BhG 9.21

analiza syntaktyczna

te (oni) tam viśālam svarga-lokam (ten rozległy świat niebiański) bhuktvā (skosztowawszy)
puṇye kṣīṇe (gdy zasługi zostały zniszczone) martya-lokam (w świat śmiertelny) viśanti (wchodzą).
evam (tak) trayī-dharmam anuprapannāḥ (podążający za dharmą trójki [Wed]) kāma-kāmāḥ (pragnący rozkoszy) gatāgatam (odejście i przyjście) labhante (osiągają).

tłumaczenie polskie

Oni skosztowawszy rozległych światów niebiańskich,
gdy ich zasługi wyczerpały się, wchodzą do świata śmiertelników.
Tak ci, którzy przestrzegają dharmy trójki [Wed] i pragną rozkoszy,
osiągają odejście i powrót.

analiza gramatyczna

te	–	tat sn. 1i.3 m. – oni;
tam	–	tat sn. 2i.1 m. – ten;
bhuktvā	–	√ bhuj (jeść, cieszyć się) absol. – zjadłszy, nacieszywszy się;
svarga-lokam	–	svarga-loka 2i.1 m. ; TP : svargasya lokam iti – świat niebiański (od: √ sūr – ranić, być stabilnym, sūra – słońce, mędrzec, svar – niebo, svar-ga – wiodący do nieba, niebiosa; loka – świat);
viśālam	–	viśāla 2i.1 m. – szeroki, rozległy, wielki, potężny (od: √ viś – wchodzić, lub vi-śṛ);
kṣīṇe	–	kṣīṇa 7i.1 m. loc.abs. – gdy jest: zniszczony, stracony, usunięty (od: √ kṣi – niszczyć);
puṇye	–	puṇya 7i.1 m. loc.abs. –  w szlachetnym, w dobrym, w pobożnym, w czystym (od: √ pū – oczyszczać, lub √ puṇ – działać cnotliwie);
martya-lokam	–	martya-loka 2i.1 m. ; TP : martyānāṃ lokam iti – do świata śmiertelników (od: √ mṛ – umierać, mṛtyu – śmierć, martya – śmiertelny, śmiertelnik; loka – świat);
viśanti	–	√ viś (wchodzić) Praes. P 1c.3 – wchodzą;
evam	–	av. – w ten sposób;
trayī-dharmam	–	trayī-dharma 2i.1 m. ; TP : [veda-] traya [-vihitaṃ] dharmam iti – za dharmą [ustanowioną] w trójce [Wed] (od: tri – trzy; traya – potrójny, f. trayī – potrójny, trójka Wed; √ dhṛ – dzierżyć, posiadać, dharma – dharma);
anuprapannāḥ	–	anu-pra-panna (anu-pra- √ pat – wchodzić za, podążać) PP 1i.3 m. – podążający za;
gatāgataṃ	–	gata-āgata 2i.1 n. ; DV : gataṃ cāgataṃ ceti – odchodzenie i przychodzenie (od: √ gam – iść, PP gata – poszły; ā- √ gam – przychodzić);
kāma-kāmāḥ	–	kāma-kāma 1i.3 m. ; BV : yeṣāṃ kāmānāṃ kāmo ‘sti te  – ci, których pragnieniem są rozkosze (od: √ kam –pragnąć, kochać, tęsknić, kāma – pragnienie, miłość, przyjemność);
labhante	–	√ labh (osiągać) Praes. Ā 1c.3 – osiągają;

warianty tekstu

kṣīṇe puṇye → puṇye kṣīṇe (gdy zasługi uległy wyczerpaniu);
martya-lokaṃ → martya-loke (w świat śmiertelników);
evaṃ trayī-dharmam → evaṃ hī trayī dharmyam / evaṃ hī trai-dharmyam (tak zaiste potrójną dharmę);
anuprapannā → anupraviṣṭā (wchodzący);
gatāgataṃ → gatāgatiṃ (pójście i przyjście);
kāma-kāmā → kāma-kāmaṃ ([osiągają] pragnienie rozkoszy);

Śāṃkara

te taṃ bhuktvā svarga-lokaṃ viśālaṃ vistīrṇaṃ kṣīṇe puṇye martya-lokaṃ viśanti āviśanti | evaṃ yathoktena prakāreṇa trayī-dharmaṃ kevalaṃ vaidikaṃ karmānuprapannā gatāgataṃ gataṃ cāgataṃ ca gatāgataṃ gamanāgamanaṃ kāma-kāmāḥ kāmān kāmayanta iti kāma-kāmā labhante gatāgatam eva, na tu svātantryaṃ kvacil labhanta ity arthaḥ

Rāmānuja

evaṃ mahātmanāṃ jñānināṃ bhagavadanubhavaikabhogānāṃ vṛttam uktvā teṣām eva viśeṣaṃ darśayitum ajñānāṃ kāmakāmānāṃ vṛttam āha

ṛgyajussāmarūpās tisro vidyāḥ trividyam; kevalaṃ trividyaniṣṭhās traividyāḥ, na tu trayyantaniṣṭhāḥ / trayyantaniṣṭhā hi mahātmanaḥ pūrvoktaprakāreṇa nikhilavedavedyaṃ mām eva jñātvā+atimātramadbhaktikāritakīrtanādibhir jñānayajñena ca madekaprāpyā mām evopāsate / traividyās tu vedapratipādyakevalendrādiyāgaśiṣṭasomān pibantaḥ, pūtapāpāḥ svargādiprāptivirodhipāpāt pūtāḥ, taiḥ kevalendrādidevatyatayā+anusaṃhitair yajñair vastutas tadrūpaṃ mām iṣṭvā, tathāvasthitaṃ mām ajānantaḥ svargagatiṃ prārthayante / te puṇyam duḥkhāsaṃbhinnaṃ surendralokaṃ prāpya tatra tatra divyān devabhogān aśnanti / te taṃ viśālaṃ svargalokaṃ bhuktvā tadanubhavahetubhūte puṇye kṣīṇe punar api martyalokaṃ viśanti / evaṃ trayyantasiddhajñānavidhurāḥ kāmyasvargādikāmāḥ kevalaṃ trayīdharmam anuprapannāḥ gatāgataṃ labhante alpāsthirasvargādīn anubhūya punaḥ punar nivartanta ityarthaḥ

Śrīdhara

tataś ca te tam iti | te svarga-kāmās taṃ prārthitaṃ vipulaṃ svarga-lokaṃ tat-sukhaṃ bhuktvā bhoga-prāpake puṇye kṣīṇe sati martya-lokaṃ viśanti | punar apy evam eva veda-traya-vihitaṃ dharmam anugatāḥ kāma-kāmā bhogān kāmayamānā gatāgataṃ yātāyātaṃ labhante

Madhusūdana

tataḥ kim aniṣṭam iti tadāha te tam iti | te sakāmās taṃ kāmyena puṇyena prāptaṃ viśālaṃ vistīrṇaṃ svarga-lokaṃ bhuktvā tad-bhoga-janake puṇye kṣīṇe sati tad-deha-nāśāt punar deha-grahaṇāya martya-lokaṃ viśanti punar garbha-vāsādi-yātanā anubhavantīty arthaḥ | punaḥ punar evam ukta-prakāreṇa | hiḥ prasiddhy-arthaḥ | traidharmyaṃ hautrādhvaryavaudgātra-dharma-trayāha jyotirṣṭomādikaṃ kāmyaṃ karma | trayī-dharmam iti pāṭhe 'pi trayyā veda-trayeṇa pratipāditaṃ dharmam iti sa evārthaḥ | anupapannā anādau saṃsāre pūrva-pratipatty-apekṣayānu-śabdaḥ | pūrva-pratipatty-anantaraṃ manuṣya-lokam āgatya punaḥ pratipannāḥ | kāma-kāmā divyān bhogān kāmayamānā evaṃ gatāgataṃ labhante karma kṛtvā svargaṃ yānti tata āgatya punaḥ karma kurvantīty evaṃ garbha-vāsādi-yātanā-pravāhas teṣām aniśam anuvartata ity abhiprāyaḥ

Viśvanātha

gatāgataṃ punaḥ punar mṛtyu-janmanī

Baladeva

tataś ca te tam iti te svarga-prārthakāḥ prārthitaṃ taṃ svarga-lokaṃ bhuktvā tat-prāpake puṇye kṣīṇe sati martya-lokaṃ viśanti pañcāgni-vidyokta-rītyā bhuvi brāhmaṇādi-janmāni labhante punar apy evam eva trayī-vihitaṃ dharmam anutiṣṭhantaḥ kāma-kāmāḥ svarga-bhogecchavo gatāgataṃ labhante saṃsarantīty arthaḥ

Michalski

Ale gdy się nacieszą szerokim światem nieba i gdy wyczerpią się ich zasługi, – wracają z powrotem na świat śmiertelnych. – Tak oto posłuszni prawom trzech Wed i pragnień pełni, -– idą do nieba, by wrócić na ziemię.

Olszewski

A gdy już pokosztowali tego wielkiego świata niebios, kiedy już otrzymali nagrodę zasług swoich, wracają do bytu śmiertelnych. W taki sposób ludzie, którzy żyją według trzech ksiąg Prawa, goniąc za szczęściem doczesnem, podlegli są powrotom.

Dynowska

a gdy się wielkością dziedzin niebiańskich nasycą, a świątobliwość swoją wyżyją do dna, znów na ten świat śmiertelnych wracają. Idąc za przepisami Wed, żyjąc cnotliwie i pragnąc nagrody, osiągają to co przemija.

Sachse

A kiedy się już nasycą szczęściem niebios szerokich,
i kiedy wyczerpie się zasób ich zasług,
powracają do świata śmiertelnych.
Tak to ciągłe pojawianie się i zanik
jest udziałem tych,
którzy hołdują potrójnemu prawu
i dążą do zaspokojenia swych pragnień.

Kudelska

I gdy tam nacieszą się rozległym krajem niebiańskim i wyczerpie się owoc ich czynów cnotliwych,
To na świat śmiertelny znów przychodzą, tu, podążając za prawami trzech Wed, doświadczając różnorodnych pragnień, osiągają to, co przemija.

Rucińska

Gdy się nasycą wielkim światem niebios,
wraz z końcem zasług wchodzą w świat śmiertelnych…
Tak to służący trójdharmie przychodzą
wciąż i odchodzą, spragnieni rozkoszy!

Szuwalska

Doświadczywszy radości nieograniczonej,
Gdy uczynków pobożnych wyczerpią się skutki,
Zmuszeni są powrócić do świata śmiertelnych.
Tak zasad pism wedyjskich wiernie przestrzegając,
Spełnienia w pożądaniu swoim pożądając,
Osiągają rezultat, który jest nietrwały.