BhG 11.31

analiza syntaktyczna

ugra-rūpaḥ (straszliwa postać) bhavān (Pan) kaḥ [iti] (kto?)
[tvam tat] (ty to) me (mi) ākhyāhi (powiedz).
te (tobie) namaḥ (pokłon) astu (niechaj będzie).
he deva-vara (o najlepszy z niebian!) [tvam] (ty) prasīda (bądź zadowolony).
[aham] (ja) ādyam bhavantam (pierwszego ciebie) vijñātum (poznać) icchāmi (pragnę),
hi (zaiste) tava (twojej) pravṛttim (aktywności) na prajānāmi (nie rozumiem).

analiza gramatyczna

ākhyāhi	–	ā- √ khyā (mówić) Imperat. P 2c.1 – powiedz, obwieść;
me	–	asmat sn. 4i.1 – mi (skrócona forma od: mahyam);
kaḥ	–	kim sn. 1i.1 m. – kto?;
bhavān	–	bhavant 1i.1 m. – pan (od: √ bhū – być, bha-vant – tytuł honoryfikatywny, wygląda tak samo jak PPr od √ bhū, ale różni się odmianą w: nominativus liczby poj.; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza);
ugra-rūpaḥ	–	ugra-rūpa 1i.1 m. ; BV : yasya rūpam ugram asti saḥ  – ten, którego postać jest przerażająca (od: ugra – silny, straszny, okrutny; √ rūp – formować, rūpa – postać, kształt, piękno);
namaḥ	–	namaḥ 1i.1 n. – pokłon, cześć (od: √ nam – zginać się, kłaniać);
astu	–	√ as (być) Imperat. P 1c.1 – niech będzie;
te	–	yuṣmat sn. 4i.1 – tobie (skrócona forma od: tubhyam);
deva-vara	–	deva-vara 8i.1 m. ; TP : devānāṃ vareti – o najlepszy wśród niebian (od: √ div – jaśnieć, bawić się, deva – bóg, niebianin; √ vṛ – wybierać, lubić, vara – wybrany, najlepszy, doskonały);
prasīda	–	pra- √ sad (osiąść, stać się zadowolonym, odnieść sukces) Imperat. P 2c.1 – bądź zadowolony;
vijñātum	–	vi- √ jñā (rozróżniać, wiedzieć, rozumieć) inf. – zrozumieć;
icchāmi	–	√ iṣ (pragnąć) Praes. P 3c.1 – pragnę;
bhavantam	–	bhavant 2i.1 m. – pana (od: √ bhū – być, bha-vant – tytuł honoryfikatywny, wygląda tak samo jak PPr od: √ bhū, ale różni się odmianą w: nominativus liczby poj.; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza);
ādyam	–	ādya 2i.1 m. – pierwszego, głównego, najlepszego;
na	–	av. – nie;
hi	–	av. – ponieważ, albowiem, właśnie, zaiste, z pewnością;
prajānāmi	–	pra- √ jñā (rozumieć) Praes. P 3c.1 – rozumiem, pojmuję;
tava	–	yuṣmat sn. 6i.1 – twoja;
pravṛttim	–	pravṛtti 2i.1 f. – aktywność, działanie (od: pra- √ vṛt – wprawiać w ruch, obracać, dziać się);

warianty tekstu

bhavān → bhagavān (Pan);
te deva-vara → deveśa-vara (najlepszy wśród władców niebian);
vijñātum → vijñātam (zrozumiałego);
hi → ca (i);

Śāṃkara

yataḥ evam ugra-svabhāvaḥ, ataḥ—
ākhyāhi kathaya me mahyaṃ ko bhavān ugra-rūpaḥ krūrākāraḥ | namo’stu te tubhyaṃ he deva-vara devānāṃ pradhāna, prasīda prasādaṃ kuru | vijñātuṃ viśeṣeṇa jñātum icchāmi bhavantam ādyam ādau bhavam ādyam, na hi yasmāt prajānāmi tava tvadīyāṃ pravṛttiṃ ceṣṭam

Rāmānuja

„darśayātmānam avyayam” iti tavāiśvaryaṃ niraṅkuśaṃ sākṣātkartuṃ prārthitena bhavatā niraṅkuśam aiśvaryaṃ darśayatā atighorarūpam idam āviṣkṛtam / atighorarūpaḥ ko bhavān, kiṃ kartuṃ pravṛtta iti bhavantaṃ jñātum icchāmi / tavābhipretāṃ pravṛttiṃ na jānāmi / etad ākhyāhi me / namo 'stu te devavara! prasīda namas te 'stu sarveśvara; evaṃ kartum, anenābhiprāyeṇedaṃ saṃhartṛrūpam āviṣkṛtam ity uktvā prasannarūpaś ca bhava

Śrīdhara

yata evaṃ tasmād ākhyāhīti | bhavān ugra-rūpaḥ kaḥ ? ity ākhyāhi ākhyāhi kathaya | te tubhyaṃ namo 'stu | he deva-vara prasīda prasanno bhava | bhavantam ādyaṃ puruṣaṃ viśeṣeṇa jñātum icchāmi | yatas tava pravṛttim ceṣṭāṃ kim artham evaṃ pravṛtto 'sīti na jānāmi | evaṃ bhūtasya tava pravṛttiṃ vārtām api na jānāmīti

Madhusūdana

yasmād evaṃ tasmād ākhyāhīti | evam ugra-rūpaḥ krūrākāraḥ ko bhavān ity ākhyāhi kathaya me mahyam atyantānugrāhyāya | ataeva namo 'stu te tubhyaṃ sarva-gurave he deva-vara prasīda prasādaṃ kraurya-tyāgaṃ kuru | vijñātum viśeṣeṇa jñātum icchāmi bhavantam ādyaṃ sarva-kāraṇaṃ, na hi yasmāt tava sakhāpi san prajānāmi tava pravṛttim ceṣṭām

Viśvanātha

brak komentarza do BhG 11.35

Baladeva

evaṃ viśva-rūpaṃ vyañjita-kāla-śaktiṃ bhagavantam upavarṇya tat-tattva-vid apy arjunaḥ sva-jñāna-dārḍhyāya pṛcchati ākhyāhīti | darśayātmānam avyayam iti sahasra-śīrṣādi-lakṣaṇam aiśvaraṃ rūpaṃ darśayitum arthitena bhagavatā tad-rūpaṃ pradarśya tasya punar atighorā saṃhartṛtā pradarśyate | tatrogra-rūpo bhavān ka ity ākhyāhi kathaya | he deva-vara ! te namo 'stu | prasīda tyajogra-rūpatām | ādyaṃ bhavantam ahaṃ viśeṣeṇa jñātum icchāmi | tava pravṛttiṃ ceṣṭāṃ ca na hi prajānāmi | kim artham evaṃ pravṛtto 'sīti tat-prayojanaṃ cākhyāhīti

Michalski

Wyjaw mi, ktoś ty jest – w twej straszliwej postaci! – Bądź pochwalony, najwyższy Boże, bądź miłościwy! – Chciałbym cię poznać takim, jakim byłeś w najdawniejszych czasach, – gdyż nie mogę pojąć twego zjawiska.

Olszewski

Opowiedz mi, ktoś ty, Boże straszliwy! Chwała ci, Boże najwyższy! Bądź mi miłościw. Pragnę cię poznać, treści pierwotna, albowiem nie widzę, jakiemi drogami chodzą uczynki twoje.

Dynowska

Istotę Twoją odsłoń mi, Panie, ta straszna Twa postać grozą uderza; we czci na twarz przed Tobą upadam, ulituj się przepotężny Panie, Twą prawdziwą chcę poznać Istotę, tej potęgi Twej niewstrzymany pęd wstrząsa i przeraża.

Sachse

Powiedz mi, kim jesteś ty, którego postać budzi lęk!
Chwała ci, o najlepszy z bogów, bądź nam łaskaw!
Chcę cię poznać, ciebie, który jesteś pierwszy,
albowiem nie znam twej mocy!

Kudelska

O panie, któryś najlepszy wśród bogów, wyjaw mi, kim jesteś, Tobie, którego postać tak przeraża, pokłon składam,
Bądź miłosierny, chcę poznać tego, który był na początku, ujawnij mi twoje działanie.

Rucińska

Kim jesteś, Panie okrutnej postaci?
Wyjaw mi! Pokłon Ci, najpierwszy z bogów!
Zmiłuj się! Poznać chcę Ciebie, Pierwszego,
bo nie znam Twego posłannictwa, Panie!

Szuwalska

Kim jest ta groźna postać? Składam Ci pokłony
I błagam, proszę, łaski, o Niezwyciężony!
Chcę zobaczyć Cię takim, jakim byłeś dawniej.
Wyjaśnij swe zamiary. Twój cel poznać pragnę.«

Jurewicz

Powiedz, kim jesteś, o Panie w postaci groźnej!
Składam ci hołd, zmiłuj się, Boże najlepszy!
Chcę poznać Ciebie, pierwotny Panie,
bo nie rozumiem twojego działania!”.

Babkiewicz

Powiedz kim jesteś,
Panie w groźnym kształcie?
O pierwszy z bogów,
rad bądź! Pokłon tobie!
Panie pierwotny,
ciebie pragnę poznać,
twej aktywności
wcale nie pojmuję.