BhG 11.40

namaḥ purastād atha pṛṣṭhatas te namo stu te sarvata eva sarva
ananta-vīryāmita-vikramas tvaṃ sarvaṃ samāpnoṣi tato si sarvaḥ

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.


analiza syntaktyczna


he sarva (o będący wszystkim!) he ananta-vīrya (o posiadający bezkresne męstwo!),
te (tobie) purastāt (z przodu) namaḥ [astu] (niech będzie pokłon),
atha pṛṣṭhataḥ (co więcej z tyłu) namaḥ astu (niech będzie pokłon),
[te](tobie) sarvataḥ eva (zaiste zewsząd) [namaḥ astu] (niech będzie pokłon).
tvam amita-vikramaḥ (ty, którego heroizm nie zna granic) sarvam (wszystko) samāpnoṣi (osiągasz),
tataḥ (dlatego) [tvaṃ] (ty) sarvaḥ asi (jesteś wszystkim).
 

tłumaczenie polskie


O ty, który jesteś wszystkim, o ty, którego moce są bezkresne,
pokłon ci z przodu, pokłon z tyłu i ze wszystkich stron.
Ty, którego heroizm nie ma granic, przenikasz wszystko,
dlatego też jesteś wszystkim!
 

analiza gramatyczna

namaḥ namaḥ 1i.1 n. pokłon, cześć (od: nam – zginać się, kłaniać);
purastāt av. z przodu (od: av. puras – na przedzie, przed);
atha av. wówczas, a oto, co więcej, lecz, z pewnością, raczej;
pṛṣṭhataḥ av. z tyłu (od: pṛṣṭha – plecy, tył, grzbiet; nieodmienny ablativus zakończony na: –tas);
te yuṣmat sn. 4i.1 tobie (skrócona forma od: tubhyam);
namaḥ namaḥ 1i.1 n. pokłon, cześć (od: nam – zginać się, kłaniać);
astu as (być) Imperat. P 1c.1 niech będzie;
te yuṣmat sn. 4i.1 tobie (skrócona forma od: tubhyam);
sarvataḥ av. zewsząd, całkowicie, wszędzie, ze wszystkich stron (od: sarva – wszystko; ablativus nieodmienny zakończony na -tas);
eva av. z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
sarva sarva sn. 8i.1 m. o będący wszystkim!;
ananta-vīrya ananta-vīrya 8i.1 m. ; BV yasya vīryasyāntaḥ nāsti tvam / yasya vīryam ananam asti tvam o mający nieskończone męstwo (od: anta – koniec, limit, granica, śmierć, an-anta – nie mający końca, nieskończony; vīrya – męstwo, moc, siła, nasienie);
amita-vikramaḥ amita-vikrama 1i.1 m. ; BV yasya vikramo ‘mitaḥ asti saḥ / yasya vīryam ananam asti tam ten, którego heroizm jest bez granic (od: vi-kram – wykraczać, iść, pokonywać, vi-krama – poruszanie się, odwaga, dzielność, heroizm; – odmierzać, PP mita – odmierzony, ograniczony, a-mita – nie mający granic, bezkresny);
tvam yuṣmat sn. 1i.1ty;
sarvam sarva sn. 2i.1 n. wszystko, całość (sarvam idam – najczęściej w znaczeniu „ten cały świat”);
samāpnoṣi sam-āp (osiągać, zdobywać) Praes. P 2c.1 osiągasz, przenikasz;
tataḥ av. wówczas, po tym, od tego, wskutek tego (od: tat – ablativus nieodmienny zakończony na -tas);
asi as (być) Praes. P 2c.1 jesteś;
sarvaḥ sarva sn. 1i.1 m. który jest wszystkim;

 

warianty tekstu


pṛṣṭhatas te pṛṣṭhatas ca (i z tyłu);
sarva → sarve / sarvaḥ (wszyscy / będący wszystkim);
ananta-vīryāmita-vikramasananta-vīryo mita-vikramas / ananta-vīryāmṛta-vikramas  (ty, którego męstwo jest nieskończone, mający bezkresny heroizm / o ty, którego męstwo jest nieskończone! Ty, którego heroizm jest nieśmiertelny);
sarvaṃ samāpnoṣi → vyāpnoṣi sarvaṃ ca (i wszystko przenikasz);
sarvaḥ → sarva (o będący wszystkim!);

… → po drugiej padzie wersu BhG 11.40 następują dwie pady wersu spoza wydania krytycznego:
na hi tvad anyaḥ kaś cid apīha deva lokatraye dṛśyate cintyakarmā
O boże, zaiste nie widać nikogo tutaj, a nawet w trzech światach,
kto by był różny od Ciebie. [Ty] dokonujący niepojętych czynów…

 
 



Śāṃkara


tathā—
namaḥ purastāt pūrvasyāṃ diśi tubhyam, atha pṛṣṭhatas te pṛṣṭhato’pi ca te namo’stu te sarvata eva sarvāsu dikṣu sarvatra sthitāya | he sarva ! ananta-vīryāmita-vikramo’nantaṃ vīryam asya, amito vikramo’sya | vīryaṃ sāmarthyaṃ vikramaḥ parākramaḥ | vīryavān api kaścit śatru-vadhādi-viṣaye na parākramate, manda-parākramo vā | tvaṃ tv ananta-vīryo’mita-vikramaś cety ananta-vīryāmita-vikramaḥ | sarvaṃ samastaṃ jagat samāpnoṣi samyag ekenātmanā vyāpnoṣi yataḥ, tatas tasmād asi bhavasi sarvas tvam | tvayā vinābhūtaṃ na kiṃcid astīty abhiprāyaḥ
 

Rāmānuja


atyadbhutākāraṃ bhagavantaṃ dṛṣṭvā harṣotphullanayano ‚tyantasādhvasāvanataḥ sarvato namaskaroti
amitavīrya, aparimitaparākramas tvaṃ sarvātmatayā samāpnoṣi; tataḥ sarvo ‚si / yatas tvaṃ sarvaṃ cidacidvastujātam ātmatayā samāpnoṣi, ataḥ sarvasya cidacidvastujātasya tvaccharīratayā tvatprakāratvāt sarvaprakāras tvam eva sarvaśabdavācyo ‚sītyarthaḥ / „tvam akṣaraṃ sad asat”, „vāyur yamo ‚gniḥ” ityādisarvasāmānādhikaraṇyanirdeśasyātmatayā vyāptir eva hetur iti suvyaktam uktam, „tvayā tataṃ viśvam anantarūpa”, „sarvaṃ samāpnoṣi tato ‚si sarvaḥ” iti ca
 

Śrīdhara


bhakti-śraddhābhayātiśayena namaskāreṣu tṛptim anadhigacchan punar api bahuśaḥ praṇamati nama iti | he sarva sarvātman sarvāsu dikṣu tubhyaṃ namo ‚stu | sarvātmakam upapādayann āha anantaṃ vīryaṃ sāmarthyaṃ yasya tathā | amito vikramaḥ parākramo yasya saḥ | evaṃ bhūtas tvaṃ sarvaṃ viśvaṃ samyag antar bahiś ca samāpnoṣi vyāpnoṣi | suvarṇam iva kaṭaka-kuṇḍalādi sva-kāryaṃ vyāpya vartase tataḥ sarva-svarūpo ‚si
 

Madhusūdana


tubhyaṃ purastād agra-bhāge namo ‚stu tubhyaṃ puro namaḥ syād iti vā | atha-śabdaḥ samuccaye | pṛṣṭhato ‚pi tubhyaṃ namaḥ syāt | namo ‚stu te tubhyaṃ sarvata eva sarvāsu dikṣu sthitāya he sarva ! vīryaṃ śarīra-balaṃ vikramaḥ śikṣā śastra-prayoga-kauśalam | ekaṃ vīryādhikaṃ manya uttaikaṃ śikṣayādhikam ity ukter bhīma-duryodhanayor anyeṣu caikaikaṃ vyavasthitam | tvaṃ tu ananta-vīryaś cāmita-vikramaś ceti samastam ekaṃ padam | ananta-vīryeti sambodhanaṃ vā | sarvaṃ samastaṃ jagat samāpnoṣi samyag ekenaa sad-rūpeṇāpnoṣi sarvātmanā vyāpnoṣi tatas tasmāt sarvo ‚si tvad-atiriktaṃ kim api nāstīty arthaḥ
 

Viśvanātha


sarvaṃ sva-kāryaṃ jagad āpnoṣi vyāpnoṣi svarṇam iva kaṭaka-kuṇḍalādikam atas tvam eva sarvaḥ
 

Baladeva


bhakty-atiśayena namaskāreṣv alaṃ bhāvam avidan bahukṛtvaḥ praṇamati namaḥ purastād iti | he sarva ! purastāt pṛṣṭhataḥ sarvataś ca sthitāya te namo namo ‚stu | ananteti karma-dhārayaḥ | vīryaṃ deha-balaṃ vikramas tu dhī-balaṃ śastra-prayogādi-prāvīṇya-rūpam | ekaṃ vīryādhikaṃ manyataikaṃ śikṣayādhikam iti bhīma-duryodhanāv uddiśyokteḥ | sarva-rūpatvehe tum āha sarvaṃ samāpnoṣīti | evam evoktaṃ śrī-vaiṣṇave –
yo ‚yaṃ tavāgato deva samīpaṃ devatā-gaṇaḥ |
sa tvam eva jagat-sraṣṭā yataḥ sarva-gato bhavān || iti
 
 



Michalski


Cześć ci od wschodu i zachodu, – cześć ci niech będzie ze wszystkich stron, – tobie, który jesteś wszystkim. Posiadasz nieskończoną siłę i nieskończoną moc, – wszystko przenikasz, więc jesteś wszystkim!
 

Olszewski


Chwała w twej obecności i poza tobą, we wszem miejscu, o Powszechny. Mocny siłą nieskończoną, potęgą nieskończoną, obejmujesz Wszechświat, ty jesteś Powszechny.
 

Dynowska


Wszystko we czci w proch przed Tobą upada, wszystko z wszech stron wielbi Ciebie zbożnie; granic nie ma Twa moc, ni miary Twa potęga, wszechstwór ogarnia, boś Ty wszystkością Sam.
 

Sachse


Cześć ci od wschodu i zachodu,
cześć ze stron wszystkich —
tobie, który jesteś wszystkim!
Bezkresne jest twoje męstwo,
niezmierzona twoja potęga!
Wszystkiego sięgasz, a więc — jesteś wszystkim.
 

Kudelska


Pokłon ci ze wszech stron, z przodu i z tyłu, gdyż Tyś jest wszystkim, Nieograniczona Twa moc i waleczność, Ty wszystko osiągasz, dlatego jesteś tym wszystkim.
 

Rucińska


Pokłon od przodu i pokłon od tyłu –
pokłon ze wszystkich stron Tobie, o Wszystek!
Bezkresna moc Twa, bezgraniczne męstwo,
wszystkiego sięgasz, zatem jesteś wszystkim!
 

Szuwalska


Pokłony składam z przodu, z tyłu, z każdej strony.
Jesteś wszystkim, w swej mocy nieograniczony.
Niezmierzoną potęgą przenikasz wymiary
Wszystkie, dlatego jesteś wszystkim.
 

Jurewicz


Chwała Tobie z przodu, chwała Tobie z tylu,
niechaj chwała Tobie ze stron wszystkich będzie!
Twa moc nieskończona, nieskończona potęga!
Wszystkiego sięgasz, przeto jesteś wszystkim!
 
 

Both comments and pings are currently closed.