BhG 4.29

apāne juhvati prāṇaṃ prāṇe pānaṃ tathāpare
prāṇāpāna-gatī ruddhvā prāṇāyāma-parāyaṇāḥ

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna

tathā (w ten sposób) apare (inni) prāṇāyāma-parāyaṇāḥ (całkowicie oddani powściągnięciu powietrz) prāṇāpāna-gatī (ścieżki wdechu i wydechu) ruddhvā (zablokowawszy),
apāne (we wdechu) prāṇam (wydech) juhvati (składają w ofierze),
prāṇe ca (i w wydechu) apānam (wdech) [juhvati] (składają w ofierze).

 

tłumaczenie polskie

Tak inni, zadedykowani kontroli oddechów,
zablokowawszy ścieżki wdechu i wydechu,
we wdechu wydech składają w ofierze, a w wydechu wdech.

 

analiza gramatyczna

apāne apāna 7i.1 m.  w powietrze kierujące się w dół (od: ap-an – oddychać w dół);
juhvati hu (składać w ofierze) Praes. P 1c.3 składają w ofierze;
prāṇam prāṇa 2i.1 m. oddech, życie, powietrze kierujące się w górę (od: pra-an – oddychać w górę prāṇ – oddychać, żyć);
prāṇe prāṇa 7i.1 m. w oddechu, w powietrze kierujące się w górę (od: pra-an – oddychać w górę prāṇ – oddychać, żyć);
apānam apāna 2i.1 m. powietrze kierujące się w dół (od: ap-an – oddychać w dół);
tathā av. tak, w ten sposób, podobnie;
apare a-para 1i.3 m. inni, późniejsi, różni;
prāṇāpāna-gatī prāṇa-apāna-gati 2i.2 f. ; TP : prāṇasyāpānasya ca gatītiścieżkę powietrza idącego ku górze i ku dołowi (od: pra-an – oddychać w górę prāṇ – oddychać, żyć, prāṇa – oddech, powietrze kierujące się w górę; ap-an – oddychać w dół, apāna – jedno z powietrz życia kierujące się w dół; gam – iść, gati – poruszanie się, droga, podróż, rezultat, schronienie, źródło);
ruddhvā rudh (przeszkadzać, zatrzymywać) absol. zablokowawszy;
prāṇāyāma-parāyaṇāḥ prāṇa-āyāma-parāyaṇa 1i.3 m. ; BV : yeṣāṃ prāṇānām āyāmaḥ parāyaṇam asti teci, dla których powstrzymanie oddechów jest najwyższym celem (od: pra-an – oddychać w górę prāṇ – oddychać, żyć, prāṇa – oddech, powietrze; ā-yam – rozciągać, powstrzymywać, āyāma – rozciągnięcie, powstrzymanie; para – daleki, odległy, poza, wcześniejszy, późniejszy, starożytny, ostateczny, najlepszy; ayana – droga; parāyaṇa – najwyższa droga, ostateczny cel; w złożeniach – całkowicie poświęcony czemuś, oddany);

 

warianty tekstu

juhvati → nirjahati / juhvatī (podnosi / dwie ofiarowujące);

 
 

Śāṃkara


kiṃ ca—

apāne’pāna-vṛttau juhvati pratikṣipanti prāṇaṃ prāṇa-vṛttiṃ, pūrakākhyaṃ prāṇāyāmaṃ kurvantīty arthaḥ | prāṇe’pānaṃ tathāpare juhvati | recakākhyaṃ ca prāṇāyāmaṃ kurvantīty etat | prāṇāpāna-gatī mukhya-nāsikābhyāṃ vāyor nirgamanaṃ prāṇasya gatis tad-viparyayeṇādho-gamanam apānasya gatis, te prāṇāpāna-gatī | ete ruddhvā nirudhya prāṇāyāma-parāyaṇāḥ prāṇāyāma-tat-parāḥ kumbhakākhyaṃ prāṇāyāmaṃ kurvantīty arthaḥ

 

Rāmānuja


apare karmayoginaḥ prāṇāyāmeṣu niṣṭhāṃ kurvanti / te ca trividhāḥ pūrakarecakakumbhakabhedena; apāne juhvati prāṇam iti pūrakaḥ, prāṇe ‚pānam iti recakaḥ, prāṇāpānagatī ruddhvā ….. prāṇān prāṇeṣu juhvati iti kumbhakaḥ / prāṇāyāmapareṣu triṣv apy anuṣajyate niyatāhārā iti

 

Śrīdhara


kiṃ ca apāne iti | apāne ‚dho-vṛttau prāṇam ūrdhva-vṛttiṃ pūrakeṇa juhvati | pūraka-kāle prāṇam apānenaikīkurvanti | tathā kumbhakena prāṇāpānayor ūrdhvādho-gatī ruddhvā recaka-kāle ‚pānaṃ prāṇe juhvati | evaṃ pūraka-kumbhaka-recakaiḥ prāṇāyāma-parāyaṇā apara ity arthaḥ | kiṃ ca apara iti | apare tv āhāra-saṅkocam abhyasyantaḥ svayam eva jīryamāṇeṣv indriyeṣu tat-tad-indriya-vṛtti-layaṃ bhāvayantīty arthaḥ |

yad vā – apāne juhvati prāṇaṃ prāṇe ‚pānaṃ tathāpara ity anena pūraka-recakayor āvartamānayor haṃsaḥ so ‚ham ity anulomataḥ pratilomataś ca abhivyajyamānenājapā-mantreṇa tat-ttvaṃ-padārthaikyaṃ vyatīhāreṇa bhāvayantīty arthaḥ | tad uktaṃ yoga-śāstre –
sa-kāreṇa bahir yāti haṃ-kāreṇa viśet punaḥ |
prāṇas tatra sa evāhaṃ haṃsa ity anucintayet || iti |

prāṇāpāna-gatī ruddhvety anena tu ślokena prāṇāyāma-yajñā aparaiḥ kathyante | tatrāyam arthaḥ – dvau bhāgau pūrayed annair jalenaikaṃ prapūrayet | pracārārthaṃ caturtham avaśeṣayed iti | evam ādi-vacanokto niyata āhāro yeṣāṃ te | kumbhakena prāṇāpāna-gatī ruddhvā prāṇāyāma-parāyaṇāḥ santaḥ prāṇān indriyāṇi prāṇeṣu juhvati | kumbhake hi sarve prāṇā ekībhavantīti tatraiva layamāneṣv indriyeṣu homaṃ bhāvayantīty arthaḥ | tad uktaṃ yoga-śāstre –

yathā yathā sadābhyāsān manasaḥ sthiratā bhavet |
vāyu-vāk-kāya-dṛṣṭīnāṃ sthiratā ca tathā tathā || iti

 

Madhusūdana


apāne juhvati prāṇaṃ prāṇe ‚pānaṃ tathāpare prāṇāpāna-gatī ruddhvā prāṇāyāma-parāyaṇāḥ

 

Viśvanātha


apare prāṇāyāma-niṣṭhāḥ apāne ‚dho-vṛttau prāṇam ūrdhva-vṛttaṃ juhvati pūraka-kāle prāṇam apānenaikīkurvanti | tathā recaka-kāle ‚pānaṃ prāṇe juhvati | kumbhaka-kāle prāṇāpānayor gatī ruddhvā prāṇāyāma-parāyaṇā bhavanti | apare indriya-jaya-kāmāḥ | niyatāhārā alpāhārāḥ prāṇeṣv āhāra-saṅkocanenaiva jīvyamāneṣu prāṇān indriyāṇi juhvati | indriyāṇāṃ prāṇādhīna-vṛttitvāt prāṇa-daurbalye sati svayam eva sva-sva-viṣaya-grahaṇāsamarthānīndriyāṇi prāṇeṣv evālpīyanta ity arthaḥ

 

Baladeva


kiṃ cāpāne iti | tathāpare prāṇāyāma- parāyaṇās te tridhā adho-vṛttāv apāne prāṇam ūrdhva-vṛttiṃ juhvati | pūrakeṇa prāṇam apānena sahaikīkurvanti | tathā prāṇe ‚pānaṃ juhvati recakenāpānaṃ prāṇena sahaikīkṛtya bahir nirgamayanti | yathā prāṇāpānayor gatī śvāsa-praśvāsau kumbhakena ruddhvā vartanta iti | āntarasya vāyor nāsāsyena bahir nirgamaḥ śvāsaḥ prāṇasya gatiḥ | vinirgatasya tasyāntaḥ-praveśaḥ praśvāso ‚pānasya gatiḥ | tayor nirodhaḥ kumbhakaḥ sa dvividhaḥ vāyum āpūrya śvāsa-praśvāsayor nirodho ‚ntaḥ-kumbhakaḥ | vāyuṃ virecya tayor nirodho bhaiḥ kumbhakaḥ | apare nityatāhārāḥ bhojana-saṅkocaam abhyasyantaḥ prāṇān indriyāṇi prāṇeṣu juhvati | teṣv alpāhāreṇa jīryamāṇeṣu tad-āyatta-vṛttikāni tāni viṣaya-grahaṇākṣamāṇi taptāyoniṣiktoda-binduvat teṣv eva vilīyante

 
 

Michalski


Jedni ofiarują wydech przy wdychaniu i wdech przy wydychaniu; powstrzymując bieg obydwuch, uważają okiełzanie oddechu za najwyższy cel.

 

Olszewski


Inni czynią poświęcenie z wciągania i wydychania powietrza i zamykając drogi jednemu i drugiemu, silą się zatrzymać swój oddech.

 

Dynowska


A niektórzy w kierowaniu oddechem pełną zdobywszy władzę, wydech w ofierze oddają wdechowi, a wdech wydechowi, a zatrzymanie obu za cel sobie stawiają.

 

Sachse


Ci, których celem jest opanowanie prany,
zatrzymawszy bieg prany i apany
apanie składają w ofierze pranę,
pranie — apanę.

 

Kudelska


A jeszcze inni wydech ofiarowują we wdechu, a w wydechu wdech,
Zatrzymują wdech i wydech, co jest celem ćwiczeń oddechowych.

 

Rucińska


Jedni w wydechu składają wdech albo wydech we wdechu;
Inni, bieg obu wstrzymawszy, skupieni na pranajamie,

 

Szuwalska


Jest też inna droga–
Wstrzymywanie powietrza wdechu i wydechu.

 
 

Both comments and pings are currently closed.