BhG 1.20-21

atha vyavasthitān dṛṣṭvā dhārtarāṣṭrān kapi-dhvajaḥ
pravṛtte śastra-saṃpāte dhanur udyamya pāṇḍavaḥ
hṛṣīkeśaṃ tadā vākyam idam āha mahī-pate

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna

he mahī-pate (o panie ziemi!),
atha (wówczas) pravṛtte śastra-sampāte [sati] (gdy miała się rozpocząć bitwa) kapi-dhvajaḥ (ten, na którego chorągwi widniała małpa) pāṇḍavaḥ (syn Pandu) vyavasthitān (ustawionych) dhārtarāṣṭrān (Dhrytarasztrowiców) dṛṣṭvā (zobaczywszy), dhanuḥ (łuk) udyamya (podjąwszy), tadā (wtedy) hṛṣīkeśam (do Hryszikeśi) idaṃ (to) vākyam (słowo) āha (powiedział).

 

analiza gramatyczna

atha av.wówczas, a oto, co więcej, lecz, z pewnością, raczej;
vyavasthitān vi-ava-sthita (vi-ava-sthā – rozstawiać) PP 2i.3 m.rozstawionych;
dṛṣṭvā dṛś (widzieć) absol.zobaczywszy;
dhārtarāṣṭrān dhārtarāṣṭra 2i.3 m.synów Dhrytarasztry (od: dhṛta-rāṣṭra – utrzymujący królestwo, od: dhṛ – dzierżyć PP dhṛta – trzymany; rāṣṭra – królestwo);
kapi-dhvajaḥ kapi-dhvaja 1i.1 m.; BV: yasya dhvaje kapir asti saḥten, na którego chorągwi jest małpa (od: kapi – małpa; dhvaja – sztandar, emblemat, znak);
pravṛtte pra-vṛtta (pra-vṛt – rozpoczynać) PP 7.i1 m. loc.abs.gdy miało się rozpocząć;
śastra-saṃpāte śastra-saṃpāta m. 7i.1 loc.abs.; TP: śastrāṇāṃ saṃpāta itiw upadaniu broni (od: śas – ciąć; śastra – oręż ręczny w przeciwieństwie do rzucanego – astra; sam-pat – spadać razem, spotykać się, PP saṃpāta – spadanie razem);
dhanu dhanu 2i.1 n.łuk;
udyamya ud-yam (podejmować) absol.podjąwszy;
pāṇḍavaḥ pāṇḍava 1i.1 m.syn Pandu (od: pāṇḍu – biały, jasny, blady);

******

hṛṣīkeśam hṛṣīkeśa 2i.1 m.do mającego wzniesione włosy (od: hṛṣ – być podekscytowanym; hṛṣī – wzniesiony; keśa – włos)
lub TP: hṛṣīkāṇām / indriyāṇām īśam itido pana zmysłów (od: hṛṣīka – zmysł; īś – posiadać, władać, īśa – pan, władca);
tadā av.wtedy;
vākyam vākya (vac – mówić) PF 2i.1 n.słowo, wypowiedź;
idam idam 2i.1 n.to;
āha ah (mówić) Perf.. P 1c.1 – powiedział (odmieniane jedynie w Perf., pozostałe formy od: brū);
mahī-pate mahī-pati 8i.1 m.; TP: mahyāḥ pata itio władco ziemi (od: mah – powiększać, mahant – wielki, mahī – ziemia; pati – mąż, pan);

 

warianty tekstu

vyavasthitāh → avasthitāh (ustawionych);

 
 

Śāṃkara

brak komentarza aż do wersu BhG 2.10

 

Rāmānuja

brak komentarza aż do wersu BhG 1.25

 

Madhva

brak komentarza aż do wersu BhG 2.11

 

Śrīdhara

etasmin samaye śrī-kṛṣṇam arjuno vijñāpayāmāsety āha atha ity ādibhiḥ caturbhiḥ ślokaiḥ | atheti athānantaraṃ vyavasthitān yuddhodyogena sthitān | kapidhvajo 'rjunaḥ

 

Viśvanātha

brak komentarza aż do wersu BhG 1.25

 

Baladeva

evaṃ dhārtarāṣṭrāṇāṃ yuddhe bhītiṃ pradarśya pāṇḍavānāṃ tu tatrotsāham āha atheti sārdhakena | atha ripu-śaṅkha-nāda-kṛtotsāha-bhaṅgānantaraṃ vyavasthitān tad-bhaṅga-virodhi-yuyutsayāvasthitān dhārtarāṣṭrān bhīṣmādīn kapidhvajo 'rjuno yena śrī-dāśarather api mahānti kāryāni purā sādhitāni tena mahāvīreṇa dhvajam adhitiṣñhitā hanumatānugṛhīto bhaya-gandha-śūnya ity arthaḥ | he mahīpate pravṛtte pravartamāne | hṛṣīkeśam iti hṛṣīkeśaṃ sarvendriya-pravartakaṃ kṛṣṇaṃ tad idaṃ vākyam uvāceti | sarveśvaro harir yeṣāṃ niyojyas teṣāṃ tad ekānta-bhaktānāṃ pāṇḍavānāṃ vijaye sandeha-gandho 'pi neti bhāvaḥ

 
 

Michalski

Wówczas ujrzawszy rozstawione do boju wojsko Dhritarasztry, mając nad sobą swój znak bojowy z małpą — Pandawa podniósł do strzału łuk wśród spadających naokoło pocisków, i rzekł do Hriszikeśi te słowa, o władco ziemi,

 

Olszewski

Natenczas, widząc, że wojska stanęły w szyku bojowym i że strzały krzyżują się już w powietrzu, syn Pandu, którego sztandar nosi obraz małpy, łuk ujął w dłonie. I rzekł bo Krszny:

 

Dynowska

Natenczas, widząc Kaurawów w szyku bojowym, z orężem już do ataku dobytym syn Pandu – którego sztandar wizerunek Hanumana zdobi, – ujął swój łuk, o królu i w te się słowa, do Kriszny, swego wozu boskiego Woźnicy.

 

Sachse


A wówczas syn Pandu,
ten, w którego znakach widnieje postać małpy,
widząc ustawionych w szyku synów Dhritarasztry
w chwili gdy rozpoczynała się już bitwa ujął łuk
i tymi słowy, o Królu Ziemi,
przemówił do Pana Zmysłów.
Ardżuna rzekł:

 

Kudelska


Gdy zaś Ardżuna, Pandu syn, z herbem Hanumata na chorągwi,
Synów Dhritarasztry w szyku bojowym ustawionych zobaczył, łuk podniósł i strzał zaczął dobywać.
Wtedy do Kriszny w te słowa przemówił:

 

Rucińska

Na widok wojsk Dhrytarasztran stojących w bojowym szyku
Syn Pandu z małpą w chorągwi, podnosząc łuk tuż przed bitwą,
Przemówił do Pana Zmysłów, o królu, w te oto słowa:

 

Szuwalska

Ardżuna, na rydwanie, który zdobi sztandar
Ze znakiem Hanumanta, spojrzał na Kaurawów
Ustawionych w formacji doskonałej szyki,
Podniósł swój łuk potężny, by uwolnić strzały,
Po czym do Pana Zmysłów skierował te słowa:

 

Byrski

A zaś Dhrytarasztrowiców w szyku ujrzawszy Pandawa,
Co ma małpę na sztandarze, gdy już broń wzniesiona była,
Łuk ująwszy w te się słowa ozwał, o królu, do Kryszny.

 

Babkiewicz

Gdy się bitwa miała zacząć,
Pandu syn z małpą w sztandarze
rozstawione ujrzał siły
Dhrytarasztrów i łuk ujął,
i do Pana Zmysłów rzecze
takie słowo, władco ziemi:

 
 

Both comments and pings are currently closed.