BhG 9.32

analiza syntaktyczna

he pārtha (Prythowicu!),
ye api pāpa-yonayaḥ (nawet ci nisko urodzeni) striyaḥ (kobiety) vaiśyāḥ (waiśjowie) tathā śūdrāḥ (podobnie śudrowie) syuḥ (gdyby byli),
te api (ci również) mām hi (zaiste we mnie) vyapāśritya (schroniwszy się)
parām gatim (do najwyższego celu) yānti (idą).

tłumaczenie polskie

Prythowicu, nawet ci nisko zrodzeni jak kobiety, wajśjowie czy śudrowie,
nawet oni we mnie przyjąwszy schronienie osiągają najwyższy cel.

analiza gramatyczna

mām	–	asmat sn. 2i.1 – mnie;
hi	–	av. – ponieważ, albowiem, właśnie, zaiste, z pewnością;
pārtha	–	pārtha 8i.1 m. – o synu Prythy (od: √ pṛth – rozszerzać, pṛthā – Kunti, matka Pandowiców);
vyapāśritya	–	vi-apa-ā- √ śri (przylegać, spoczywać na, wspierać się na, polegać na) absol. – wsparłszy się, schroniwszy się – u kogo? – łączy się z accusativusem);
ye	–	yat sn. 1i.3 m. – którzy;
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
syuḥ	–	√ as (być) Pot. P 1c.3 – gdyby byli;
pāpa-yonayaḥ	–	pāpa-yoni 1i.3 m. ; BV : yeṣāṃ yoniḥ pāpā asti te – ci, których narodziny są grzeszne (od: pāpa – grzech, zło; yoni – łono, pochwa, miejsce powstania, źródło);
striyaḥ	–	strī 1i.3 f. – kobiety (od: √ sū – stworzyć, począć, urodzić);
vaiśyāḥ	–	vaiśya 1i.3 m. – wytwórcy, rolnicy, kupcy ( √ viś – wchodzić);
tathā	–	av. – tak, w ten sposób, podobnie;
śūdrāḥ	–	śūdra 1i.3 m. – służący;
te	–	tat sn. 1i.3 m. – oni;
api	–	av. – chociaż, jak również, także, co więcej, nawet;
yānti	–	√ yā (iść, osiągać) Praes. P 1c.3 – idą, osiągają;
parām	–	para 2i.1 f. – daleką, ostateczną, najwyższą, najlepszą;
gatim	–	gati 2i.1 f. – poruszanie się, drogę, podróż, rezultat, schronienie, źródło (od: √ gam – iść);

warianty tekstu

vyapāśritya → vyupāśritya (przyjąwszy schronienie);
te ‘pi yānti → te yāṃti (oni idą);
Trzecia pada BhG 9.32 jest podobna do trzeciej pady BhG 6.45, 13.28, 16.22;

Śāṃkara

kiṃ ca—

māṃ hi yasmāt pārtha vyapāśritya mām āśrayatvena gṛhītvā ye’pi syuḥ pāpa-yonayaḥ pāpā yonir yeṣāṃ te pāpa-yonayaḥ syur bhaveyuḥ | pāpa-yonayaḥ pāpā yonir yeṣāṃ te pāpa-yonayaḥ pāpa-janmānaḥ | ke te ? ity āha—striyo vaiśyās tathā śūdrās te’pi yānti gacchanti parāṃ prakṛṣṭāṃ gatim

Rāmānuja

komentarz wspólny przy wersecie BhG 9.33

Śrīdhara

svācāra-bhraṣṭaṃ mad-bhaktiḥ pavitrīkarotīti kim atra citram ? yato mad-bhaktir duṣkulān apy anadhikāriṇo 'pi saṃsārān mocayatīty āha māṃ hīti | ye 'pi pāpa-yonayaḥ syur nikṛṣṭa-janmāno 'ntyajādayo bhaveyuḥ | ye 'pi vaiśyāḥ kevalaṃ kṛṣyādi-niratāḥ | striyaḥ śūdrāś cāpy adhyayanādi-rahitāḥ | te 'pi māṃ vyāpāśritya saṃsevya parāṃ gatiṃ yānti | hi niścitam

Madhusūdana

evam āgantuka-doṣeṇa duṣṭānāṃ bhagavad-bhakti-prabhāvān nistāram uktvā svābhāvika-doṣeṇa duṣṭānām api tam āha māṃ hīti | hi niścitaṃ he pārtha māṃ vyapāścitya śaraṇam āgatya ye 'pi syuḥ pāpa-yonayo 'ntyajās tiryañco vā jāti-doṣeṇa duṣṭāḥ | tathī̀a vedādhyayanādi-śūnyatayā nikṛṣṭāḥ striyo vaiśyāḥ kṛṣyādi-mātra-ratāḥ | tathā śūdrā jātito 'dhyayanādy-abhāvena ca parama-gaty-ayogyās te 'pi yānti parāṃ gatim | api-śabdāt prāg-ukta-durācārā api

Viśvanātha

evaṃ karmaṇā durācārāṇām āgantukān doṣān mad-bhaktir na gaṇayati iti kiṃ citram ? yato jātyaiva durācārāṇāṃ svābhāvikān api doṣān mad-bhaktir na gaṇayatīty āha mām iti | pāpa-yonayo 'ntyajā mlecchā api | yad uktam-

kirāta-hūṇāndhra-pulinda-pulkaśā
ābhīra-śumbhā yavanāḥ khasādayaḥ |
ye 'nye ca pāpā yad-apāśrayāśrayāḥ
śudhyanti tasmai prabhaviṣṇave namaḥ || [BhP 2.4.18] iti |

aho bata śva-paco 'to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam |
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te || [BhP 3.33.6-7]

kiṃ punaḥ strī-vaiśyādyā aśuddhy-alīkādimantaḥ

Baladeva

mahā-ghoṣa-pūrvakaṃ vivadamānānāṃ sabhāṃ gatvā bāhum utkṣipya niḥśaṅkaṃ pratijānīhi pratijñāṃ kuru sarveśvaro 'haṃ mad-ekāntināṃ āgantuka-doṣān vidhunomīti kiṃ citram ? yad atipāpino 'pi mad-bhakta-prasaṅgād vidhūtāvidyā vimucyanta ity āha māṃhīti | ye pāpa-yonayo 'ntyajāḥ sahaja-durācārāḥ syus te 'pi mad-bhakta-prasaṅgena māṃ sarveśaṃ vasudeva-sutaṃ vyapāśritya śaraṇam āgatya parāṃ yogi-durlabhāṃ gatiṃ mat-prāptiṃ yānti hi niścitam etat | evam āha śrīmān śukaḥ-

kirāta-hūṇāndhra-pulinda-pulkaśā
ābhīra-śumbhā yavanāḥ khasādayaḥ |
ye 'nye ca pāpā yad-apāśrayāśrayāḥ
śudhyanti tasmai prabhaviṣṇave namaḥ || [BhP 2.4.18] iti |

atrāsya lokasyānityatvaṃ kaṇṭhato bruvan harir mithyātvaṃ tasya nirāsāt

Michalski

Ci, którzy we mnie szukają ucieczki, chociażby byli najniższego urodzenia, – choćby kobiety, waiśje, śudrowie, – wszyscy pójdą najwyższą drogą.

Olszewski

Albowiem ci, którzy we mnie szukają swej ucieczki, choćby byli poczęci w grzechu, kobiety, waisye, śudry nawet, wstępują na drogę wyższą.

Dynowska

kto we Mnie szuka jedynie ostoi, o Parto, choćby z łona grzechu wyszedł, choćby Wajszą był, Szudrą, czy kobietą, osiąga również najwyższy cel.

Sachse

Ktokolwiek u mnie szuka pomocy, o synu Prithy,
nawet ludzie grzesznego rodu,
kobiety, wajśjowie czy siudrowie,
[wszyscy oni] idą ku najwyższemu przeznaczeniu.

Kudelska

Ci, którzy we mnie, Partho, znaleźli schronienie, choćby z grzechem się poczęli:
Kobiecy, wajśjowie, a nawet śudrowie, wszyscy oni najwyższy cel osiągają.

Rucińska

Bo mnie się oddawszy, Partho, nawet i nędznie zrodzeni –
Niewiasty, wieśniacy, słudzy – najwyższy cel osiągają.

Szuwalska

Każdy, kto we Mnie widzi jedyną ostoję,
Choć nie wiem, jak niskiego byłby pochodzenia,
Poczęty w grzechu, przyszedł na świat w domu kupców,
Był sługą z urodzenia czy słabą kobietą,
I tak do najwyższego zdoła dotrzeć celu.