BhG 10.11

teṣām evānukampārtham aham ajñāna-jaṃ tamaḥ
nāśayāmy ātma-bhāva-stho jñāna-dīpena bhāsvatā

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.


analiza syntaktyczna


teṣām eva (ich właśnie) anukampārtham (z powodu współczucia) aham ātma-bhāva-sthaḥ (ja przebywający w uczuciach jaźni) bhāsvatā jñāna-dīpena (jaśniejącą lampą wiedzy) ajñāna-jam tamaḥ (ciemność zrodzoną z niewiedzy) nāśayāmi (niszczę).

 

tłumaczenie polskie


Ja, który przebywam w uczuciach jaźni, powodowany współczuciem
niszczę płonącą lampą wiedzy ich ciemność zrodzoną z niewiedzy.

 

analiza gramatyczna

teṣām tat sn. 6i.3 m. tych;
eva av. z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
anu-kampā-artham av. z powodu współczucia (od: anu-kamp – sympatyzować, współczuć; arth – pragnąć, prosić, artha – korzyść, zdobycz, cel, zamiar, sprawa, kwestia, rzecz, użycie, na końcu złożeń: w celu, z powodu);
aham asmat sn. 1i.1ja;
ajñāna-jam ajñāna-ja 2i.1 n. zrodzone z niewiedzy (od: jñā – wiedzieć, rozumieć, a-jñāna – niewiedza, głupota; jan – rodzić się, ja – na końcu złożeń: zrodzony);
tamaḥ tamas 2i.1 n. ciemność, mrok, tępotę, bierność (od: tam – dławić się, mdleć, znikać, zatrzymywać);
nāśayāmi naś (niszczeć, zanikać, być straconym) Praes. caus. P 3c.1 niszczę, powoduję zniszczenie;
ātma-bhāva-sthaḥ ātma-bhāva-stha 1i.1 m. ; ya ātmano bhave tiṣṭhati saḥten, który znajduje się w uczuciach jaźni (od: ātman – jaźń; bhū – być, bhāva – bycie, istnienie, stan, charakter, uczucie, miłość; sthā – stać, stha – na końcu złożeń: znajdujący się w);
jñāna-dīpena jñāna-dīpa 3i.1 m. ; TP : jñānasya dīpenetilampą wiedzy (od: jñā – wiedzieć, rozumieć, jñāna – wiedza, mądrość, inteligencja; dīp – jaśnieć, palić się, dīpa – lampa);
bhāsvatā bhāsvant 3i.1 m. mającą światło, świecącą, jaśniejącą (od: bhās – jaśnieć, świecić; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza);

 
 



Śāṃkara


kim-arthaṃ kasya vā tvat-prāpti-pratibandha-hetor nāśakaṃ buddhi-yogaṃ teṣāṃ tvad-bhaktānāṃ dadāsi ? ity apekṣāyām āha—

teṣām eva kathaṃ nu nāma śreyaḥ syāt ity anukampārthaṃ dayā-hetor aham ajñāna-jam avivekato jātaṃ mithyā-pratyaya-lakṣaṇaṃ mohāndhakāraṃ tamo nāśayāmi, ātma-bhāva-stha ātmano bhāvo’ntaḥ-karaṇāśayas tasminn eva sthitaḥ san jñāna-dīpena viveka-pratyaya-rūpeṇa bhakti-prasāda-snehābhiṣiktena mad-bhāvanābhiniveśa-vāteritena brahmacaryādi-sādhana-saṃskāra-vat-prajñāvartinā viraktāntaḥ-karaṇādhāreṇa viṣaya-vyāvṛtta-citta-rāga-dveṣākaluṣita-nivātāpavaraka-sthena nitya-pravṛttaikāgrya-dhyāna-janita-samyag-darśana-bhāsvatā jñāna-dīpenety arthaḥ

 

Rāmānuja


kiñ ca,

teṣām evānugrahārtham aham, ātmabhāvasthaḥ teṣāṃ manovṛttau viṣayatayāvasthitaḥ madīyān kalyāṇaguṇagaṇāṃś cāviṣkurvan madviṣayajñānākhyena bhāsvatā dīpena jñānavirodhiprācīnakarmarūpājñānajaṃ madvyatiriktapūrvābhyastaviṣayaprāvaṇyarūpaṃ tamo nāśayāmi

 

Śrīdhara


buddhi-yogaṃ dattvā ca tasyānubhava-paryantaṃ tam āviṣkṛtyāvidyā-kṛtaṃ saṃsāraṃ nāśayāmīty āha teṣām iti | teṣām anukampārtham anugrahārtham evājñānāj jātaṃ tamaḥ saṃsārākhyaṃ nāśayāmi | kutra sthitaḥ san kena vā sādhanena tamo nāśayasi ? ata āha ātma-bhāva-stho buddhi-vṛttau sthitaḥ san | bhāsvatā visphuratā jñāna-lakṣaṇena dīpena nāśayāmi

 

Madhusūdana


dīyamānasya buddhi-yogasyātma-prāptau phalaṃ madhya-vartinaṃ vyāpāram āha teṣām iti | teṣām eva kathaṃ śreyaḥ syād ity anugrahārtham ātma-bhāvasya ātmākārāntaḥ-karaṇa-vṛttau viṣayatvena sthito ‚haṃ sva-prakāśa-caitanyānandādvaya-lakṣaṇa ātmā tenaiva mad-viṣayāntaḥkaraṇa-pariṇāma-rūpeṇa jñāna-dīpena dīpa-sadṛśena jñānena bhāsvatā cid-ābhāsa-yuktenāpratibaddhena ajñāna-jam ajñānopādānakaṃ tamo mithyā-pratyaya-lakṣaṇaṃ sva-viṣayāvaraṇam andhakāraṃ tad-upādānājñāna-nāśena nāśayāmi sarva-bhramopādānasyājñānasya jñāna-nivartyatvād upādāna-nāśa-nivartyatvāc copādeyasya |

yathā dīpenāndhakāre nivartanīye dīpotpattim antareṇa na karmaṇo ‚bhyāsasya vāpekṣā vidyamānasyaivaa ca vastuno ‚bhivyaktis tato nānutpannasya kasyacid utpattis tathā jñānenājñāne nivartanīye na jñānotpattim antareṇānyasya karmaṇo ‚bhyāsasya vāpekṣā vidyamānasyaiva ca brahma-bhāvasya mokṣasyābhivyaktis tato nānutpannasyotpattir yena kṣayitvaṃ karmādi-sāpekṣatvaṃ vā bhaved iti rūpakālaṅkāreṇa sūcito ‚rthaḥ | bhāsvatety anena tīvra-pavanāder ivāsaṃbhāvanādeḥ pratibandhakasyābhāvaḥ sūcitaḥ | jñānasya ca dīpa-sādharmyaṃ sva-viṣayāvaraṇa-nivartakatvaṃ sva-vyavahāre sajātīya-parānapekṣatvaṃ svotpatty-atirikta-sahakāry-anapekṣatvam ity ādi rūpaka-bījaṃ draṣṭavyam

 

Viśvanātha


nanu ca vidyādi-vṛttiṃ vinā kathaṃ tvad-adhigamaḥ ? tasmāt tair api tad-arthaṃ yatanīyam eva ? tatra nahi nahīty āha teṣām eva na tv anyeṣāṃ yoginām anukapārthaṃ mad-anukampā yena prakāreṇa syāt tad-artham ity arthaḥ | tair mad-anukampā-prāptau kāpi cintā na kāryā yatas teṣāṃ mad-anukampā-prāpty-artham aham eva yatamāno varta eveti bhāvaḥ | ātma-bhāvasthas teṣāṃ buddhi-vṛttaau sthitaḥ | jñānaṃ mad-eka-prakāśyatvān na sāttvikaṃ nirguṇatve ‚pi bhakty-uttha-jñānato ‚pi vilakṣaṇaṃ yat tad eva dīpas tena | aham eva nāśayāmīti taiḥ kathaṃ tad-arthaṃ prayatanīyam ? teṣāṃ nityābhiyuktānāṃ yoga-kṣemaṃ vahāmy ahaṃ [Gītā 9.22] iti mad-uktes teṣāṃ vyavahārikaḥ pāramārthikaś ca sarvo ‚pi bhāro mayā voḍham aṅgīkṛta eveti bhāvaḥ |

śrīmad-gītā sarva-sāra-bhūtā bhūtāpatāpa-hṛt |
catuḥ-ślokīyam ākhyātā khyātā sarva-niśarma-kṛt

 

Baladeva


nanu cirantanasyāvidyā-timirasya sattvāt teṣāṃ hṛdi kathaṃ tat-prakāśaḥ syād iti cet tatrāha teṣām eveti | teṣām eva māṃ vinā prāṇān dhartum asamarthānāṃ mad-ekāntinām eva, na tu sa-niṣṭhānām anukampārthaṃ mat-kṛpā-pātratvārtham | aham evātma-bhāvastho ‚ravinda-koṣe bhṛṅga iva tad-bhāve sthito divya-svarūpa-guṇāṃs tatra prakāśayaṃs tad-viṣayaka-jñāna-rūpeṇa bhāsvatā dīpena jñāna-virodhy-anādi-karma-rūpājñāna-jaṃ mad-anya-viṣaya-spṛhā-rūpaṃ tamo nāśayāmi | teṣām ekānta-bhāvena prasādito ‚haṃ yoga-kṣemavad buddhi-vṛtter udbhāvanaṃ tad-varti-tamo-vināśaṃ ca karomīti tat-sarva-nirvāha-bhāro mamaiveti na taiḥ kutrāpy arthe prayatitavyam ity uktam |

navamādi-dvaye gītā-garbhe ‚smin yat prakīrtitam |
tad eva gītā-śāstrārtha-sāraṃ bodhyaṃ vicakṣaṇaiḥ

 
 



Michalski


I chyląc się ku nim, zawsze ten sam w swej istocie, ja zniszczę promienistym światłem poznania ciemność, która się narodziła z niewiedzy.

 

Olszewski


Ja, w swem miłosierdziu, nie wychodząc z mojej jedności, rozpraszam w nich mrok nieświadomości świetlaną pochodnią nauki.

 

Dynowska


Z czystego dla nich współczucia, przebywając w ich sercach, światłem mądrości jarzącym mrok niewiedzy niweczę.

 

Sachse


Współczucie skłania mnie,
bym — obecny w ich sercu —
lśniącym blaskiem mądrości
rozproszył mrok ich niewiedzy.

 

Kudelska


Aby okazać im mą życzliwość, Ja, który przebywam w ich duszach,
Jaśniejącą mądrości lampą niweczę w nich ciemność zrodzoną z niewiedzy.

 

Rucińska


By im swą łaskę okazać, ja, w sercach ich mieszkający,
Rozpraszam ciemność niewiedzy jaskrawą lampą poznania!

 

Szuwalska


Aby pomóc im, w głębi serc ich zamieszkuję,
Mrok niewiedzy rozpraszam poznania płomieniem.
 
 

Both comments and pings are currently closed.