BhG 11.28

yathā nadīnāṃ bahavo mbu-vegāḥ samudram evābhimukhā dravanti
tathā tavāmī nara-loka-vīrā viśanti vaktrāṇy abhivijvalanti

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.


analiza syntaktyczna


yathā (tak jak) nadīnām (rzek) bahavaḥ ambu-vegāḥ (liczne pędy wodne) samudram eva (właśnie ku oceanowi) abhimukhāḥ (zwrócone ku) dravanti (płyną),
tathā (tak też) amī nara-loka-vīrāḥ (ci bohaterowie świata ludzi) abhivijvalanti (płoną) tava vaktrāṇi (w twoje usta) viśanti (wchodzą).
 

tłumaczenie polskie


Tak jak liczne płynące strumienie rzek pędzą ku oceanowi,
tak bohaterowie ludzkiego świata wkraczają w twe płonące usta.
 

analiza gramatyczna

yathā av. tak jak (korelatyw do: tathā);
nadīnām nadī 6i.3 f. rzek (od: nad – ryczeć, nada – ryczący, rzeka);
bahavaḥ bahu 1i.3 m. liczni;
ambu-vegāḥ ambu-vega 1i.3 m. ; TP : ambūnāṃ vegā iti pęd wody (od: ambu – woda; vij – spieszyć się, zawracać, vega – impuls, siła, pęd);
samudram sam-udra 2i.1 m. do zebrania wód, do oceanu (od: udra – woda);
eva av. z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
abhimukhāḥ abhi-mukha 1i.3 m. zwróceni ku, kierujący się do, przyjaźnie nastawieni (od: mukha – twarz);
dravanti dru (biec, spieszyć się) Praes. P 1c.3 spieszą się, płyną;
tathā av. tak, w ten sposób, podobnie;
tava yuṣmat sn. 6i.1 twojego;
amī adas sn. 1i.3 m. tamci (zaimek wskazujący na odległego, niedostępnego dla wzroku);
nara-loka-vīrāḥ nara-loka-vīra 1i.3 m. ; TP : narāṇāṃ loke vīrā itibohaterowie w świecie ludzi (od: nṛ człowiek, ludzkość, nara – człowiek; loka – świat; vīr – być potężnym, okazywać heroizm, vīra – mężny, bohater);
viśanti viś (wchodzić) Praes. P 1c.3 wchodzą;
vaktrāṇi vaktra 2i.3 n. w usta, w twarze (od: vac – mówić);
abhivijvalanti abhi-vi-jval (palić, jaśnieć) Praes. P 1c.3 palą się, płoną;
lub abhi-vi-jvalant (abhi-vi-jval – palić, jaśnieć) PPr 1i.3 n. spalające się, płonące [usta];

 

warianty tekstu


dravanti → viśaṃti / vrajaṃti (wchodzą / idą);
nara-loka-vīrā → nara-deva-lokā (światy bogów i ludzi);
abhivijvalanti → abhito jvalaṃti / abhito vrajaṃti / samṛddha-vegāḥ (w pobliżu płoną / w pobliżu idą / których pęd osiągnął dojrzałość);
 
 



Śāṃkara


kathaṃ praviśanti mukhāni ? ity āha—
yathā nadīnāṃ sravantīnāṃ bahavo’neke’mbūnāṃ vegā ambu-vegās tvarā-viśeṣāḥ samudram evābhimukhāḥ pratimukhā dravanti praviśanti | tathā tadvat tavāmī bhīṣmādayo nara-loka-vīrā manuṣya-loke śūrāḥ viśanti vaktrāṇy abhivijvalanti prakāśamānāni
 

Rāmānuja


komentarz wspólny przy BhG 11.29
 

Śrīdhara


praveśam eva dṛṣṭāntenāha yatheti | nadīnām aneka-mārga-pravṛttānāṃ bahavo 'mbūnāṃ vārīṇāṃ vegāḥ pravāhāḥ samudrābhimukhāḥ santo yathā samudram eva dravanti viśanti | tathāmī ye nara-loka-vīrās te viśanti tathaiva lokā ete janā api tava mukhāni praviśanti
 

Madhusūdana


rājñāṃ bhagavan-mukha-praveśane nidarśanam āha yatheti | yathā nadīnām aneka-mārga-pravṛttānāṃ bahavo 'mbūnāṃ jalānāṃ vegāḥ vegavantaḥ pravāhāḥ samudrābhimukhāḥ santaḥ samudram eva dravanti viśanti tathā tavāmī nara-loka-vīrā viśanti vaktrāṇy abhitaḥ sarvato jvalanti abhivijvalantīti vā pāṭhaḥ
 

Viśvanātha


brak komentarza do BhG 11.35
 

Baladeva


praveśe dṛṣṭāntāv āha yatheti dvyābhyām | tatra prathamo 'dhī-pūrvake praveśe | dvitīyas tu dhī-pūrvake bodhyaḥ
 
 



Michalski


Jak niezliczone odmęty rzeczne dążą na oślep ku morzu, – tak samo ci bohaterowie ludzkiego życia – spieszą do twych ust, – naokoło buchających płomieniem.
 

Olszewski


Jako strumienie niezliczone, które płyną wprost ku Oceanowi, tak ci bohaterzy porwani są pędem ku twojej twarzy płomienistej.
 

Dynowska


Jak wody rzek pędzą z szumem, by rzucić się w oceanu łono, tak płynie w pośpiechu tych ziemi władców potok nieskończony i w płomieniste usta Twoje wpada.
 

Sachse


Tak jak niezliczone strumienie rzek
wpływają wprost do oceanu,
tak ci oto najdzielniejsi z mężów
wpadają do twych ust płomiennych.
 

Kudelska


Jak rwące strumienie rzek do oceanu dążą, tak ci wszyscy
Świata bohaterowie pospiesznie wpadają w twe ziejące ogniem usta.
 

Rucińska


Jak niezliczonych rzek strumienie rwące
płyną w kierunku morza, tak też owi
Bohaterowie człowieczego świata
w twe usta wchodzą ze wszech stron płonące!
 

Szuwalska


Znikają jak rzeki
Stopione z oceanem, straceni na wieki.
 

Jurewicz


Jak bystre wody rzek rozlicznych płyną
głową do oceanu zwrócone,
tak samo owi herosi wśród śmiertelnych
wbiegają w Twoje płonące usta!
 
 

Both comments and pings are currently closed.