BhG 6.19

yathā dīpo nivāta-stho neṅgate sopamā smṛtā
yogino yata-cittasya yuñjato yogam ātmanaḥ

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna


yathā (jak) nivāta-sthaḥ (znajdująca się w bezwietrznym miejscu) dīpaḥ (lampa) na iṅgate (nie drży),
[tathā](tak) ātmanaḥ (jaźni) yogam yuñjataḥ (zaprzęgającego się do jogi) yata-cittasya (który okiełznał umysł) yoginaḥ (jogina).
sā upamā (to porównanie) smṛtā (jest znane).

 

tłumaczenie polskie


Znane jest porównanie – jak lampa umieszczona w bezwietrznym miejscu nie drży,
[tak też nie drży myśl] jogina, który okiełznał umysł i zaprzęga się do jogi na jaźń skierowanej.

 

analiza gramatyczna

yathā av. tak jak (korelatyw do: tathā);
dīpaḥ dīpa 1i.1 m. lampa (od: dīp – jaśnieć, palić się);
nivāta-sthaḥ nivāta-stha 1i.1 m. ; yo nivāte tiṣṭhati saḥten, który znajduje się w bezwietrznym miejscu (od: ni = niḥ – wolny od, bez; – wiać, PP ni-vāta – bez powiewu; sthā – stać, stha – na końcu złożeń: znajdujący się w);
na av. nie;
iṅgate iṅg (poruszać się) Praes. Ā 1c.1 drży;
tat sn. 1i.1 f. ona;
upamā upamā 1i.1 f. porównanie, podobieństwo (od: upa- – odmierzać, porównywać);
smṛtā smṛtā (smṛ – myśleć, pamiętać) PP 1i.1 f. pamiętane, zachowane [w tradycji];
yoginaḥ yogin 6i.1 m. jogina, połączonego (yuj – zaprzęgać, łączyć, yoga  – przyłączanie, zysk, zaprzęgnięcie, zastosowanie, metoda, środki, jedna ze szkół filozofii indyjskiej);
yata-cittasya yata-citta 6i.1 m. ; BV : yasya cittaṃ yato ‘sti tasya tego, którego umysł jest powściągnięty (od: yam – zatrzymywać, powściągać, PP yata – zatrzymany, powściągnięty; cit – myśleć, poznawać, PP citta – pomyślany; myśl, umysł, serce, świadomość; ātman – jaźń);
yuñjataḥ yuñjant (yuj – zaprzęgać, łączyć) PPr 6i.1 zaprzęgającego;
yogam yoga 2i.1 m. do przyłączania, do zaprzęgnięcia, do zastosowanie, do środków, do jogi (od:yuj – zaprzęgać, łączyć);
ātmanaḥ ātman 6i.1 m. jaźni, swoje;

 

warianty tekstu


yathāyadā (kiedy);
yata-cittasyajita-cittasya (tego, kogo umysł jest pokonany);
yuñjatoyuṃjate (w zaprzężonym);
ātmanaḥ → ātmani (w jaźni);
 
 

Śāṃkara


tasya yoginaḥ samāhitaṃ yat cittaṃ tasyopamocyate—

yathā dīpaḥ pradīpo nivāta-stho nivāte vāta-varjite deśe sthito neṅgate na calati, sopamā upamīyate’nayety upamā yogajñaiś citta-pracāra-darśibhiḥ smṛtā cintitā yogino yata-cittasya saṃyatāntaḥ-karaṇasya yuñjato yogam anutiṣṭhata ātmanaḥ samādhim anutiṣṭhata ity arthaḥ

 

Rāmānuja


nivātastho dīpo yathā neṅgate na calati; acalas saprabhas tiṣṭhati; yatacittasya nivṛttasakaletaramanovṛtteḥ yoginaḥ ātmani yogaṃ yuñjataḥ ātmasvarūpasya sopamā; nivātasthatayā niścalasaprabhadīpavan nivṛttasakalamanovṛttitayā niścalo jñānaprabha ātmā tiṣṭhaītyarthaḥ

 

Śrīdhara


ātmaikyākāratayāvasthitasya cittasyopamānam āha yatheti | vāta-śūnye deśe sthito dīpo yathā neṅgate na vicalati | sopamā dṛṣṭāntaḥ | kasya ? ātma-viṣayaṃ yogaṃ yuñjato ‚bhyasyato yoginaḥ | yataṃ niyataṃ cittaṃ yasya tasya niṣkampatayā prakāśakatayā cācañcalaṃ tac cittaṃ tadvat tiṣṭhatīty arthaḥ

 

Madhusūdana


samādhau nivṛttikasya cittasyopamānam āha yatheti | dīpa-calana-hetunā vātena rahite deśe sthito dīpo yathā calana-hetv-abhāvān neṅgate na calati, sopamā smṛtā sa dṛṣṭāntaś cintito yogajñaiḥ | kasya ? yogina ekāgra-bhūmau samprajñāta-samādhi-mato ‚bhyāsa-pāṭavād yata-cittasya niruddha-sarva-citta-vṛtter asamprajñāta-samādhi-rūpaṃ yogaṃ nirodha-bhūmau yuñjato ‚nutiṣṭhato ya ātmāntaḥkaraṇaṃ tasya niścalatayā sattvodrekeṇa prakāśakatayā ca niścalo dīpo dṛṣṭānta ity arthaḥ|

ātmano yogaṃ yuñjata iti vyākhyāne dārṣṭāntikālābhaḥ sarvāvasthasyāpi cittasya sarvadātmākāratayātma-pada-vaiyarthyaṃ ca | na hi yogenātmākāratā cittasya sampādyate, kintu svata evātmākārasya sato ‚nātmākāratā nivartyata iti | tasmād dārṣṭāntika-pratipādanārtham evātma-padam | yata-cittasyeti bhāva-paro nirdeśaḥ karma-dhārayo vā yatasya cittasyety arthaḥ

 

Viśvanātha


nivāta-stho nirvāta-deśa-sthito dīpo neṅgate na calati yaḥ sa eva dīpa upamā yathā yathāvad ity arthaḥ | so ‚ci lope cet pāda-pūraṇam [Pāṇ 6.1.134] iti sandhiḥ | kasyopamā ity ata āha yogina iti

 

Baladeva


tadā yogī kīdṛśo bhavatīty apekṣāyām āha yatheti | nirvāta-deśa-stho dīpo neṅgate na calati niścalaḥ sa-prabhas tiṣṭhati sa dīpo yathā yathāvad upamā yogajñaiḥ smṛtā cintitā | sopamety atra so ‚ci lope cet pāda-pūraṇam [Pāṇ 6.1.134] iti sūtrāt sandhiḥ | upamā-śabdenopamānaṃ bodhyam | kasyety āha yogina iti | yata-cittasya niruddha-sarva-citta-vṛtter ātmano yogaṃ dhyānaṃ yuñjato ‚nutiṣṭhataḥ | nivṛtta-sakaletara-citta-vṛttir abhyudita-jñāna-yogī niścala-sa-pradīpa-sadṛśo bhavatīti

 
 

Michalski


„Jak łuczywo, osłonione od wiatru, nie miga” – to porównanie odpowiada joginowi, który swe myśli powściągnął i ćwiczy się w oddaniu samego siebie.

 

Olszewski


Yogin jest jako lampa, której płomień, zabezpieczony od wiatru, nie drga, jeżeli ujarzmiwszy myśl swoją, oddaje się Jedności mistycznej.

 

Dynowska


Nieruchoma jak płomień lampy w bezwietrznym powietrzu, jest niewzruszona świadomość Mędrca, który w Jodze pogrążony trwa.

 

Sachse


Panującego nad sobą, dostępującego jogi jogina
najlepiej porównać do płomienia
nieruchomego w miejscu bezwietrznym.

 

Kudelska


Lampa, która nawet nie drgnie w bezwietrznym powietrzu,
Podobna jest umysłowi jogina, którego myśl jest zharmonizowana i który pogrążony jest w jodze.

 

Rucińska


Jak płomień w miejscu bezwietrznym nie chwieje się, tak wygląda
Umysł jogina, co jogę uprawia opanowany.

 

Szuwalska


Tak jak płomień, co nie drży w bezwietrznym ustroniu,
Nieporuszony jogin skupia umysł w sobie.

 
 

Both comments and pings are currently closed.