BhG 3.43

evaṃ buddheḥ paraṃ buddhvā saṃstabhyātmānam ātmanā
jahi śatruṃ mahā-bāho kāma-rūpaṃ durāsadam

Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

analiza syntaktyczna

he mahā-bāho (o potężnoramienny!),
evam (w ten sposób) buddheḥ (od roztropności) param (wyższego) buddhvā (poznawszy),
ātmanā (jaźnią) ātmānam (jaźń) saṃstabhya (wzmocniwszy)
durāsadam (trudnego do znalezienia) kāma-rūpam (w postaci żądzy) jahi (zabij).

 

tłumaczenie polskie

O potężnoramienny, w ten sposób zrozumiawszy wyższego od roztropności,
dzięki jaźni jaźń okiełznawszy,
zabij [tego, który jest] pod postacią żądzy [i jest] trudny do znalezienia.

 

analiza gramatyczna

evam av. w ten sposób;
buddheḥ buddhi 5i.1 f. od roztropności, od rozumu, od myśli, od rozsądku, od intelektu, od percepcji, od poznania, od idei, od poglądu (od: budh – budzić, rozumieć, percepować);
param para 2i.1 n. daleki, odległy, poza, wcześniejszy, późniejszy, starożytny, ostateczny, najwyższy, najlepszy;
buddhvā budh (budzić, rozumieć, percepować) absol. poznawszy;
saṃstabhya sam-stambh (wspierać, powstrzymywać) absol. wsparłszy, wzmocniwszy, powstrzymawszy;
ātmānam ātman 2i.1 m. jaźń;
ātmanā ātman 3i.1 m. dzięki jaźni;
jahi han (uderzać, zabijać) Imperat. P 2c.1 zniszcz, zabij;
śatrum śatru 2i.1 m. wroga, rywala (od: śad – upadać, uprowadzać, zabijać);
mahā-bāho mahā-bāhu 8i.1 m. ; BV : yasya bāhū mahāntau staḥ saḥo ty, którego ramiona są potężne (od: mah – powiększać, mahant – wielki; baṃh – zwiększać, bāhu – ramię, przedramię);
kāma-rūpam kāma-rūpa 2i.1 m. ; BV : yasya rūpaṃ kāmo ‘sti tam tego, którego postacią jest żądza (od: kam –pragnąć, kochać, tęsknić, kāma – pragnienie, żądze; rūp – formować, rūpa – postać, kształt, piękno);
durāsadam dur-ā-sada 2i.1 m. trudnego do spotkania (od: dur / dus – prefiks: trudny, zły, twardy; ā-sad – siąść blisko, zbliżyć się do, ā-sada – spotkanie, zbliżenie się);

 

warianty tekstu

buddhvā → matvā / buddhaḥ (pomyślawszy / wiedzący);
saṃstabhyātmānam → sastaṃbhyātmānam / saṃstutyātmānam / saṃyamyātmānam (powstrzymawszy jaźń / wychwaliwszy jaźń / powściągnąwszy jaźń);

 
 


Śāṃkara

Legenda:
fragmenty komentowanego wersetu
cytaty z różnych pism
wprowadzenie polemiki

Co z tego wynika?

tataḥ kiṃ —

O potężnoramienny, gdy poznasz przewyższającego rozum i dzięki jaźni jaźń okiełznasz,
wówczas zabij wroga w kształcie żądzy, trudnego do znalezienia.

evaṃ buddheḥ paraṃ buddhvā saṃstabhyātmānam ātmanā |
jahi śatruṃ mahābāho kāma-rūpaṃ durāsadam ||3.43||

Gdy poznasz, czyli zrozumiesz jaźń przewyższającą rozum, i okiełznasz – zupełnie unieruchomisz jaźń, dzięki swej jaźni – skupisz się za sprawą uporządkowanego umysłu. Oto znaczenie.

evaṃ buddheḥ param ātmānaṃ buddhvā jñātvā saṃstabhya samyak stambhanaṃ kṛtvātmānaṃ svenaivātmanā saṃskṛtena manasā samyak samādhāyety arthaḥ |

Zabij tego wroga, o potężnoramienny, w kształcie żądzy, trudnego do znalezienia – którego odnalezienie jest kłopotliwe, gdyż trudno go zrozumieć i ma wiele charakterystyk.

jahy enaṃ śatruṃ he mahābāho! kāma-rūpaṃ durāsadaṃ duḥkhenāsada āsādanaṃ prāptir yasya taṃ durāsadaṃ durvijñeyāneka-viśeṣam iti ||3.43||

 

Rāmānuja


evaṃ buddher api paraṃ kāmaṃ jñānayogavirodhinaṃ vairiṇaṃ buddhvā ātmānaṃ manaḥ ātmanā buddhyā karmayoge 'vasthāpya enaṃ kāmarūpaṃ durāsadaṃ śatruṃ jahi nāśayeti

 

Śrīdhara


upasaṃharati evam iti | buddher eva viṣayendriyādi-janyāḥ kāmādi-vikriyāḥ | ātmā tu nirvikāras tat-sākṣīty evaṃ buddheḥ paramātmānaṃ buddhvātmanaivaṃ tṛtayā niściyātmikayā buddhyātmānaṃ manaḥ saṃstabhya niścalaṃ kṛtvā kāma-rūpiṇaṃ śatruṃ jahi māraya | durāsadaṃ duḥkhenāsādanīyaṃ durvijñeyam ity arthaḥ

 

Madhusūdana


phalitam āha evam iti | raso 'py asya paraṃ dṛṣṭvā nivartate ity atra yaḥ para-śabdenoktas tam evambhūtaṃ pūrṇam ātmānaṃ buddheḥ paraṃ buddhvā sākṣātkṛtya saṃstabhya sthirītkṛtyātmānaṃ mana ātmanaitādṛśa-niścayātmkiayā buddhyā jahi māraya śatruṃ sarva-puruṣārtha-śātanaṃ he mahābāho mahā-bāhor hi śatru-māraṇaṃ sukaram iti yogyaṃ sambodhanam | kāma-rūpaṃ tṛṣṇā-rūpaṃ durāsadaṃ duḥkhenāsādanīyaṃ durvijñeyāneka-viśeṣam iti yatnādhikyāya viśeṣaṇam

 

Viśvanātha


upasaṃharati evam iti | buddheḥ paraṃ jīvātmānaṃ buddhvā sarvopādhibhyaḥ pṛthak-bhūtaṃ jñātvā ātmanā svenaivāmānaṃ svaṃ saṃstabhya niścalaṃ kṛtvā durāsadaṃ durjayam api kāmaṃ jahi nāśaya

 

Baladeva


evam iti | evaṃ mad-upadeśa-vidhayā buddheś ca paraṃ dehādi-nikhila-jaḍa-varga-pravartakatvād viviktaṃ sukha-cid-ghanaṃ jīvātmānaṃ buddhvānubhūyety arthaḥ | ātmanā īdṛśa-niścayātmikayā buddhyātmānaṃ manaḥ saṃstabhya tādṛśy ātmani sthiraṃ kṛtvā kāma-rūpaṃ śatruṃ jahi nāśaya | durāsadaṃ durdharṣam api | mahā-bāho iti prāgvat

 
 

Michalski


Uznaj Go przeto jako wyższego, niż rozum, umacniaj siebie przez samego siebie, o silnoramienny, i zwalczaj nieprzyjaciela, który, nieuchwytny, przybiera kształt żądzy.

 

Olszewski


Jeżeliś pojął, że namiętność jest najsilniejsza, umocnij się w samym sobie i zabij nieprzyjaciela o zmiennych formach a niedostępnego.

 

Dynowska


Więc poznawszy TO co ponad czysty Rozum jest wyższe, w Duchu skupiony, Duchem cała swą kieruj naturą, zniwecz, o mocno orężny, tego wroga, tak trudne do przezwyciężenia pożądanie.

 

Sachse


Poznawszy tego, kto stoi ponad rozumem,
zapanowawszy nad samym sobą,
zabij, o Waleczny, wroga
ukrytego pod postacią pożądania,
[wroga], do którego trudno przystąpić!

 

Kudelska


A gdy poznałeś to, co ponad rozum wyższe, powstań, Niewzruszony,
W sobie przez siebie samego zwalcz, o Potężnoramienny, tego wroga, to tak trudne do pokonania pożądanie.

 

Rucińska


Wiedzac, że rozum przewyższa, umysł zatrzymaj rozumem
I zabij wroga, Waleczny, nieprzystępnego: pragnienie!

 

Szuwalska


Poznawszy to, co wyższe od inteligencji,
Zapanuj z jej pomocą nad swoim umysłem,
By zniszczyć w końcu wroga – jest nim pożądanie,
Które trudno pokonać, potężny Ardżuno.«

 

Byrski


Tak uznając to przedniejsze od rozumu, o Barczysty,
Umacniając siebie sobą, wroga w kształcie miłowania,
Zabij, trudno dostępnego.

 
 

Both comments and pings are currently closed.