brahmaṇy ādhāya karmāṇi saṅgaṃ tyaktvā karoti yaḥ
lipyate na sa pāpena padma-patram ivāmbhasā
Update RequiredTo play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
yaḥ (kto) brahmaṇi (w brahmanie) karmāṇi (czyny) ādhāya (złożył)
saṅgam (lgnięcie) tyaktvā (porzucił)
[karmāṇi] (czyny) karoti (czyni),
saḥ (on) pāpena (przez grzech) na lipyate (nie jest plamiony)
padma-patram iva (niczym liść lotosu) ambhasā (przez wodę) [na lipyate](nie jest plamiony).
brahmaṇi |
– |
brahman 7i.1 n. – w duchu (od: √ bṛh – zwiększać); |
ādhāya |
– |
ā- √ dhā (umieszczać, naprawiać) absol. – umieściwszy; |
karmāṇi |
– |
karman 2i.3 n. – czyny, działania (od: √ kṛ – robić); |
saṅgam |
– |
saṅga 2i.1 m. – lgnięcie, zejście się, związek, towarzystwo, nadzieje, pragnienia, przywiązania (od: sam- √ gam – schodzić się lub √ sañj – lgnąć, sklejać, kurczowo trzymać, przywiązywać się, wchodzić w kontakt); |
tyaktvā |
– |
√ tyaj (porzucać) absol. – porzuciwszy; |
karoti |
– |
√ kṛ (robić) Praes. P 1c.1 – czyni; |
yaḥ |
– |
yat sn. 1i.1 m. – kto; |
lipyate |
– |
√ lip (namaszczać, smarować, plamić, kleić, pokrywać) Praes. pass. 1c.1 – jest obsmarowany, jest plamiony; |
na |
– |
av. – nie; |
saḥ |
– |
tat sn. 1i.1 m. – on; |
pāpena |
– |
pāpa 3i.1 n. – przez grzech, przez zło; |
padma-patram |
– |
padma-patra 1i.1 n. ; TP : padmasya patram iti – liść lotosu (od: padma – lotos; patra / pattra – skrzydło, liść, płatek, kartka); |
iva |
– |
av. – jakby, w taki sam sposób, niczym, prawie, dokładnie; |
ambhasā |
– |
ambhas 3i.1 n. – przez wodę; |
ādhāya → ādāya (wziąwszy);
yas tu punar atattva-vit pravṛttaś ca karma-yoge—
brahmaṇīśvara ādhāya nikṣipya tad-arthaṃ karma karomīti bhṛtya iva svāmy-arthaṃ sarvāṇi karmāṇi | mokṣe’pi phale saṅgaṃ tyaktvā karoti yaḥ sarva-karmāṇi, lipyate na sa pāpena na saṃbadhyate padma-patram ivāmbhasodakena
brahmaśabdena prakṛtir ihocyate / „mama yonir mahad brahma” iti hi vakṣyate / indriyāṇāṃ prakṛtipariṇāmaviśeṣarūpatvena indriyākāreṇāvasthitāyāṃ prakṛtau „paśyañ chṛṇvan” ityādyuktaprakāreṇa karmāṇy ādhāya, phalasaṅgaṃ tyaktvā, naiva kiṃcit karomīti yaḥ karmāṇi karoti, sa prakṛtisaṃsṛṣṭatayā vartamāno 'pi prakṛtyātmābhimānarūpeṇa bandhahetunā pāpena na lipyate / padmapatram ivāmbhasā yathā padmapatram ambhasā saṃsṛṣṭam api na lipyate, tathā na lipyata ityarthaḥ
tarhi yasya karomīti abhimāno 'sti tasya karma-lepo durvāraḥ | tathāviśuddha-cittatvāt saṃnyāso 'pi nāsti iti mahat saṅkaṭam āpannam ity āśaṅkyāha brahmaṇīti | brahmaṇy ādhāya parameśvare samarpya | tat-phale ca saṅgaṃ tyaktvā | yaḥ karmāṇi karoti asau pāpena bandhu-hetutayā pāpiṣṭhena puṇya-pāpātmakena karmaṇā na lipyate yathā padma-patram ambhasi sthitam api tenāmbhasā na lipyate tadvat
tarhy avidvān kartṛtvābhimānāl lipyetaiva tathā ca karthaṃ tasya saṃnyāsa-pūrvikā jñāna-niṣṭhā syād iti tatrāha brahmaṇīti | brahmaṇi parameśvara ādhāya samarpya saṅgaṃ phalābhilāṣaṃ tyaktveśvarārthaṃ bhṛtya iva svāmy-arthaṃ sva-phala-nirapekṣatayā karomīty abhiprāyeṇa karmāṇi laukikāni vaidikāni ca karoti yo lipyate na sa pāpena pāpa-puṇyātmakena karmaṇeti yāvat | yathā padma-patram upari prakṣiptenāmbhasā na lipyate tadvat | bhagavad-arpaṇa-buddhyānuṣṭhitaṃ karma buddhi-śuddhi-phalam eva syāt
kiṃ ca brahmaṇi parameśvare mayi samarpya saṅgaṃ tyaktvā sābhimāno 'pi karmāsaktiṃ vihāya yaḥ karmāṇi karoti | pāpenety upalakṣaṇam | so 'pi karma-mātreṇaiva na lipyate
uktaṃ viśadayann āha brahmaṇīti | brahma-śabdenātra triguṇāvasthaṃ pradhānam uktam | tasmād etad brahma-nāma-rūpam annaṃ ca jñāyata iti śravaṇāt | mama yonir mahad brahma iti vakṣyamāṇāc ca | dehendriyādīni pradhāna-pariṇāma-viśeṣāṇi bhavanti tad-rūpatayā pariṇate pradhāne darśanādīni karmāṇy ādhāya tasyaivaitāni | na tu tad-viviktasya śuddhasya mameti nirdhāryety arthaḥ | saṅgaṃ tat-phalābhilāṣaṃ tat-kartṛtvābhiniveśaṃ ca tyaktvā | yas tāni karoti sa tādṛg dehādimattayā sann api dehādy-ātmābhimānena pāpena na lipyate | tathoparinikṣiptenāmbhasā spṛṣṭam api padma-patraṃ tadvat | na ca mayi saṃnyasya karmāṇi iti pūrva-svārasyād brahmaṇi paramātmanīti vyākhyeyam | prādhānika-dehādi-saṃsṛṣṭasyaiva jīvasya darśanādi-karma-kartṛtvaṃ, na tu tad-viviktasyety arthasya prakṛtatvāt
Kto, wolny od skłonności, spełnia czyn, poświęciwszy go Brahmanowi, ten nie splami się grzechem, jak liść lotusu nie splami woda.
Kto, wypędziwszy żądze, spełnia czyny z myślą o Bogu, ten nie więcej kala się grzechem, niż kwiat lotosu wodą.
Tego, który bez osobistych działa pobudek, czyn swój każdy Brahmanowi oddając, żaden nie ima się grzech, jak woda lotosowych nie ima się płatków.
Kto składa swe uczynki w brahmanie
i działa bez przywiązania,
na tym zło nie pozostawia śladu,
tak jak woda na liściu lotosu.
Ten, który wszelkie uczynki brahmanowi powierza i przywiązania do nich się wyrzekając działa,
Ten jest przez grzech nie tknięty, niby liść lotosu przez wodę.
Kto czyny w Brahmanie złożył i działa bezosobiście,
Grzechem się żadnym nie plami, jak wodą – lotosu liście.
Kto z myślą o Najwyższym poświęca się pracy,
Nie oczekując zysku, ten nigdy nie grzeszy.
Jest jak nietknięty wodą liść kwiatu lotosu.
Kto w brahmanie złożył czyny,
choć porzucił związki, działa,
tego grzech już nie dotyka
jak lotosu liścia woda.