BhG 2.2

śrī-bhagavān uvāca
kutas tvā kaśmalam idaṃ viṣame samupasthitam
anārya-juṣṭam asvargyam akīrti-karam
arjuna

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna

śrī-bhagavān (chwalebny Pan) uvāca (powiedział):
he arjuna (Ardźuno!),
viṣame (w trudnościach) idaṃ (ta) anārya-juṣṭam (lubiana przez nieszlachetnych) asvargyam (nie wiodąca do niebios) akīrti-karam (przynosząca niesławę) kaśmalam (nieczystość) kutaḥ (skąd?) tvā (ciebie) samupasthitam (naszła).

 

tłumaczenie polskie

Chwalebny Pan rzekł:
Ardźuno, skąd w tobie, gdy kłopoty, ta słabość,
w której nieszlachetni radość znajdują?
Nie wiedzie [ona] do niebios i powoduje niesławę.

 

analiza gramatyczna

śrī-bhagavān śrī-bhagavant 1i.1 m.; TP: śriyā yukto bhagavān itiPan połączony z majestatem (od: śrī – blask, majestat, fortuna; bhaj – dzielić, dostarczać, radować się, oddawać cześć, bhaga – dział, udział, pomyślność, majątek; -mant / -vant – sufiks oznaczający posiadacza, bhagavant – posiadacz fortuny);
uvāca vac (mówić) Perf. P 1c.1powiedział;
kutaḥ av.skąd? (od: kim – co? ablativus nieodmienny zakończony na -tas)
tvā yuṣmat sn. 2i.1ciebie (skrócona forma od: tvām);
kaśmalam kaśmala 1i.1 n.nieczystość, błąd, słabość, przygnębienie;
idam idam sn. 1i.1 n.to;
viṣame viṣama 7i.1 n.w niebezpieczeństwie, w trudnościach (od: vi-sama – nie taki sam);
samupasthitam sam-upa-sthita (od: upa-sthā – stać blisko) PP 1i.1 n.to co się zbliżyło i stanęło blisko, osiągnięte, powstałe;
anārya-juṣṭam an-ārya-juṣṭa 1i.1 n.; TP: anāryair juṣṭam itito czym napawają się nieszlachetni (od: ā- – iść, wznosić, ārya – szlachetny; juṣ – faworyzować, lubić, radować się, PP juṣṭa – lubiany)
asvargyam a-svargya 1i.1 n.nie wiodący do nieba (od: sūr – ranić, być stabilnym, sūra – słońce, mędrzec, svar – niebo, svar-ga – wiodący do nieba, niebiosa, svar-gya – niebiański, wiodący ku niebu);
akīrti-karam a-kīrti-kara 1i.1 n.; TP: akīrtiṃ karam ititwórca niesławy (od: kīrt – sławić, kīrti – sława; kṛ – robić, kara – twórca, sprawca):
arjuna arjuna 8i.1 m.biały, jasny;

 

warianty tekstu

tvā →tvāṃ (ciebie);

 
 

Otwórz w nowym oknie

Otwórz w nowym oknie

Śāṃkara

brak komentarza aż do BhG 2.10

 

Rāmānuja

komentarz wspólny przy wersecie BhG 2.3

 

Madhva

brak komentarza aż do BhG 2.11

 

Śrīdhara

tad eva vākyam āha śrī-bhagavān uvāca kuta iti | kuto hetos tvā tvāṃ viṣame saṅkaṭe idaṃ kuśalaṃ samupasthitam ayaṃ mohaḥ prāptaḥ, yata āryair asevitam | asvargyam adharmyam ayaśaskaraṃ ca

 

Madhusūdana

tad eva bhagavato vākyam avatārayati kutas tveti |
aiśvaryasya samagrasya dharmasya yaśasaḥ śriyaḥ |
vairāgyasyātha mokṣasya ṣaṇṇāṃ bhaga itīṅganā || [ViP 6.74]
samagasyeti pratyekaṃ sambandhaḥ | mokṣasyeti tat-sādhanasya jñānasya | iṅganā saṃjñā | etādṛśaṃ samagramaiśvaryādikaṃ nityam apratibandhena yatra vartate sa bhagavān | nitya-yoge matup | tathā-
utpattiṃ ca vināśaṃ ca bhūtānām āgatiṃ gatim |
vetti vidyām avidyāṃ ca sa vācyo bhagavān iti || [ViP 6.78]
atra bhūtānām iti pratyekaṃ sambadhyate | utpatti-vināśa-śabdau tat-kāraṇasyāpy upalakṣakau | āgati-gatī āgaminyau sampadāpadau | etādṛśo bhagavac-chabdārthaḥ śrī-vāsudeva eva paryavasita iti tathocyate |
idaṃ svadharmāt parāṅmukhatvaṃ kṛpā-vyāmohāśru-pātādi-puraḥ-saraṃ kaśmalaṃ śiṣṭa-garhitatvena malinaṃ viṣame sa-bhaye sthāne tvā tvāṃ sarva-kṣatriya-pravaraṃ kuto hetoḥ samupasthitaṃ prāptam ? kiṃ mokṣecchātaḥ ? kiṃ vā svargecchātaḥ ? iti kiṃ-śabdenākṣipyate | hetu-trayam api niṣedhati tribhir viśesaṇair uttarārdhena | āryair mumukṣubhir na juṣṭam asevitam | sva-dharmair āśaya-śuddhi-dvārā moks icchadbhir apakva-kaṣāyair mumukṣubhiḥ kathaṃ sva-dharmas tyājya ity arthaḥ | saṃnyāsādhikārī tu pakva-kaṣāyo ‚gre vakṣyate | asvargyaṃ svarga-hetu-dharma-virodhitvān na svargecchayā sevyam | akīrtikaraṃ kīrty-abhāva-karam apakīrtikaraṃ vā na kīrtīcchayā sevyam | tathā ca mokṣa-kāmaiḥ svarga-kāmaiḥ kīrti-kāmaiś ca varjanīyam | tat kāma eva tvaṃ sevasva ity aho anucitaṃ ceṣṭitaṃ taveti bhāvaḥ ||2||

 

Viśvanātha

kaśmalaṃ mohaḥ | viṣame ‚tra saṅgrāma-saṅkaṭe | kuto hetoḥ | upasthitaṃ tvāṃ prāptam abhūt | anārya-juṣṭaṃ supratiṣṭhita-lokair asevitam | asvargyam akīrtikaram iti pāratrikaihika-sukha-pratikūlam ity arthaḥ

 

Baladeva

tad vākyam anuvadati śrī-bhagavān iti |
aiśvaryasya samagrasya dharmasya yaśasaḥ śriyaḥ |
vairāgyasyātha mokṣasya ṣaṇṇāṃ bhaga itīṅganā || [ViP 6.74]
iti parāśaroktaiśvaryādibhiḥ ṣaḍbhir nityaṃ viśiṣṭaḥ | samagrasyety etat ṣaṭsu yojyam | he arjuna ! idaṃ sva-dharma-vaimukhyaṃ kaśmalaṃ śiṣṭa-nindyatvān malinaṃ kuto hetos tvāṃ kṣatriya-cūḍāmaṇiṃ samupasthitam abhūt ? viṣame yuddha-samaye | na ca mokṣāya svargāya kīrtaye vaitad-yuddha-vairāgyam ity āha anāryeti | āryair mumukṣubhir na juṣṭam sevitam | āryāḥ khalu hṛd-viśuddhaye svadharmān ācaranti | asvargyaṃ svargopalambhaka-dharma-viruddham | akīrti-karaṃ kīrti-viplāvakam

 
 

Michalski

Wzniosły rzekł:
Skąd pochodzi ta twoja małoduszność w niebezpieczeństwie, pogardzana przez szlachetnych, zamykająca drogę do nieba, przynosząca niesławę, Ardżuno?

 

Olszewski

Błogosławiony Krszna.
Skąd na cię naszedł śród bitwy ten niegodny Aryów niepokój, który niebo zamyka i hańbę za sobą wiedzie, Ardżuno?

 

Dynowska

Błogosławiony rzecze Pan:
Skąd to spada na ciebie, Ardżuno, w tej decydującej chwili niebezpieczeństwa, tak haniebna, aryjskiego wojownika niegodna rozpacz co niebo odbiera i do niesławy wiedzie?

 

Sachse


Czcigodny rzekł:
Cóż to za małoduszność
opanowała cię w chwili grozy?
Niegodna ona Ariów,
nie zawiedzie cię do nieba
i nie pomnoży twej sławy, Ardżuno!

 

Kudelska


Czcigodny pan rzecze:
A skądże u ciebie, Ardżuno, w tak ważnym momencie ta małoduszność się bierze, tak haniebna,
Szlachetnym się to nie podoba i do nieba nie wiedzie.

 

Rucińska

Rzekł Pan:
Skąd taka słabość u ciebie w niebezpieczeństwie, Ardżuno?
Niegodna ona szlachetnych, nieba ci nie da ni sławy!

 

Szuwalska

»Skąd się wzięła ta słabość w twym walecznym sercu
W chwili tak niebezpiecznej, tak Arii niegodna.
Nie przyniesie ci ona szczęścia niebiańskiego,

 

Byrski

Rzekł Pan Czcigodny:
„Skąd to twoje omroczenie w tym kłopocie cię ogarnia?
Szlachetnemu nie przystoi to i nieba nie przychyli,
Sławy nie da, o Ardźuno!”

 
 

Both comments and pings are currently closed.