BhG 18.36

analiza syntaktyczna

he bharatarṣabha (o byku wśród Bharatów!),
idānīm tu (ale teraz) [tvam] (ty) tri-vidham sukham (o trojakim szczęściu) me (ode mnie) śṛṇu (słuchaj).
yatra [sukhe] (w którym szczęściu) [puruṣaḥ] (człowiek) abhyāsāt (z powodu praktyki) ramate (raduje się),
duḥkhānta ca (i kres cierpienia) nigacchati (osiąga).

analiza gramatyczna

sukham	–	sukha 2i.1 n. – radość, komfort (od: su – prefiks: dobry, wspaniały, piękny, szlachetny; kha – zagłębienie, otwór, piasta; su-kha – radość, szczęście, dosłownie: dobre zagłębienie [przez które przechodzi oś rydwanu] stąd poruszanie się gładko; lub od: su- √ sthā; przeciwieństwo do: duḥkha  – cierpienie, niedola);
tu	–	av. – ale, wtedy, z drugiej strony, i;
idānīm	–	av. – teraz, właśnie, dzisiaj;
tri-vidham	–	tri-vidha 2i.1 n. – trojakie, mające trzy części (od: tri – trzy; vi- √ dhā – rozdzielać, vidhā – dział, część);
śṛṇu	–	√ śru (słuchać) Imperat. P 2c.1 – słuchaj;
me	–	asmat sn. 6i.1 – mój (skrócona forma od: mama);
bharata-rṣabha	–	bharata-rṣabha 8i.1 m. ; TP : bharatāṇāṃ ṛṣabha iti – o byku wśród Bharatów (od: √ bhṛ – dzierżyć lub bharata – król Bharata, utrzymywany, aktor, w l. mnogiej – potomkowie Bharaty; ṛṣabha – byk, dominujący, najlepszy);
abhyāsāt	–	abhy-āsa 5i.1 m. – od powtarzania, od praktyki, od dyscypliny (od: abhi- √ as – powtarzać, studiować);
ramate	–	√ ram (radować się, bawić) Praes. Ā 1c.1 – znajduje radość;
yatra	–	av. – gdzie, w jakim miejscu, kiedy (korelatyw do: tatra);
duḥkhāntam	–	duḥkha-anta 2i.1 m. ; TP : duḥkhasyāntam iti – kres cierpienia (od: dur / dus – prefiks: trudny, zły, twardy; duḥ-kha – ból, cierpienie; dosłownie: dobre i złe zagłębienie [przez które przechodzi oś rydwanu], stąd poruszanie się z oporem; anta – koniec, limit, granica, śmierć);
ca	–	av. – i;
nigacchati	–	ni- √ gam (osiągać) Praes. P 1c.1 – osiąga;

warianty tekstu

tri-vidhaṃ zamienia się miejscem z śṛnu me;
ca nigacchati → ca niyacchati / na nigacchati / ca na gacchati (i osiąga / nie osiąga / i nie idzie);

Śāṃkara

guṇa-bhedena kriyāṇāṃ kārakāṇāṃ ca tri-vidho bheda uktaḥ | athedānīṃ phalasya sukhasya tri-vidho bheda ucyate—
sukhaṃ tv idānīṃ tri-vidhaṃ śṛṇu samādhānaṃ kurv ity etat, me mama bharatarṣabha | abhyāsāt paricayād āvṛtte ramate ratiṃ pratipadyate yatra yasmin sukhānubhave duḥkhāntaṃ ca duḥkhāvasānaṃ duḥkhopaśamaṃ ca nigacchati niścayena prāpnoti

Rāmānuja

komentarz wspólny przy BhG 18.37

Śrīdhara

komentarz wspólny przy BhG 18.37

Viśvanātha

komentarz wspólny przy BhG 18.37

Baladeva

komentarz wspólny przy BhG 18.37

Michalski

A teraz wysłuchaj odemnie o trojakiej radości, Bharato-byku! Radość, która przez powtarzanie się nabiera uroku i przez, którą dochodzimy do kresu boleści,

Olszewski

Posłuchaj jeszcze, o książę, o trzech rodzajach przyjemności, kiedy człowiek przez ćwiczenie utrzymuje swą dusze w radości i bierze rozbrat ze smutkiem.

Dynowska

A teraz usłysz ode Mnie, o Bharato mocarny, o trzech radości odmianach: ta, którą człowiek w samoopanowaniu znajduje, która kres kładzie wszelkiemu cierpieniu,

Sachse

A teraz, o najlepszy z Bharatów,
usłysz ode mnie o trojakim szczęściu.
Gdy jego słodyczy
zaznaje się dopiero po wielu próbach,
i [dopiero po wielu próbach]
dochodzi się do kresu nieszczęścia;

Kudelska

Teraz, posłuchaj, najlepszy z Bharatów, o trzech rodzajach szczęścia,
W szczęściu człowiek, po długich ćwiczeniach, radość znajduje i osiąga stan pozbawiony bólu.

Rucińska

Teraz o szczęściu trojakim posłuchaj, pierwszy z Bharatów,
Które kres kładzie cierpieniom i radość daje z ćwiczenia,

Szuwalska

brak

Babkiewicz

Słuchaj teraz, o buhaju,
o trojakiej szczęśliwości,
w której radość jest z praktyki
przynoszącej kres cierpieniu.