BhG 14.4

analiza syntaktyczna

he kaunteya (Kuntjowicu), 
sarva-yoniṣu (we wszystkich łonach) yāḥ mūrtayaḥ (jakie kształty) sambhavanti (powstają),
mahat brahma (wielki brahman) tāsām [mūrtīnāṃ] (tych kształtów) yoniḥ (łonem) [asti] (jest),
aham (ja) bīja-pradaḥ pitā [asmi] (jestem ojcem dającym nasienie).

analiza gramatyczna

sarva-yoniṣu	–	sarva-yoni 7i.3 f. ; sarvāsu yoniṣv iti – we wszystkich łonach (od: sarva – wszystko; yoni – łono, pochwa, miejsce powstania, źródło, rodzina, rasa);
kaunteya	–	kaunteya 8i.1 m. – o synu Kunti (od: kunti – lud Kuntiów, kuntī – Kunti, matka Pandowiców);
mūrtayaḥ	–	mūrti 1i.3 f. – postaci, kształty;
saṃbhavanti	–	sam- √ bhū (powstawać, istnieć razem) Praes. P 1c.3 –powstają;
yāḥ	–	yat sn. 1i.3 f. – które;
tāsām	–	tat sn. 6i.3 f. – ich;
brahma	–	brahman 1i.1 n. – duch, Weda (od: √ bṛh – zwiększać);
mahat	–	mahant 1i.1 n. – wielki ( √ mah – powiększać);
yoniḥ	–	yoni 1i.1 f. – łono, pochwa, miejsce powstania, źródło;
aham	–	asmat sn. 1i.1 – ja;
bīja-pradaḥ	–	bīja-prada 1i.1 m. ; yo bījaṃ pradadāti saḥ – ten, który daje nasienie (od: bīja – nasienie, zarodek, źródło; pra- √ dā – dawać, pra-da – na końcu złożenia oznacza dawcę);
pitā	–	pitṛ 1i.1 m. – ojciec;

warianty tekstu

tāsāṃ brahma mahad yonir → tāsāṃ yonir mahad brahma (ich łonem jest wielki brahman);

Śāṃkara

deva-pitṛ-manuṣya-paśu-mṛgādi-sarva-yoniṣu kaunteya, mūrtayo deha-saṃsthāna-lakṣaṇā mūrcchitāṅgāvayavā mūrtayaḥ saṃbhavanti yāḥ, tāsāṃ mūrtīnāṃ brahma mahat sarvāvasthaṃ yoniḥ kāraṇam aham īśvaro bīja-prado garbhādhānasya kartā pitā

Rāmānuja

kāryāvastho 'pi cidacitprakṛtisaṃsargo mayaiva kṛta ity āha
sarvāsu devagandharvayakṣarākṣasamanuṣyapaśumṛgapakṣisarīsṛpādiṣu yoniṣu tattanmūrtayo yāḥ saṃbhavanti jāyante, tāsāṃ brahma mahad yoniḥ kāraṇam; mayā saṃyojitacetanavargā mahadādiviśeṣāntāvasthā prakṛtiḥ kāraṇam ityarthaḥ / ahaṃ bījapradaḥ pitā tatra tatra ca tattatkarmānuguṇyena cetanavargasya saṃyojakaś cāham ityarthaḥ

Śrīdhara

na kevalaṃ sṛṣṭy-upakrama eva mad-adhiṣṭhānenābhyāṃ prakṛti-puruṣābhyām ayaṃ bhūtotpatti-prakāraḥ | api tu sarvadaivety āha sarveti | sarvāsu yoniṣu manuṣyādyāsu yā mūrtayaḥ sthāvara-jaṅgamātmikā utpadyante tāsāṃ mūrtīnāṃ mahad brahma prakṛtir yonir mātṛ-sthānīyā | ahaṃ ca bīja-pradaḥ pitā garbhādhāna-kartā pitā

Madhusūdana

nanu kathaṃ sarva-bhūtānāṃ tataḥ sambhavo devādi-deha-viśeṣāṇāṃ kāraṇāntara-sambhavād ity āśaṅkyāha sarva-yoniṣv iti | deva-pitṛ-manuṣya-paśu-mṛgādi-sarva-yoniṣu yā mūrtayo jarāyujāṇḍodbhijjādi-bhedena vilakṣaṇā vividha-saṃsthānās tanavaḥ saṃbhavanti he kaunteya! tāsāṃ mūrtīnāṃ tat-tat-kāraṇa-bhāvāpannaṃ mahad brahmaiva yonir mātṛ-sthānīyā | ahaṃ parameśvaro bīja-prado garbhādhānasya kartā pitā | tena mahato brahmaṇa evāvasthā-viśeṣāḥ kāraṇāntarāṇīti yuktam uktaṃ sambhavaḥ sarva-bhūtānāṃ tato bhavati [Gītā 14.3] iti

Viśvanātha

na kevalaṃ sṛṣṭy-utpatti-samaya eva sarva-bhūtānāṃ prakṛtir mātā ahaṃ pitā api tu sarvadaivety āha sarvāsu yoniṣu devādyāsu stamba-paryantāsu yā mūrtayo jaṅgama-sthāvarātmikā utpadyante tāsāṃ mūrtīnāṃ mahad brahma prakṛtiḥ | yonir utpatti-sthānaṃ mātā | ahaṃ bīja-pradaḥ garbhādhāna-kartā pitā

Baladeva

sarveti | he kaunteya sarva-yoniṣu devādi-sthāvarāntāsu yoniṣu yā mūrtayas tanavaḥ sambhavanti tāsāṃ mahad brahma pradhānaṃ yonir utpatti-hetur mātety arthaḥ | jīva-pradas tat-karmānuguṇyena paramāṇu-caitanya-rāśi-saṃyojakaḥ pareśo 'haṃ pitā bhavāmi

Michalski

Dla wszystkich ciał, jakie tylko powstają w łonach matczynych, Kauntejo, wspólnym łonem jest wielki Brahman, a ja jestem ojcem, który daje nasienie.

Olszewski

Brahma jest olbrzymiem łonem ciał, które się rodzą we wszystkich łonach; a ja jestem ojcem, który daje nasienie.

Dynowska

Z jakiegokolwiek łona żywe pochodzą istoty, wiedz o synu Kunti, iż Pramateria przedwieczna jest ich macierzystym łonem, a JA – Rodzicem.

Sachse

Postaci, o synu Kunti,
rodzące się z jakiejkolwiek matki,
rodzą się z wielkiego brahmana, ich matki.
Ja zaś jestem ojcem, rozsiewającym ziarno.

Kudelska

Z jakiegokolwiek łona, Kauntejo, rodzą się żywe istoty, to nikt inny, lecz brahman jest ich właściwym łonem,
A Jam jest ojcem, który rozdziela życiodajne nasienie.

Rucińska

Tych ciał, co w łonach tych wszystkich powstają, o synu Kunti,
Macierzą jest Wielki Brahman, ja – ojcem, dawcą nasienia.

Szuwalska

Dla nich wszystkich najwyższa materia jest łonem,
A ja tym, co nasienie daje – pierwszym ojcem.

Babkiewicz

Synu Kunti, tych postaci,
które rodzą się z łon wszelkich,
jednym łonem – wielki brahman,
ojcem ja – nasienia dawcą.