atha viniyogaḥ

śrī-rāmacandrāya namaḥ
śrī-kṛṣṇāya namaḥ
oṃ namaḥ
asya śrī-bhagavad-gītā-mālā-mantrasya bhagavān vedavyāsa ṛṣīḥ
anuṣṭup chandaḥ
śrī-kṛṣṇa-paramātmā devatā
aśocyān anvaśocas tvaṃ prajñāvādāṃś ca bhāṣase (BhG 2.11) iti bījam
sarva-dharmān parityajya mām ekaṃ śaraṇaṃ vraja (BhG 18.66) iti śaktiḥ
ahaṃ tvāṃ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ (BhG 18.66) iti kīlakam
śrī-kṛṣṇa-prīty-arthaṃ dharmārtha-kāma-mokṣārthe jape viniyogaḥ

A oto zastosowanie:
(cel dzieła, wieszcz, który je usłyszał, metrum…)
Pokłon chwalebnemu Ramie.
Pokłon chwalebnemu Krysznie.
OM Pokłon.
Wieszczem tej chwalebnej girlandy strof Pieśni Pana jest szlachetny Wedawjasa;
jej metrum to anusztubh;
bóstwem jest chwalebny Kryszna Najwyższa Jaźń;
nasienie to: „Opłakiwałeś to nad czym płakać nie należy, a prawisz słowa mądrości” (BhG 2.11);
moc to: „Porzuciwszy wszelkie dharmy idź ku mnie – jedynej opoce” (BhG 18.66);
trzpień to: „Ja wyzwolę cię od wszelkich grzechów, nie rozpaczaj” (BhG 18.66);
zastosowaniem jest cicha medytacja w celu [osiągnięcia] prawa, zysku, przyjemności i wyzwolenia, ku radości chwalebnego Kryszny.

Both comments and pings are currently closed.