BhG 6.18

yadā viniyataṃ cittam ātmany evāvatiṣṭhate
niḥspṛhaḥ sarva-kāmebhyo yukta ity ucyate tadā

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna


yadā (kiedy) viniyatam (całkowicie okiełznany) cittam (umysł) ātmani eva (jedynie w jaźni) avatiṣṭhate (pozostaje),
tadā (wtedy) sarva-kāmebhyaḥ (od wszelkich rozkoszy) niḥspṛhaḥ (powstrzymujący się) yukta iti (zaprzężonym) ucyate (jest nazywany).

 

analiza gramatyczna

yadā av. kiedy (korelatyw do: tadā – wtedy, wówczas);
viniyatam vi-ni-yata (ni-yam – zatrzymywać, regulować) PP 1i.1 n. uregulowany, okiełznany, zatrzymany;
cittam citta (cit – myśleć, poznawać) PP 1i.1 n. pomyślane, umysł, świadomość;
ātmani ātman 7i.1 m. w jaźni, w sobie;
eva av. z pewnością, właśnie, dokładnie, jedynie;
avatiṣṭhate ava-sthā (schodzić w dół, zatrzymywać się) Praes. Ā 1c.1 pozostaje;
niḥspṛhaḥ nir-spṛha 1i.1 m. bez tęsknot, powstrzymujący się od (od: niḥ – wolny od, bez; spṛh – tęsknić, pragnąć, spṛhā – pragnienie, tęsknota, zazdrość; niḥspṛha – powstrzymujący się od, wymaga ablativusu);
sarva-kāmebhyaḥ sarva-kāma 5i.3 n. ; sarvebhyaḥ kāmebhya itiod wszystkich pragnień (od: sarva – wszystko; kam –pragnąć, kochać, tęsknić, kāma – pragnienie, żądze;);
yuktaḥ yukta (yuj – zaprzęgać, łączyć) PP 1i.1 m. połączony, zaprzęgnięty, zajęty, właściwy, odpowiedni;
iti av. tak (zaznacza koniec wypowiedzi);
ucyate vac (mówić) Praes. pass. 1c.1 mówi się o, jest nazywany;
tadā av. wtedy, wówczas;

 

warianty tekstu


avatiṣṭhate → avatiṣṭhati (pozostaje);

 
 

Śāṃkara


athādhunā kadā yukto bhavati ? ity ucyate—

yadā viniyataṃ viśeṣeṇa niyataṃ saṃyatam ekāgratām āpannaṃ cittaṃ hitvā bāhyārtha-cintām ātmany eva kevale’vatiṣṭhate, svātmani sthitiṃ labhate ity arthaḥ | niḥspṛhaḥ sarva-kāmebhyo nirgatā dṛṣṭādṛṣṭa-viṣayebhyaḥ spṛhā tṛṣṇā yasya yoginaḥ sa yuktaḥ samāhita ity ucyate tadā tasmin kāle

 

Rāmānuja


yadā prayojanaviṣayaṃ cittam ātmany eva viniyatam viśeṣeṇa niyataṃ niratiśayaprayojanatayā tatraiva niyataṃ niścalam avatiṣṭhate, tadā sarvakāmebhyo nisspṛhas san yukta ity ucyate yogārha ity ucyate

 

Śrīdhara


kadā niṣpanna-yogaḥ puruṣo bhavatīty apekṣāyām āha yadeti | viniyataṃ viśeṣeṇa niruddhaṃ sac-cittam ātmany eva yadā niścalaṃ tiṣṭhati | kiṃ ca sarva-kāmebhya aihikāmuṣmika-bhogebhyo niḥspṛho vigata-tṛṣṇo bhavati | tadā muktaḥ prāpta-yoga ity ucyate

 

Madhusūdana


evam ekāgra-bhūmau samprajñātaṃ samādhim abhidhāya nirodha-bhūmāv asamprajñātaṃ samādhiṃ vaktum upakramate yadeti | yadā yasmin kāle para-vairāgya-vaśād viniyataṃ viśeṣeṇa niyataṃ sarva-vṛtti-śūnyatām āpāditaṃ cittaṃ vigata-rajas-tamaskam antaḥkaraṇa-sattvaṃ svacchatvāt sarva-viṣayākāra-grahaṇa-samartham api sarvato-niruddha-vṛttikatvād ātmany eva pratyak citi anātmānuparakte vṛtti-rāhitye 'pi svataḥ-siddhasyātmākārasya vārayitum aśakyatvāc citer eva prādhānyān nyag-bhūtaṃ sad avatiṣṭhate niścalaṃ bhavati | tadā tasmin sarva-vṛtti-nirodha-kāle yuktaḥ samāhita ity ucyate | kaḥ ? yaḥ sarva-kāmebhyo niḥspṛhaḥ | nirgatā doṣa-darśanena sarvebhyo dṛṣṭādṛṣṭa-viṣayebhyaḥ kāmebhyaḥ spṛhā tṛṣṇā yasyeti paraṃ vairāgyam asamprajñāta-samādher antaraṅgaṃ sādhanam uktam | tathā ca vyākhyātaṃ prāk

 

Viśvanātha


yogī niṣpanna-yogaḥ kadā bhaved ity ākāṅkṣāyām āha yadeti | viniyataṃ niruddhaṃ cittam ātmani svasminn evāvatiṣṭhate niścalī-bhavatīty arthaḥ

 

Baladeva


yogī niṣpanna-yogaḥ kadā syād ity apekṣāyām āha yadeti | yogam abhyasyato yoginaś cittam yadā viniyataṃ niruddhaṃ sadātmany eva svasminn evāvasthitaṃ sthiraṃ bhavati, tad-ātmetara-sarva-spṛhā-śūnyo yukto niṣpanna-yogaḥ kathyate

 
 

Michalski


Czyja myśl, powściągnięta, cała spoczywa w Atmanie, ten niepragnący jakiejkolwiek rozkoszy, zwie się joginem, oddanym.

 

Olszewski


Kiedy w siebie utkwiwszy myśl swoją, całkiem zwyciężoną, człowiek się wyzwoli z żądz, wtedy jest zwany zjednoczonym.

 

Dynowska


Gdy jego opanowana myśl, wolna od tęsknot, choćby od najpożądańszych przedmiotów, jest cała w Duchu skupiona, rzec o nim można – „utwierdzon jest w Jodze”.

 

Sachse


Kiedy jogin skupia na atmanie myśl okiełznaną,
i kiedy nie żywi żadnych pragnień,
wówczas mówi się o nim, że dostąpił jogi.

 

Kudelska


Człowiek, którego myśl jest zharmonizowana, skupiona tylko na atmanie,
Który wolny od wszelkich namiętności, taki człowiek nazywany jest joginem.

 

Rucińska


Gdy powściągnięta świadomość zatrzyma się w Sobie, wtedy
Niczego już nie pragnący skupionym jest nazywany.

 

Szuwalska


Kiedy skupi on w sobie myśli pokonane
I wyzwoli się z wszelkich materialnych pragnień,
Wtedy można powiedzieć, że osiągnął sukces.

 

Babkiewicz

Gdy myśl jego powściągnięta
w jaźni tylko pozostaje,
nie lgnie on do żadnych uciech –
zaprzęgniętym jest nazwany.

 
 

Both comments and pings are currently closed.