BhG 10.2

na me viduḥ sura-gaṇāḥ prabhavaṃ na maha-rṣayaḥ
aham ādir hi devānāṃ maha-rṣīṇāṃ ca sarvaśaḥ

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.


analiza syntaktyczna


sura-gaṇāḥ (zastępy niebian) maharṣayaḥ [ca] (i wielcy wieszczowie) me (mojego) prabhavam (źródła) na viduḥ (nie poznali).
aham hi (zaiste ja) devānām (niebian) maharṣīṇām ca (i wielkich wieszczów) sarvaśaḥ (pod każdym względem) ādiḥ (początkiem) [asmi] (jestem).

 

tłumaczenie polskie


Ani zastępy niebian, ani wielcy wieszczowie nie poznali mojego źródła.
Zaiste to ja pod każdym względem jestem początkiem niebian i wieszczów.

 

analiza gramatyczna

na av. nie;
me asmat sn. 6i.1 mojego (skrócona forma od: mama);
viduḥ vid (wiedzieć) Perf. P 1c.3 dowiedzieli się, poznali;
sura-gaṇāḥ sura-gaṇa 1i.3 m. ; TP : surāṇāṃ ganā itizastępy niebian (od: sura – bóg, niebianin; gaṇ – liczyć, sumować, gaṇa – grupa, gromada, stado, zbiór, drużyna);
prabhavam prabhava 2i.1 m. powstania, źródła (od: pra-bhū – powstawać, wyłaniać się);
na av. nie;
maha-rṣayaḥ maha-rṣi 1i.3 m. wielcy wieszczowie (od: mah – powiększać, mahant – wielki; ṛṣ – płynąć poruszać się szybko, lub dṛś – widzieć; ṛṣi – święty, wieszcz);
aham asmat sn. 1i.1ja;
ādiḥ ādi 1i.1 m. początek, powstanie;
hi av. ponieważ, albowiem, właśnie, zaiste, z pewnością;
devānām deva 6i.3 m. bogów, niebian (od: div – jaśnieć, bawić się);
maha-rṣīṇām maha-rṣi 6i.3 m. wielkich wieszczów (od: mah – powiększać, mahant – wielki; ṛṣ – płynąć poruszać się szybko, lub dṛś – widzieć; ṛṣi – święty, wieszcz);
ca av. i;
sarvaśaḥ av. całkowicie, gruntownie, wspólnie, ze wszystkich stron (od: sarva – wszystko);

 

warianty tekstu


prabhavaṃ → prabhāvaṃ (mocy);
na maha-rṣayaḥno maha-rṣayaḥ / ca maha-rṣayaḥ (naszego [źródła] wielcy wieszczowie / i wielcy wieszczowie);
hi → ca (i);
 
 



Śāṃkara


kim-artham ahaṃ vakṣyāmīty ata āha—

na me vidur na jānanti sura-gaṇā brahmādayaḥ | kiṃ te na viduḥ ? mama prabhavaṃ prabhāvaṃ prabhu-śakty-atiśayam, athavā prabhavaṃ prabhavanam utpattim | nāpi maharṣayo bhṛgv-ādayo viduḥ | kasmāt te na vidur ity ucyate—aham ādiḥ kāraṇaṃ hi yasmād devānāṃ maharṣīṇāṃ ca sarvaśaḥ sarva-prakāraiḥ

 

Rāmānuja


suragaṇā maharṣayaś cātīndriyārthadarśino ‚dhikatarajñānā api me prabhavaṃ prabhāvaṃ na viduḥ mama nāmakarmasvarūpasvabhāvādikaṃ na jānanti; yatas teṣāṃ devānāṃ maharṣīṇāṃ ca sarvaśo ‚ham ādiḥ teṣāṃ svarūpasya jñānaśaktyādeś cāham ādiḥ; teṣāṃ devatvamaharṣitvādihetubhūtapuṇyānuguṇaṃ mayā dattaṃ jñānaṃ parimitam; atas te parimitajñānā matsvarūpādikaṃ yathāvan na jānanti

 

Śrīdhara


uktasyāpi punar vacane durjñeyatvaṃ hetum āha na me vidur iti | me mama prakṛṣṭaṃ bhavaṃ janma-rahitasyāpi nānā-vibhūtibhir āvirbhāvaṃ sura-gaṇā api maharṣayo ‚pi bhṛgv-ādayo na jānanti | tatra hetuḥ — ahaṃ hi sarva-devānāṃ maharṣīṇāṃ cādiḥ kāraṇam | sarvaśaḥ sarvaiḥ prakāraiḥ utpādakatvena buddhy-ādi-pravartakatvena ca | ato mad-anugrahaṃ vinā māṃ ke ‚pi na jānantīty arthaḥ

 

Madhusūdana


prāg-bahudhoktam eva kim arthaṃ punar vakṣyasīty ata āha na me vidur iti | prabhavaṃ prabhāvaṃ prabhu-śakty-atiśayaṃ prabhavanam utpattim aneka-vibhūtibhir āvirbhāvaṃ vā sura-gaṇā indrādayo maharṣayaś ca bhṛgv-ādayaḥ sarvajñā api na me viduḥ | teṣāṃ tad-ajñāne hetum āha ahaṃ hi yasmāt sarveṣāṃ devānāṃ maharṣīṇāṃ ca sarvaśaḥ sarvaiḥ prakārair utpādakatvena buddhyādi-pravartakatvena ca nimittatvenopādānatvena ceti vādiḥ kāraṇāt | ato mad-vikārās te mat-prabhāvaṃ na jānantīty arthaḥ

 

Viśvanātha


etac ca kevalaṃ mad-anugrahātiśayenaiva vedyaṃ nānyathety āha na me iti | mama prabhavaṃ prakṛṣṭaṃ sarvaṃ vilakṣaṇaṃ bhavaṃ devakyāṃ janma deva-gaṇā na jānanti, te viṣayāviṣṭatvān na jānantu | ṛṣayas tu jānīyus tatrāha na maharṣayo ‚pi | tatra hetuḥ aham ādiḥ kāraṇaṃ sarvaśaḥ sarvair eva prakāraiḥ | na hi pitur janma-tattvaṃ putrā jānantīti bhāvaḥ | na hi te bhagavan vyaktiṃ vidur devā na dānavā [Gītā 10.14] ity agrimānuvādād atra prabhava-śabdasyānyārthatā na kalpyā

 

Baladeva


etac ca mad-bhaktānukampāṃ vinā durvijñānam iti bhāvavān āha na me iti | sura-gaṇā brahmādayo maharṣayaś ca sanakādayaḥ me prabhavaṃ prabhutvena bhavam anādi-divya-svarūpa-guṇa-vibhūti-mattayāvartanam iti yāvat na vidur na jānanti | kuta ity āha aham ādir iti | yad ahaṃ teṣām ādiḥ pūrva-kāraṇaṃ sarvaśaḥ sarvaiḥ prakārair utpādakatayā buddhy-ādi-dātṛtayā cety arthaḥ | devatvādikam aiśvaryādikaṃ ca mayaiva tebhyas tat-tad-ārādhana-tuṣṭena datta-mataḥ sva-pūrva-siddhaṃ māṃ mad-aiśvaryaṃ ca te na viduḥ | śrutiś caivam āha –

ko addhā veda ka iha prāvocat
kuta ā jātā kuta iyaṃ visṛṣṭiḥ |
arvāg-devā asya visarjanāya
athā ko veda yata ābabhūva [Rv 8.7.17, Taitt.Br. 2.8.9.76] iti,

naitad devā āpnuvan pūrvam arśat iti caivam ādyā

 
 



Michalski


O moim pochodzeniu nie wiedzą ani zastępy bogów, ani wielcy wieszczowie, ja bowiem zawsze i wszędzie jestem początkiem bogów i wielkich wieszczów.

 

Olszewski


Gromady bogów i wielcy riszyowie nie znają mego narodzenia; albowiem ja jestem źródłem absolutnem bogów i wielkich riszich,

 

Dynowska


Ni bogowie świetliści, ani mędrcy najwięksi pra-początku Mego nie znają, albowiem Jam jest wszystkich mędrców i bogów pra-źródłem.

 

Sachse


Ani zastępy bogów, ani wielcy mędrcy
nie znają mego pochodzenia.
Albowiem to ja jestem wszelkim początkiem
bogów i wielkich mędrców.

 

Kudelska


Mego początku nie znają nawet ani całe bóstw zastępy, ani wielcy wieszczowie, Gdyż to Ja jestem zawsze początkiem bogów i wielkich mędrców.

 

Rucińska


Nie znają mojej potęgi zastępy bogów ni wieszcze,
Jam bowiem początkiem wszelkim jest bogów i wielkich wieszczów.

 

Szuwalska


Nawet wielcy bogowie nie wiedzą, kim jestem,
Ani mędrcy pobożni. Ja jestem początkiem
Zarówno nieba władców, jak i myślicieli.
 
 

Both comments and pings are currently closed.