BhG 17.13

analiza syntaktyczna

vidhi-hīnam (pozbawioną zasad) asṛṣṭānnam (w której nie rozdaje się jadła) mantra-hīnam (pozbawioną świętych formuł) adakṣiṇam (pozbawioną wynagrodzenia dla kapłana) śraddhā-virahitam (pozbawioną wiary) yajñam (ofiarę) tāmasam (tamasową) paricakṣate (nazywają).

tłumaczenie polskie

Taką ofiarę nazywają tamasową, w której brak zasad, w której nie rozdaje się jadła,
która pozbawiona jest świętych formuł, wynagrodzenia dla kapłana i wiary.

analiza gramatyczna

vidhi-hīnam	–	vidhi-hīna 2i.1 m. ; yo vidhibhir hīno ‘sti tam – tego, który jest pozbawiony zasad (od: vidhi – zasada, nakaz, prawo; hīna – porzucony, mały, w złożeniach: wolny od, bez, pozbawiony czego? wymaga instrumentalisu, ablativusa lub locativusa);
asṛṣṭānnam	–	asṛṣṭa-anna 2i.1 m. ; BV : yasmin annaṃ sṛṣtaṇ nāsti tam vidhibhir hīno ‘sti tam – w której jadło nie jest rozdawane (od: ( √ sṛj – uwalniać, emitować, PP sṛṣṭa – uwolnione, wypuszczone, rozdane; √ ad – jeść, PP anna – jadło);
mantra-hīnam	–	mantra-hīna 2i.1 m. ; yo mantrair hīno ‘sti tam – tego, który jest pozbawiony świętych formuł (od: √ mantṛ – myśleć, doradzać, mantra – święta formuła; hīna – porzucony, mały, w złożeniach: wolny od, bez, pozbawiony czego? wymaga instrumentalisu, ablativusa lub locativusa);
adakṣiṇam	–	a-dakṣiṇa 2i.1 m. ; BV : yasmin dakṣinā nāsti tam – w której nie ma wynagrodzenia dla kapłana (od: dakṣiṇa – prawy, południowy, szczery, okrążanie na znak szacunku, dakṣiṇā – wynagrodzenie dla kapłana);
śraddhā-virahitam	–	śraddhā-virahita 2i.1 m. ; yaḥ śraddhayā virahito ‘sti tam – tego, który pozbawiony jest wiary (od: śrat  – w złożeniach: wiara; √ dhā – pokładać [wiarę]; śraddhā – wiara, przekonanie; vi-rahita – opuszczony, porzucony, samotny, pozbawiony czego? wymaga instrumentalisu lub genetivusu);
yajñam	–	yajña 2i.1 m. – ofiarę, czczenie (od: √ yaj – poświęcać, składać w ofierze, czcić);
tāmasam	–	tāmasa 2i.1 m. – związany z tamasem, tamasowy (od: √ tam – dławić się, mdleć, znikać, zatrzymywać; tamas – ciemność, mrok, tępota, bierność, jedna z trzech gun);
paricakṣate	–	pari- √ cakṣ (nazywać) Praes. Ā 1c.3 – nazywają;

warianty tekstu

asṛṣṭānnaṃ → amṛṣṭānnaṃ / asṛṣṭārthaṃ / anuṣṭhānaṃ (w której jadło nie jest umyte / w której dobra nie są rozdawane / praktykowaną [bez zasad]);
śraddhā-virahitaṃ → śraddhā-vivarjitaṃ (pozbawioną wiary);
yajñaṃ → yac ca (i którą);

Śāṃkara

vidhi-hīnaṃ yathā-codita-viparītam, asṛṣṭānnaṃ brāhmaṇebhyo na sṛṣṭaṃ na dattam, annaṃ yasmin yajñe so’sṛṣṭānnas tam asṛṣṭānnam | mantra-hīnaṃ mantrataḥ svarato varṇato vā viyuktaṃ mantra-hīnam, adakṣiṇam ukta-dakṣiṇā-rahitam, śraddhā-virahitaṃ yajñaṃ tāmasaṃ paricakṣate tamo-nirvṛttaṃ kathayanti

Rāmānuja

vidhihīnam brāhmaṇoktihīnam; sadācārayuktair vidvadbhir brāhmaṇair yajasvetyuktihīnam ityarthaḥ; asṛṣṭānnaṃ acoditadravyam, mantrahīnam adakṣiṇaṃ śraddhāvirahitaṃ ca yajñaṃ tāmasaṃ paricakṣate

Śrīdhara

tāmasaṃ yajñam āha vidhi-hīnam iti | vidhi-hīnaṃ śāstrokta-vidhi-śūnyam asṛṣṭānnaṃ brāhmaṇādibhyo na sṛṣṭaṃ na niṣpāditam annaṃ yasmiṃs tam | mantrair hīnaṃ | yathokta-dakṣiṇā-rahitaṃ śraddhā-śūnyaṃ ca yajñaṃ tāmasaṃ paricakṣate kathayanti śiṣṭāḥ

Madhusūdana

yathā-śāstra-bodhita-viparītam anna-dāna-hīnaṃ svarato varṇataś ca mantra-hīnaṃ yathokta-dakṣiṇā-hīnam ṛtvig-dveṣādinā śraddhā-rahitaṃ tāmasaṃ yajñaṃ paricakṣate śiṣṭāḥ | vidhi-hīnatvādy-ekaika-viśeṣaṇaḥ pañca-vidhaḥ sarva-viśeṣaṇa-samuccayena caika-vidha iti ṣaṭ | dvi-tri-catur-viśeṣaṇa-samuccayena ca bahavo bhedās tāmasa-yajñasya jñeyāḥ | rājase yajñe 'ntaḥ-karaṇa-śuddhy-abhāve 'pi phalotpādakam apūrvam asti yathā-śāstram anuṣṭhānāt | tāmase tv ayathā-śāstrānuṣṭhānān na kim apy apūrvam astīty atiśayaḥ

Viśvanātha

asṛṣṭānnam anna-dāna-rahitam

Baladeva

vidhīti asṛṣṭānnam anna-dāna-rahitaṃ mantra-hīnaṃ svarato varṇataś ca hīnena mantraṇopetaṃ śraddhā-virahitaṃ ṛtvig-vidveṣāt

Michalski

Ofiara, która została złożoną bez zachowaniu przepisów, bez ofiarowania pokarmów, bez hymnów, bez zapłaty za nią, taka ofiara, całkiem pozbawiona wiary, nazywa się tamas.

Olszewski

Ofiara, spełniona niezgodnie z przepisami, bez rozdawania pokarmów, bez hymnów, bez wynagrodzenia dla kapłana, bez wiary, zowie się ofiarą mroku.

Dynowska

Zaś ze wskazówkami Ksiąg świętych niezgodna, żywej wiary wyzbyta, bez Mantramów sprawowana, oraz poświęconej nie rozdając strawy, ani przepisanych darów, jest zaiste w ciemności poczęta.

Sachse

Natomiast za ofiarę pełną tamasu uważa się taką,
która została spełniona wbrew przepisom,
bez ofiarowania pożywienia,
bez [recytacji] mantr, bez zapłaty i bez wiary.

Kudelska

Ofiara, która odrzuca wszelkie wskazówki ksiąg oraz święte hymny, która nie jest związana z rozdawaniem resztek uświęconej strawy,
Ani z należytą zapłatą dla kapłanów i wiary w niej nie ma, taka ofiara jest uznana za rzynależną ludziom o mrocznej naturze.

Rucińska

Ofiarę nieprzepisową, bez poczęstunku, bez mantry,
Nieopłaconą, bez wiary – za tamasową uznają.

Szuwalska

lecz ofiara, która
Składana jest bez wiedzy, ofiarowania potraw,
Bez hymnów i zapłaty ani nawet wiary,
Jest bez wątpienia zwana obrzędem bierności.