BhG 11.51

arjuna uvāca
dṛṣṭvedaṃ mānuṣaṃ rūpaṃ tava saumyaṃ janārdana
idānīm asmi saṃvṛttaḥ sa-cetāḥ prakṛtiṃ gataḥ

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.


analiza syntaktyczna


arjunaḥ (Ardźuna) uvāca (rzekł):
he janārdana (Dźanardano!),
tava (twoją) idam saumyam (tę delikatną) mānuṣam rūpam (ludzką postać) dṛṣṭvā (zobaczywszy)
idānīm (teraz) [aham] (ja) sa-cetāḥ (wraz z rozsądkiem) saṃvṛttaḥ (będący) prakṛtim (w naturę) gataḥ (weszły) asmi (jestem).
 

tłumaczenie polskie


Ardźuna rzekł:
Dźanardano, teraz gdy ujrzałem twoją delikatną ludzką postać
powrócił mój rozsądek i odzyskałem naturalny stan.
 

analiza gramatyczna

arjunaḥ arjuna 1i.1 m. biały, jasny;
uvāca vac (mówić) Perf. P 1c.1 powiedział;
dṛṣṭvā dṛś (widzieć) absol. zobaczywszy;
idam idam 2i.1 n. to;
mānuṣam mānuṣa 2i.1 n. ludzki (od: man – myśleć, manu – człowiek);
rūpam rūpa 2i.1 n. postać, kształt, piękno (od: rūp – formować);
tava yuṣmat sn. 6i.1 twój;
saumyam saumya  2i.1 n. delikatną, miłą (od: su – wyciskać, soma – sok, nektar, księżyc, Soma);
janārdana jana-ardana 8i.1 m. pobudzający / trapiący ludzi (od: jan – rodzić, stwarzać, jana – człowiek, ludzkość; ard – dręczyć, krzywdzić, ardana – niepokojenie niszczenie)
lub BV : yo janānām abhadram ardati saten, który niszczy niepomyślność ludzi;
idānīm av. teraz, właśnie, dzisiaj;
asmi as (być) Praes. P 3c.1 jestem;
saṃvṛttaḥ sam-vṛtta (sam-vṛt – stawać się) PP 1i.1 m. ten, który się stał;
sa-cetāḥ sa-cetas PP 1i.1 m. ; BV : yo cetasā saha vartate saḥbędący wraz z myślą, świadomy, racjonalny (od: sa – razem z, wespół; krótka forma od: saha lub sama; występuje głównie w złożeniach, wymaga instrumentalisu; cit – postrzegać, myśleć, cetas – umysł, myśl, serce, świadomość);
prakṛtim prakṛti 2i.1 f. w naturę, w podstawę, w praprzyczynę, w przejawiony świat (od: pra-kṛ – stwarzać);
gataḥ gata (gam – iść) PP 1i.1 m. odeszły;

 

warianty tekstu


dṛṣṭvedaṃ → dṛṣṭvaivaṃ (tak ujrzawszy);
saumyaṃ → saumya (o delikatny!);
 
 



Śāṃkara


dṛṣṭvedaṃ mānuṣaṃ rūpaṃ mat-sakhaṃ prasannaṃ tava saumyaṃ janārdana, idānīm, adhunāsmi saṃvṛttaḥ saṃjātaḥ | kiṃ ? sa-cetāḥ prasanna-cittaḥ prakṛtiṃ svabhāvaṃ gataś cāsmi
 

Rāmānuja


anavadhikātiśayasaundaryasaukumāryalāvaṇyādiyuktaṃ tavaivāsādhāraṇaṃ manuṣyatvasaṃsthānasaṃsthitam atisaumyam idaṃ tava rūpaṃ dṛṣṭvā idānīṃ sacetās saṃvṛtto ‚smi; prakṛtiṃ gataś ca
 

Śrīdhara


tato nirbhayaḥ sann arjuna uvāca dṛṣṭvedam iti | sa-cetāḥ prasanna-cittaḥ | idānīṃ saṃvṛtto jāto ‚smi | prakṛtiṃ svāsthyaṃ ca prāpto ‚smi | śeṣaṃ spaṣṭam
 

Madhusūdana


tato nirbhayaḥ san arjuna uvāca dṛṣṭvedam iti | idānīṃ sacetā bhaya-kṛta-vyāmohābhāvenāvyākula-cittaḥ saṃvṛtto ‚smi tathā prakṛtiṃ bhaya-kṛta-vyathā-rāhityena svāsthyaṃ gato ‚smi | spaṣṭam anyat
 

Viśvanātha


tataś ca mahā-madhura-mūrtiṃ kṛṣṇam ālokyānanda-sindhu-snātaḥ sann āha idānīm evāhaṃ sa-cetāḥ saṃvṛttaḥ sa-ceto abhuvaṃ prakṛtiṃ gataḥ svāsthyaṃ prāpto ‚smi
 

Baladeva


tato nirvyathaḥ prasanna-manāḥ sann arjuna uvāca dṛṣṭvedam iti | he janārdana tavedaṃ saumyaṃ manojñaṃ caturbhujaṃ rūpaṃ dṛṣṭvāham idānīṃ sa-cetāḥ prasanna-cittaḥ prakṛtiṃ vyathādy-abhāvena svāsthyaṃ ca gataḥ saṃvṛtto jāto ‚smi | kīdṛśaṃ rūpam ity āha mānuṣam iti | caitanyānanda-vigrahaḥ kṛṣṇo vakṣyamāṇa-śruti-smṛtibhyaḥ | sa hi yaduṣu | pāṇḍaveṣu dvibhujaḥ kadācic caturbhujaś ca krīḍati | tad-ubhaya-rūpasyāsya mānuṣavat saṃsthānāc ceṣṭitāc ca | mānuṣa-bhāvenaiva vyapadeśa iti prāg abhāṣi
 
 



Michalski


Ardżuna rzekł:
Gdy widzę twą ludzką przyjazną postać, o dręczycielu ludzi, spokojny jestem i powróciłem do równowagi.
 

Olszewski


Ajdżuna.
Teraz, kiedy widzę twoją łagodną postać ludzką, o wojowniku, znów panuję nad swoją myślą i wracam do porządku naturalnego.
 

Dynowska


Ardżuna mówi:
Otom znów sobą i spokój serca mi wraca, gdy na nowo Twą dobrotliwą, człowieczą mam przed sobą postać, o przenajdroższy Panie.
 

Sachse


Ardżuna rzekł:
Na widok łagodnej, ludzkiej twej postaci,
o Niepokojący,
odzyskałem przytomność, przyszedłem do siebie.
 

Kudelska


Ardżuna powiada:
Gdy widzę twą człowieczą postać, tak miłą dla mnie, Dżanardano,
To powracam do równowagi i mój umysł jest znów świadomy.
 

Rucińska


Rzekł Ardżuna:
Gdy widzę Twą ludzką postać łagodną, o Dżanardano,
Jestem już teraz spokojny, wróciłem do równowagi.
 

Szuwalska


»Znów Cię widzę człowiekiem drogim – rzekł Ardżuna –
Uroczy Dżanardano. Jestem już spokojny.
Ustała burza wrażeń. Znowu jestem sobą.«
 

Jurewicz


Ardźuna rzekł:
„Teraz, gdy widzę tę Twą łagodną postać człowieczą, o Dręczycielu Wrogów, odzyskałem rozeznanie, przyszedłem do siebie”.
 
 

Both comments and pings are currently closed.