādikaṃ kartavyam eva | tatra hetuḥ pāvanānīti citta-śuddhikaratvād ity arthaḥ
prathamaṃ tasmin svaniścayam āha yajñeti dvābhyām | yajñādīni manīṣiṇāṃ kāryāṇy eva na tyājyāni yad amūni viṣa-tantuvad antarabhyudita-jñāna-dvārā pāvanāni saṃsṛti-doṣa-vināśakāni bhavanti
Nie należy wyrzekać się czynów, związanych z ofiarą, darowaniem, pokutą, – przeciwnie, należy je spełniać. Ofiara, bowiem, dar i pokuta to woda oczyszczająca dla mędrców.
Nie należy wyrzekać się dzieł litości, dobroczynności ani pokuty: albowiem ofiara, dar, pokuta są dla mędrców oczyszczeniem.
Ofiar, darów miłosierdzia, czynów z wewnętrznego płynących wysiłku, nie należy nigdy zaniedbywać, bowiem te serca ludzi myślących zawsze oczyszczają.
Czynu, który służy ofierze, darowi i ascezie,
zaniechać nie należy.
Należy go spełniać.
Ofiara, dar i asceza
służą bowiem oczyszczeniu mędrców.
Wypełniania ofiar, darów, jak i ascezy wyrzekać się nie należy,
Gdyż ofiara, dar, jak i asceza człowieka oczyszcza.
Ofiary, darów, ascezy – tych czynów się nie wyrzeka,
Bo dar, ofiara, asceza są tym, co mądrych oczyszcza.
Posłuchaj!
Ofiary, dary, praca, pokuty – to wszystko
Jest ważne i uwzniośla nawet myślicieli,
Dar, ofiara i asceza –
ich nie zrzekaj się, wypełniaj.
Nawet mędrców oczyszczają –
dar, ofiara i asceza.
