BhG 7.22

sa tayā śraddhayā yuktas tasyā rādhanam īhate
labhate ca tataḥ kāmān mayaiva vihitān hi tān

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna


saḥ [bhaktaḥ] (ów wielbiciel) tayā śraddhayā (w tę wiarę) yuktaḥ (zaprzężony) tasyāḥ [tanvāḥ] (tych postaci) rādhanam (przebłaganie) īhate (stara się osiągnąć).
tataḥ ca (i wskutek tego) mayā eva vihitān (zaiste przeze mnie przyznane) tān hi kāmān (zaiste te przyjemności) labhate (osiąga).

 

tłumaczenie polskie


Wyposażony w taką wiarę stara się osiągnąć przebłaganie tej [postaci].
I osiąga dzięki temu te przyjemności, które to właśnie ja przyznaję.

 

analiza gramatyczna

saḥ tat sn. 1i.1 m. on;
tayā tat sn. 3i.1 f. w tę;
śraddhayā śraddhā 3i.1 f. w wiarę (od: śrat  – w złożeniach: wiara; dhā – pokładać [wiarę]; śraddhā – wiara, przekonanie);
yuktaḥ yukta (yuj – zaprzęgać, łączyć) PP 1i.1 m. połączony, zaprzęgnięty, zajęty, właściwy, odpowiedni;
tasyāḥ tat sn. 6i.1 f. tej;
rādhanam rādhana 2i.1 n. przebłaganie, zadowolenie, osiągnięcie (od: rādh – osiągać, przebłagiwać);
īhate īh (czynić wysiłek, pragnąć) Praes. Ā 1c.1 stara się osiągnąć;
labhate labh (zabierać, zdobywać) Praes. Ā 1c.1 osiąga, zdobywa;
ca av. i;
tataḥ av. wówczas, po tym, od tego, wskutek tego (od: tat – ablativus nieodmienny zakończony na -tas);
kāmān kāma 2i.3 m. pragnienia, żądze, miłości, przyjemności (od: kam – pragnąć, kochać, tęsknić);
mayā asmat sn. 3i.1 przeze mnie;
eva av. z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
vihitān vihita (vi-dhā – rozdzielać, przyznawać) PP 2i.3 m. przyznane;
hi av. ponieważ, albowiem, właśnie, zaiste, z pewnością;
tān tat sn. 2i.3 m. te;

 

warianty tekstu


mayaivamayeva (jakby przeze mnie);
hi tān → hitān (wysłane);
 
 

Śāṃkara


yayaiva pūrvaṃ pravṛttaḥ svabhāvato yo yāṃ devatā-tanuṃ śraddhayārcitum icchati—

sa tayā mad-vihitayā śraddhayā yuktaḥ san tasyā devatā-tanvā rādhanam ārādhanam īhate ceṣṭate | labhate ca tatas tasyā ārādhitāyā devatā-tanvāḥ kāmān īpsitān mayaiva parameśvareṇa sarvajñena karma-phala-vibhāga-jñatayā vihitān nirmitān tān, hi yasmāt te bhagavatā vihitāḥ kāmās tasmāt tān avaśyaṃ labhate ity arthaḥ | hitān iti pada-cchede hitatvaṃ kāmānām upacaritaṃ kalpyam | na hi kāmā hitāḥ kasyacit

 

Rāmānuja


sa tayā nirvighnayā śraddhayā yuktas tasya indrāder ārādhanaṃ pratīhate / tataḥ mattanubhūtendrādidevatārādhanāt tān eva hi svābhilaṣitān kāmān mayaiva vihitān labhate / yady apy ārādhanakāle, „ārādhyendrādayo madīyās tanavaḥ, tata eva tadarcanaṃ ca madārādhanam” iti na jānāti tathāpi tasya vastuno madārādhanatvād ārādhakābhilaṣitam aham eva vidadhāmi

 

Śrīdhara


tataś ca tayeti | sa bhaktas tayā dṛḍhayā śraddhayā tasyās tano rādhanm ārādhanam īhate karoti | tataś ca ye saṅkalpitāḥ kāmās tān kāmāṃs tato devatā-viśeṣāl labhate | kintu mayaiva tat-tad-devatāntaryāminā vihitān nirmitān hi | sphuṭam etat tat-tad-devatānām api mad-adhīnatvān man-mūrtitvāc cety arthaḥ

 

Madhusūdana


sa kāmī tayā mad-vihitayā sthirayā śraddhayā yuktas tasyā devatā-tanvā rādhanam ārādhanaṃ pūrajam īhate nirvartayati | upasarga-rahito ‚pi rādhayatiḥ pūjārthaḥ | sopasargatve hy ākāraḥ śrūyate | labhate ca tatas tasyā devatā-tanvāḥ sakāśāt kāmānīpsitāṃs tān pūrva-saṅkalpitān hi prasiddham | mayaiva sarvajñena sarva-karma-phala-dāyinā tat-tad-devatāntaryāmiṇā vihitāṃs tat-tat-phala-vipāka-samaye nirmitān | hitān manaḥ-priyānityaika-padyaṃ vā | ahitatve ‚pi hitatayā pratīyamānānityārthaḥ

 

Viśvanātha


īhate karoti | sa tat-tad-devatārādhanāt kāmānārādhana-phalāni labhate | na ca te te kāmā api tais tair devaiḥ pūrṇāḥ kartuṃ śakyanta ity āha mayaiva vihitān pūrṇīkṛtān

 

Baladeva


sa tayeti | īhate karoti | tato mat-tanu-bhūta-tat-tad-devatārādhanāt | kāmān phalāni tatra tatroktāni | mayaiveti vihitān racitān | yadyapi tasya tasyārādhakasya tathā jñānaṃ nāsti tathāpi mat-tanu-viṣayeyaṃ śraddhety anusandhāyāhaṃ phalāny arpayāmīti bhāvaḥ

 
 

Michalski


Obdarzony tą wiarą będzie żądał, by bóstwo było mu łaskawe, ale jeśli otrzyma żądaną łaskę, otrzyma ją właściwie odemnie.

 

Olszewski


Pełen wiary człowiek sili się służyć swemu bogu i otrzymuje od niego łaski, których żąda, a których ja jestem rozdawcą.

 

Dynowska


silny swą wiarą, Ją wielbi, do niej modły zanosi i otrzymuje próśb swoich spełnienie; lecz dawcą jestem zawsze Ja Sam.

 

Sachse


Pełen tej wiary
stara się zjednać przychylność owego [bóstwa],
i uzyskuje od niego to, czego pragnie,
co jednak [w rzeczywistości] pochodzi ode mnie.

 

Kudelska


A on, umocniony w wierze, w jej duchu ofiary błagalne składa i dzięki nim spełnienie swych pragnień otrzymuje,
Ale one są rozdzielane przeze mnie.

 

Rucińska


On, wiarą tą napełniony, stara się zjednać go sobie
I tylko dzięki mnie odeń dostaje to, czego pragnie.

 

Szuwalska


Posiadając ją, człowiek czyni wiele starań,
By zjednać sobie łaskę wielbionego boga.
Wszelkie jego wysiłki będą nagrodzone
Tylko dzięki Mojemu na to przyzwoleniu.
 
 

Both comments and pings are currently closed.