BhG 13.33

analiza syntaktyczna

he bhārata (o potomku Bharaty!),  
yathā (tak jak) ekaḥ raviḥ (jedno słońce) imam kṛtsnam lokam (ten cały świat) prakāśayati (rozświetla),
tathā (tak też) kṣetrī (właściciel pola) kṛtsnam kṣetram (całe pole) prakāśayati (rozświetla).

tłumaczenie polskie

O potomku Bharaty,
tak jak jedno Słońce sprawia, że cały ten świat staje się widoczny,
tak też właściciel pola sprawia, że całe pole staje się widoczne.

analiza gramatyczna

yathā	–	av. – tak jak (korelatyw do: tathā);
prakāśayati	–	pra- √ kaś (być widocznym, jaśnieć) Praes. caus. 1c.1 – czyni widocznym; sprawia, że jaśnieje;
ekaḥ	–	eka sn. 1i.1 m. – jeden, samotny;
kṛtsnam	–	kṛtsna 2i.1 m. – cały;
lokam	–	loka 2i.1 m. – świat;
imam	–	idam sn. 2i.1 m. – tego;
raviḥ	–	ravi 1i.1 m. – Słońce (od: √ ru – rozbijać lub √ ru – ryczeć);
kṣetram	–	kṣetra 2i.1 n. – pole (od: √ kṣi – posiadać);
kṣetrī	–	kṣetrin 1i.1 m. – właściciel pola (od: √ kṣi – posiadać, kṣetra – pole; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne);
tathā	–	av. – tak, w ten sposób, podobnie;
kṛtsnam	–	kṛtsna 2i.1 n. – cały;
prakāśayati	–	pra- √ kaś (być widocznym, jaśnieć) Praes. caus. 1c.1 – czyni widocznym; sprawia, że jaśnieje;
bhārata	–	bhārata 8i.1 m. – o potomku Bharaty;

warianty tekstu

ekaḥ → ekaṃ (jeden [świat]);

Śāṃkara

kiṃ ca—
yathā prakāśayaty avabhāsayati ekaḥ kṛtsnaṃ lokam imaṃ raviḥ savitā ādityaḥ, tathā tadvat mahā-bhūtādi-dhṛty-antaṃ kṣetram ekaḥ san prakāśayati | kaḥ ? kṣetrī paramātmā ity arthaḥ | ravi-dṛṣṭanto’tra ātmana ubhayārtho’pi bhavati | ravivat sarva-kṣetreṣv eka evātmā, alepakaś ceti

Rāmānuja

yathaika ādityaḥ svayā prabhayā kṛtsnam imaṃ lokaṃ prakāśayati, tathā kṣetram api kṣetrī, „mamedaṃ kṣetram īdṛśam” iti kṛtsnam bahirantaś cāpādatalamastakaṃ svakīyena jñānena prakāśayati / ataḥ prakāśyāl lokāt prakāśakādityavad veditṛtvena vedyabhūtād asmāt kṣetrād atyantavilakṣaṇo ‚yam uktalakṣaṇa ātmetyarthaḥ

Śrīdhara

asaṅgatvāl lepo nāstīty ākāśa-dṛṣṭāntena darśitam | prakāśakatvāc ca prakāśya-dharmair na yujyata iti ravi-dṛṣṭāntenāha yathā prakāśayatīti | spaṣṭo ‚rthaḥ

Madhusūdana

na kevalam asaṅga-svabhāvād ātmā nopalipyate prakāśakatvād api parkāśya-dharmair na lipyate iti sa-dṛṣṭāntam āha yatheti | yathā ravir eka eva kṛtsnaṃ sarvam imaṃ lokaṃ dehendriya-saṃghātaṃ rūpavad vastu-mātram iti yāvat prakāśayati na ca prakāśya-dharmair lipyate na vā prakāśya-bhedād bhidyate tathā kṣetrī kṣetrajña eka eva kṛtsnaṃ kṣetraṃ prakāśayati | he bhārata ! ataeva na prakāśya-dharmair lipyate na vā prakāśya-bhedād bhidyata ity arthaḥ |
sūryo yathā sarva-lokasya cakṣuḥ
na lipyate cākṣuṣair bāhya-doṣaiḥ |
ekas tathā sarva-bhūtāntarātmā
na lipyate loka-duḥkhena bāhyaḥ || iti [KaṭhU 2.2.11] śruteḥ

Viśvanātha

prakāśakatvāt prakāśya-dharmair na yujyata iti sa-dṛṣṭāntam āha yatheti | ravir yathā prakāśakaḥ prakāśya-dharmair na yujyate, tathā kṣetrī paramātmā |
sūryo yathā sarva-lokasya cakṣur
na lipyate cākṣuṣair bāhya-doṣaiḥ |
ekas tathā sarva-bhūtāntarātmā
na lipyate śoka-duḥkhena bāhyaḥ || iti [KaṭhU 2.2.11] śruteḥ

Baladeva

deha-dharmeṇālipta evātmā sva-dharmeṇa dehaṃ puṣṇātīty āha yatheti | yathaiko ravir imaṃ kṛtsnaṃ lokaṃ prakāśayati prabhayā tathaikaḥ kṣetrī jīvaḥ kṛtsnam āpāda-mastakam idaṃ kṣetraṃ dehaṃ prakāśayati cetayati cetanayety evam āha guṇād vā lokavad [Vs 2.3.26] iti

Michalski

Jak to jedno słońce rozświeca cały świat – tak samo władca pola rozświeca całe pole, Bharato !

Olszewski

Jak Słońce samo jedno oświeca cały ten świat, tak Idea opromienia wszystką Materyę.

Dynowska

Jak słońce, co świat ten cały oświetla, tak Władca Pola, o Bharato, całe Pole światłem opromienia.

Sachse

Tak jak jedno słońce oświetla cały ten świat,
tak samo pan pola oświetla całe pole, Bharato.

Kudelska

Jak jedno słońce cały ten świat rozświetla,
Tak samo znawca pola całe pole swym blaskiem rozjaśnia.

Rucińska

Jak jedno jedyne słońce oświetla wszechświat ten cały,
Tak samo pan pola pole oświetla całe, Bharato!

Szuwalska

Jak słońce, co świat cały oświetla, tak pole
Ożywia znawca pola, który w nim przebywa.