atha dhyānaṃ

oṃ pārthāya pratibodhitāṃ bhagavatā nārāyaṇena svayaṃ
vyāsena grathitāṃ purāṇa-muninā madhye mahābhārate
advaitāmṛta-varṣiṇīṃ bhagavatīm aṣṭā-daśādhyāyinīm
amba tvām anusaṃdadhāmi bhagavad-gītāṃ bhavadveṣinīm

oṃ hṛdi vikasita-padmaṃ sūrya-somāgni-bimbaṃ
praṇava-maya-vikāsaṃ yasya vai nirvikalpam
acala-parama-śāntaṃ jyotir ākāśa-sāraṃ
sa bhavatu śubhado me vāsudevaḥ pratiṣṭhaḥ

sarvopaniṣado gāvo dogdhā gopāla-nandanaḥ
pārtho vatsaḥ sudhīr bhoktā dugdhaṃ gītāmṛtaṃ mahat

oṃ namo ‘stu te vyāsa viśāla-buddhe
phullāravindāyata-padma-netra
yena tvayā bhārata-taila-pūrṇaḥ
prajvālito jñāna-mayaḥ pradīpaḥ

prapanna-pārijātāya totra-vetraika-pāṇaye
jñāna-mudrāya kṛṣṇāya gītāmṛta-duhe namaḥ

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

tłumaczenie

A oto rozmyślanie:

OM
Dzięki ciągłemu rozważaniu skupiam się na Pieśni Pana, od świata wyzwalającej,
którą osobiście Pan Narajana, by oświecić Prythowica, wypowiedział,
Wjasa, starożytny wieszcz, skomponował i w środku Mahabharaty [umieścił],
która deszczy nektarem jedności i jest boginią o osiemnastu lekcjach.

OM
Władający lotosem rozkwitłym w sercu, dyskiem słońca, księżyca i ognia,
rozkwitem mocy świętej sylaby, wolnej od wszelkiej zmiany,
najwyższym, nieporuszonym spokojem oraz światłem – esencją nieba,
ten nieugięty Wasudewa, źródło pomyślności, niechaj moim będzie.

Wszystkie upaniszady to krowy, dojarzem jest syn pasterzy,
Prythowic cielaczkiem, mlekiem jest wielki nektar Pieśni, a myśliciele ucztują.

OM
Pokłon tobie Wjaso o rozległym rozumie,
twe lotosowe oczy przeniknęły rozkwitłą lilię [świata],
i to ty rozpaliłeś lampę poznania,
pełną oliwy z Mahabharaty.

Pokłon Krysznie, który dzierży kij pasterski w dłoni,
jest schronieniem [drzewa] paridźata, opoką mądrości
i dojarzem nektaru Pieśni.

Both comments and pings are currently closed.