BhG 11.17

kirīṭinaṃ gadinaṃ cakriṇaṃ ca tejo-rāśiṃ sarvato dīptimantam
paśyāmi tvāṃ durnirīkṣyaṃ samantād dīptānalārka-dyutim aprameyam

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.


analiza syntaktyczna


[aham] (ja) kirīṭinam (posiadającego diadem) gadinam (posiadającego buławę) cakriṇam ca (i posiadającego dysk) sarvataḥ (zewsząd) dīpti-mantam (mającego blask) tejo-rāśim (mającego gromadę promieni) dīptānalārka-dyutim (mającego blask płonącego ognia i słońca) aprameyam (nie do zmierzenia) durnirīkṣyam (trudnego do obserwowania) tvām (ciebie) samantāt (ze wszystkich stron) paśyāmi (widzę).
 

tłumaczenie polskie


Wszędzie widzę ciebie z promieniami mocy,
z diademem, z buławą, z dyskiem, płomiennego,
jaśniejącego blaskiem Słońca i płonącego ognia,
trudno patrzeć na ciebie niezmierzonego.
 

analiza gramatyczna

kirīṭinam kirīṭin 2i.1 m. posiadającego diadem (od: kirīṭa – diadem, tiara, korona; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne);
gadinam gadin 2i.1 m. posiadającego buławę (od: gadā – buława, maczuga; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne);
cakriṇam cakrin 2i.1 m. posiadającego dysk (od: car – ruszać się lub od: kṛ – robić, cakra – koło, cykl, dysk; -in, -min, -vin – sufiksy tworzące przymiotniki posesywne);
ca av. i;
tejo-rāśim tejo-rāśi 2i.1 m. ; BV : yasya tejaso rāśir asti tamtego, który posiada wielki blask (od: tij – stawać się ostrym, znosić cierpliwie, tejas – ostrość, gorąco, blask, moc, witalność, nasienie; rāśi – sterta, masa, kupa, mnogość);
sarvataḥ av. zewsząd, całkowicie, wszędzie, ze wszystkich stron (od: sarva – wszystko; ablativus nieodmienny zakończony na -tas);
dīptimantam dīptimant 2i.1 m. posiadającego blask (od: dīp – jaśnieć, płonąć, dīpti – blask, światło; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza);
paśyāmi dṛś (patrzeć) Praes. P 3c.1 widzę;
tvām yuṣmat sn. 2i.1ciebie;
durnirīkṣyam durnirīkṣya (duḥ-niḥ-īkṣ – patrzeć z trudem) PF 2i.1 m. trudnego do obserwowania;
samantāt av. ( 5i.1 ) – ze wszystkich stron, wokół, całkowicie (od: saṃ-anta – mający wszędzie końce, całkowity; mający razem końce, graniczący);
dīptānalārka-dyutim dīpta-anala-arka-dyuti 2i.1 m. ; DV / BV : yasya dīptasyānalasyārkasya ca dyutir asti tamtego, który posiada blask płonącego ognia i słońca (od: dīp – jaśnieć, płonąć, PP dīpta – jaśniejący, płomieniejący; an – oddychać, żyć, anala – ogień; arc – jaśnieć, wychwalać, arka – słońce; div – jaśnieć, dyu – dzień, niebiosa, jasność, dyuti – majestat, jasność, splendor);
aprameyam a-pra-meya (pra- – odmierzać) PF 2i.1 m. nie do zmierzenia, nieograniczonego;

 

warianty tekstu


tvāṃ → tvā (ciebie);
durnirīkṣyaṃ → durnirīkṣaṃ (z trudem widzianego);
 
 



Śāṃkara


kiṃ ca—
kirīṭiānaṃ kirīṭāṃ nāma śirobhūṣaṇaviśeṣas tat yasyāsti saḥ kirīṭī taṃ kirīṭiānam, tathā gadinaṃ gadāsya vidyate iti gadī taṃ gadinam, tathā cakriṇaṃ caktram asyāstīti cakrī taṃ cakriṇaṃ ca, tejo-rāśiṃ tejaḥpujaṃ sarvatodīptimantaṃ sarvatodīptir asyāstīti sarvatodīptimān, taṃ sarvatodīptimantaṃ paśyāmi tvāṃ durnirīkṣyaṃ samantāt samantataḥ sarvatra dīptānalārkadyutim analaś cārkaś cānalārkau dīptau analārkau dīptānalārkau tayoḥ dīptānalārkayoḥ dyutiriva dyutis tejo yasya tava sa tvaṃ dīptānalārkadyutis taṃ tvāṃ dīptānalārkadyatim aprameyaṃ na prameyam aśakyaparicchedam ity etat
 

Rāmānuja


tejorāśiṃ sarvato dīptimantaṃ samantād durnirīkṣaṃ dīptānalārkadyutim aprameyaṃ tvāṃ kirīṭinaṃ gadinaṃ cakriṇaṃ ca paśyāmi
 

Śrīdhara


kiṃ ca kirīṭinam iti | kirīṭinaṃ mukuṭavantam | gadinaṃ gadāvantaṃ | cakriṇaṃ cakravantaṃ ca | sarvato dīptimantam tejaḥ-puñja-rūpaṃ tathā durnirīkṣyaṃ draṣṭum aśakyam | tatra hetuḥ – dīptayor analārkayor dyutir iva dyutis tejo yasya tam | ataevāprameyam evaṃbhūta iti niścetum aśakyaṃ tvāṃ samantataḥ paśyāmi
 

Madhusūdana


tam eva viśvarūpaṃ bhagavantaṃ prakārānantaraṃ viśinaṣṭi kirīṭinam iti | kirīṭa-gadā-cakra-dhāriṇaṃ ca sarvato dīptimantam tejo-rāśiṃ ca | ataeva durnirīkṣyaṃ divyena cakṣuṣā vinā nirīkṣitum aśakyam | sayakāra-pāṭhe duḥśabdo ‚pahnava-vacanaḥ | anirīkṣyam iti yāvat | dīptayor analārkayor dyutir iva dyutir yasya tam aprameyam iti paricchettum aśakyaṃ samantāt sarvataḥ paśyāmi divyena cakṣuṣā | ato ‚dhikāri-bhedād durnirīkṣaṃ paśyāmīti na virodhaḥ
 

Viśvanātha


brak komentarza do BhG 11.18
 

Baladeva


vidhāntareṇa tam eva viśinaṣṭi kirīṭinam iti | durnirīkṣyam api tvām ahaṃ paśyāmi tat-prasādād divya-cakṣur-lābhāt | durnirīkṣyāyāṃ hetuḥ – samantād dīptānaleti | aprameyam idam ittham iti pramātum aśakyam
 
 



Michalski


Widzę cię, mającego na głowie djadem, w ręku maczugę i tarczę, – jako ognisko blasku na wszystkie strony jaśniejącego, – widzę cię, choćżeś tak trudny do zobaczenia,– płomienisty w około, jarzący jak słońce, niezmierzony.
 

Olszewski


Na głowie masz tyarę, trzymasz w ręku maczugę i dysk, góro światła, ze wszystkich stron jaśniejąca; ledwo objąć cię mogę całego wzrokiem: albowiem lśnisz jak ogień i jak Słońce w swym ogromie.
 

Dynowska


Świetlistość jaśnieniem bezbrzeżna, blask chwały Twej wszędy rozsiewa; dysk, koncha, buława w Twych dłoniach, a diadem nad czołem widnieje. Żarzący jesteś jak góra płomienia, olśniewający – jak słońce, potokiem promieni jarzących wszystkość przenikasz na wskroś.
 

Sachse


Z żadnej strony nie można na ciebie spojrzeć,
a jednak widzę cię,
strojnego w diadem, z dyskiem w dłoni i maczugą,
stos światła rozsiewający blask dookoła,
lśniący płomień ognia i słońca,
niedostępny żadnej ludzkiej mierze.
 

Kudelska


Korona na twej głowie, a w rękach buławy l tarcze, widzę, jak jaśniejesz i blask na wszystkie strony rozsiewasz,
Ledwo cię mogę objąć wzrokiem, twa postać niezrównana, jakby ogień się żarzył czy słońce.
 

Rucińska


Widzę Cię – z dyskiem, z buławą, w diademie,
w stosie promieni, wszechjaśniejącego!
Widzę Cię zewsząd – niepostrzegalnego,
0 blasku ognia i słońca, bez miary!
 

Szuwalska


Gdzie mają swe ognisko? Postać Twa płonąca
Bije blaskiem rażącym. Z trudem na nią patrzę.
A jednak widzę, widzę – wszędzie widzę światłem
Rozżarzone buławy, konchy, hełmy, tarcze!
 

Jurewicz


Widzę Ciebie z diademem, buławą i dyskiem
– obłok światła ze wszech stron rozpłomieniony!
Naokół Cię widzę – trudno na Cię patrzeć!
– niezmierzonego, gdy jarzysz się ognia i słońca światłością.
 
 

Both comments and pings are currently closed.