BhG 18.38

viṣayendriya-saṃyogād yat tad-agre ‘mṛtopamam
pariṇāme viṣam iva tat sukhaṃ rājasaṃ smṛtam

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.


analiza syntaktyczna


viṣayendriya-saṃyogāt (z połączenia zmysłu i przedmiotu zmysłu) yat [sukhaṃ] (które szczęście)
tat-agre (na początku tego) amṛtopamam [asti] (to jest przypominające nektar),
pariṇāme (w dojrzałości) viṣam iva [asti] (jest niczym trucizna),
tat sukham (to szczęście) rājasam (jako radźasowe) smṛtam (znane).
 

tłumaczenie polskie


To szczęście, które powstaje z połączenia zmysłów i przedmiotów zmysłu,
które na początku przypomina nektar, a gdy dojrzałe jest niczym trucizna,
to nazywane jest radźasowym.
 

analiza gramatyczna

viṣayendriya-saṃyogāt viṣaya-indriya-saṃyoga 5i.1 n. ; TP : viṣayāṇām indriyāṇāṃ ca saṃyogād itiz połączenia zmysłów i przedmiotów zmysłów (od: viṣ – robić, działać; viṣa – aktywny, trucizna, viṣaya – sfera, terytorium, zasięg, obiekt zmysłów, przedmiot; ind – posiadać moc, indriya – zmysły; sam-yuj – zaprzęgać, łączyć, saṃyoga  – związek, połączenie);
yat yat sn. 1i.1 n. który;
tat-agre av. ( 7i.1 ) – na początku tego, z przodu tego (od: tat sn. – ten; agra – główny, pierwszy, przedni, szczyt, cel);
amṛtopamam amṛta-upama 1i.1 n. ; yasyāmṛtam upametipodobne do nektaru (od: mṛ – umierać; mṛta PP – umarły, a-mṛta – nie umarły, wieczny, nektar nieśmiertelności; upa- – odmierzać, porównywać, upamā – porównanie, podobieństwo, upama – na końcu złożeń: podobny do, przypominający);
pariṇāme pariṇāma 7i.1 n. w zmianie, w dojrzałości (od: pari-nam – zmieniać się, transformować, dojrzewać);
viṣam viṣa 1i.1 n. aktywny, trucizna, jad (od: viṣ – być aktywnym, działać);
iva av. jakby, w taki sam sposób, niczym, prawie, dokładnie;
tat tat sn. 1i.1 n. to;
sukham sukha 1i.1 n. radość, komfort (od: su – prefiks: dobry, wspaniały, piękny, szlachetny; kha – zagłębienie, otwór, piasta; su-kha – radość, szczęście, dosłownie: dobre zagłębienie [przez które przechodzi oś rydwanu] stąd poruszanie się gładko;
lub od: su-sthā; przeciwieństwo do: duḥkha  – cierpienie, niedola);
rājasam rājasa 1i.1 n. związane z radźasem, radźasowe (od: rañj – być pokolorowanym, podnieconym, zachwyconym, rajas pokolorowany, kurz, namiętność, jedna z trzech gun);
smṛtam smṛta (smṛ – myśleć, pamiętać) PP 1i.1 n. pamiętane, znane;

 

warianty tekstu


yat tad-agre → yat tadā-tve (które obecnie);
sukhaṃ rājasaṃ smṛtam → tad rājasam iti smṛtam (to radźasowe – tak jest znane);
 
 



Śāṃkara


viṣayendriya-saṃyogāt jāyate yat sukhaṃ tat sukham agre prathama-kṣaṇe’mṛtopamam amṛta-samam, pariṇāme viṣam iva, bala-vīrya-rūpa-prajñā-medhā-dhanotsāha-hāni-hetutvāt adharma-taj-janita-narakādi-hetutvāc cya pariṇāme tad-upabhoga-pariṇāmānte viṣam iva, tat sukhaṃ rājasaṃ smṛtam
 

Rāmānuja


agre anubhavavelāyāṃ viṣayendriyasaṃyogād yat tad amṛtam iva bhavati, pariṇāme vipāke viṣayāṇāṃ sukhatānimittakṣudādau nivṛtte tasya ca sukhasya nirayādinimittatvād viṣam iva pītaṃ bhavati, tat sukhaṃ rājasaṃ smṛtam
 

Śrīdhara


rājasaṃ sukham āha viṣayeti viṣayāṇām indriyāṇāṃ ca saṃyogād yat tat prasiddhaṃ strī-saṃsargādi-sukham amṛtam upamā yasya tādṛśaṃ bhavaty agre prathamam | pariṇāme tu viṣa-tulyam ihāmutra ca duḥkha-hetutvāt | tat sukhaṃ rājasaṃ smṛtam
 

Viśvanātha


yad amṛtopamaṃ para-strī-sambhogādikam
 

Baladeva


viṣayair yuvati-rūpa-sparśādibhiḥ sahendriyāṇāṃ cakṣus tv agādīnāṃ saṃyogāt sambandhāt yad agre pūrvam amṛtopamam atisvādu-pariṇāme ‚vasāne tu niraya-hetutvād viṣopamam atiduḥkhāvahaṃ bhavati tad rājasaṃ sukham
 
 



Michalski


Radość, która powstaje z zetknięcia się zmysłów z przedmiotami zewnętrznemi, która z początku jest jak oskoła, a przy końcu, jak trucizna,– ta radość nazywa się radżas.
 

Olszewski


Przyjemność, która zrodzona z oddania zmysłów przedmiotom zewnętrznym, podobna jest z początku do ambrozyi, a później do jadu, jest przyjemnością instynktu.
 

Dynowska


Lecz ta, co ze zjednoczenia organów zmysłów z pożądań przedmiotem się rodzi, i na razie jest jak nektar upojna, a potem się w jad obraca i goryczą poi, taka radość z namiętności płynie.
 

Sachse


O szczęściu płynącym z obcowania zmysłów
ze światem podpadającym pod zmysły,
które z początku jest jak najwspanialszy nektar,
ale później — jak trucizna,
mówi się, że zawiera w sobie radżas.
 

Kudelska


Szczęście, pochodzące z połączenia zmysłów z przedmiotami zmysłów,
Choć na początku wydać się może nektarem, jak trucizna jest na końcu, takie szczęście namiętnej jest natury.
 

Rucińska


Zaś szczęście, które, zrodzone z zetknięcia zmysłów z przedmiotem,
Wpierw jest nektarem, a potem trucizną – zwą radżasowym.
 

Szuwalska


brak
 
 

Both comments and pings are currently closed.